Iranian Agriculture News Agency

در گفتگوی ایانا با مدیرعامل اتحادیه پرورش‌دهندگان ماهیان گرم‌آبی عنوان شد:

گیر کردن طرح شناسنامه‌دار شدن ماهی‌ها در پیچ مذاکرات

در حالی که شناسنامه‌دار کردن محصولات آبزی به‌عنوان یک قانون از سوی فائو تا پایان سال 2013 میلادی مورد تأکید قرار گرفته بود؛ به‌علت کارشکنی‌های صورت‌گرفته و نداشتن متولی قدرتمند، تاکنون تدوین شناسنامه برای محصولات آبزی در ایران اجرایی نشده است. این را مدیرعامل اتحادیه پرورش‌دهندگان ماهیان گرم‌آبی به ایانا گفت. اینکه چقدر ادعای او درست یا نادرست است را در ادامه باید بخوانید و بعد خودتان قضاوت کنید:

گیر کردن طرح شناسنامه‌دار شدن ماهی‌ها در پیچ مذاکرات

در حالی که شناسنامه‌دار کردن محصولات آبزی به‌عنوان یک قانون از سوی فائو تا پایان سال 2013 میلادی مورد تأکید قرار گرفته بود؛ به‌علت کارشکنی‌های صورت‌گرفته و نداشتن متولی قدرتمند، تاکنون تدوین شناسنامه برای محصولات آبزی در ایران اجرایی نشده است. هرچند سازمان شیلات، سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی را برای صدور پروانه و شناسنامه‌دار کردن محصولات آبزی معرفی کرده است، پرورش‌دهندگان ماهی که خود به‌عنوان تولیدکننده و صادرکننده شناخته می‌شوند، چنین اقدامی از سوی شیلات، با اصول اقتصاد امروزی در تضاد آشکار است. آن ها معتقدند همه دنیا برای صدور پروانه و تدوین شناسنامه از تشکل‌ها به‌عنوان مرجع آگاه استفاده می‌کنند، در حالی که در ایران تشکل‌ها از جایگاه چندانی نزد دولتی‌ها برخوردار نیستند؛ مدیرعامل اتحادیه پرورش‌دهندگان ماهیان گرم‌آبی معتقد است تشکیل یک نظام کشاورزی برای صدور پروانه و عملیات اجرایی مشابه نظام پزشکی و دندانپزشکی و سایر فعالیت‌های تخصصی می‌تواند راهگشا باشد. گفتگوی تفصیلی ایانا را با حسن آقازاده می‌خوانید:

*******

شناسنامه‌دار کردن محصولات آبزی در چه مرحله‌ای قرار دارد؟

فائو به‌عنوان یک مرجع بین‌المللی شناسنامه‌دار کردن محصولات آبزی در ایران را تا پایان سال 2013 مورد تأکید قرار داده بود؛ با این وجود، به‌علت عدم استقبال دولتی‌ها و عدم به‌کارگیری تشکل‌ها، روند شناسنامه‌دار کردن ماهی ها به کندی صورت گرفته و همین مسئله برسرانه مصرف داخلی و وضعیت صادراتی نیز اثرگذار بوده است.

سازمان نظام مهندسی کشاورزی معتقد است تولیدکنندگان نمی‌توانند مرجع قابل استنادی برای تأیید تولیدات خود باشند و در هیچ‌کجای دنیا مرسوم نیست خود تولیدکننده برای خود پروانه و استاندارد کیفی تدوین کند. نظر شما چیست؟

سازمان نظام مهندسی کشاورزی یک تشکل شبه‌دولتی با کارنامه‌ای است که چندان رضایت‌بخش نیست. این سازمان متاسفانه حیاط خلوت شیلات به‌شمار می‌آید و به‌منظور جلوگیری از واگذاری بازار به تشکل‌های فعال در این حوزه که عملاً 100 درصد فعالیت‌های تولید، توزیع، فرآوری و بازارسازی و صادرات را دارند، با واگذاری صدور پروانه به سازمان نظام مهندسی کشاورزی، فعالیت تولیدکنندگان را نادیده گرفته و آنها را با چالش بیشتری روبه‌رو می‌کند.

پیشنهاد شما چیست؟

در همه دنیا نظام‌های تخصصی با رویکرد نظارت دولتی و نفوذ تشکل‌ها رصد فعالیت و صدور پروانه را به عهده می‌گیرند؛ نظیر آنچه در نظام پزشکی و نظام دندانپزشکی وجود دارد، می‌تواند نظام کشاورزی با حضور شیلات به‌عنوان بدنه ناظر، سازمان نظام مهندسی به‌عنوان بازوی اجرا و تشکل‌های تولیدی به‌عنوان مطلع تعریف شود تا عملیات صدور پروانه در فیلتر برخواسته از دانش و اطلاعات واقعی صورت گیرد؛ به این معنا که اگر قرار شد پروانه‌ای برای تولیدکننده صادر شود، این تنها تشکل و اتحادیه تخصصی است که کارنامه تولیدکننده و چگونگی عملکرد آن را دانسته و با درک صحیح از شرایط موجود، ضرورت صدور پروانه یا تمدید آن را لحاظ می‌کند و سازمان نظام مهندسی نیز می‌تواند مؤلفه‌های علمی آن را رصد کرده و موافقت یا مخالفت خود را در چارچوب استاندارد کیفی ابراز کند.

این طرح به سازمان شیلات داده شده است؟

طرح شناسنامه‌دار کردن ماهی در سال 88 در شیلات بایگانی شده و اخیراً با دور نگه داشتن تشکل‌ها که نبض تولید و بازار را در اختیار دارند، به سازمان نظام مهندسی کشاورزی واگذار شده است.

شناسنامه‌دار کردن محصولات آبزی چقدر بر شرایط بازرگانی و صادرات مؤثر است؟

برای مثال در آب‌های خلیج فارس و دریای عمان 950 گونه ماهی، 16 گونه میگو و از آب‌های دریای خزر 85 تا 110 گونه ماهی و در آب‌های شیرین بیش از 65 گونه ماهی وجود دارد که از این تعداد 25 تا 30 درصد آنها تجاری بوده و می‌تواند در اقتصاد آبزی مشارکت کنند و به مصرف خوراکی یا صنعتی برسند، در صورتی که ماهیان ایرانی شناسنامه‌دار شدند، اولاً به نام ایران در اسناد داخلی و مجامع بین‌المللی شناخته شده و هیچ کشوری نمی‌تواند ادعای مالکیت کند؛ ثانیاً، زادگاه محل صید و تاریخ آن ثبت شده و دارای یک شماره شناسنامه خواهند بود که در دنیا با این شماره شناخته می شوند؛ به‌طور قطع در صورت شناسنامه دار شدن ماهیان تجاری که به مصرف خوراکی می‌رسند، این ماهیان در بازار بین‌المللی از اعتبار قدرتمندی برخوردار خواهند شد./

F-950110-01

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید