Iranian Agriculture News Agency

سایه دلالان بر شالیزارهای مازندران


شهروند| سال‌هاست که آرزوهایش را به نسیم شالیزار گره‌زده است و از هنگام کشت تا پایان ۱۸۰روزه فصل برداشت، هرلحظه و ساعتش برایش دلهره و استرس دارد، اما بیشتر از او دلال‌ها و واسطه‌ها اشتیاق برای خرید دسترنجش را دارند.
هنوز زمستان بود که پا در شالیزار گذاشت و زمین ترک‌خورده از سوز و سرمای زمستان را با شخم و شیار بیدار کرده بود، با‌ هزار زحمت، آب در کامش ریخت، شخم زد و آبش را تخت‌کرد، تازه شروع کاشت بود، گاه چشمش به آسمان بود و گاه دشت، باران که می‌بارید، دلش ریش‌ریش می‌شد و می‌گفت نکند بنج(بذر) خراب شود و از بین رود، گاه از آفتاب گلایه داشت و در آرزوی بارش، نماز می‌خواند.
آرام‌آرام، شالی جوانه زد و سبز شد اما باز پسر شالیکار، غصه‌اش گرفت و می‌گوید اگر وجین نشود، علف‌های هرز می‌روید و محصول از بین می‌رود. فصل قورباغه‌خوان شالیزار که می‌شود، صدای قورهایشان در شالیزار می‌پیچد و پسر شالیکار با اهل خانه و دیگر اقوام برای وجین‌کردن به شالیزار می‌روند.
فصل شالیزار برایشان صفای دیگری دارد، می‌گوید برای این‌که هزینه کارگری کاهش یابد، شالیکارهای حاشیه به‌هم کمک می‌کنند و «کایری» آیین دیرینه‌ای است که در شالیزارهای مازندران فراوان دیده می‌شود.
آماده‌کردن زمین شالیزار برای کاشت بذر
دلش از دست روزگار هم پر است، می‌گوید: هزینه‌های بالای نشاکاری و کارگری از یک‌سو، قیمت بالای نهاده‌ها از سوی دیگر و حضور واسطه‌هایی که از فصل‌کاشت به مزارع می‌آیند، امید شالیکاران را ناامید می‌کند.
به‌گزارش مهر، صفر جوادی، شالیکار نوشهری می‌گوید: هزینه هر روز کارگر برای نشاکاری امسال به ۱۲۰‌هزار تومان رسیده است و قیمت‌های کاشت، داشت و برداشت محصول سال‌به‌سال افزایش می‌یابد.
از دغدغه‌ها و آرزوهایش می‌گوید و این‌که با فروش محصول باید وام کشاورزی‌ام را تمدید کنم. غمی بر چهره‌اش می‌نشیند و ادامه‌می‌دهد: به بازار برنج نمی‌شود زیاد دل بست و درست موقع برداشت، واردات محصول انجام می‌شود و مجبوریم برنج‌مان را زیرقیمت به دلال و واسطه‌ها بفروشیم.
محمد کمالی، شالیکار دیگری که تازه ساقه‌های برنج‌زارهایش جوانه ‌زده است، می‌گوید: دلال‌ها از همین ‌الان برای پیش‌خرید محصولات پیشقدم شده‌اند و با دادن پیش‌پرداخت، برنج برخی از کشاورزان را خریداری کرده‌اند.
وی اظهار داشت: بالارفتن قیمت برنج در سال‌های اخیر، سبب‌شده تا برخی اهالی دوباره به کشت برنج روی‌آورند اما افسوس که بسیاری از مزارع در سال‌های قبل تبدیل به ویلا یا باغ شده است.
دغدغه نوسازی برنج‌زارها
نوسازی برنج‌زارها و اراضی شالیزاری مازندران از دیگر دغدغه‌هایی است که سال‌ها روی میز دولت‌ها قرارگرفته و روند اجرای طرح آن‌گونه که باید مطلوب نیست.
حسین اسلامی، مدیر جهادکشاورزی آمل در گفت‌وگو با مهر با بیان این‌که امسال ۲۵۳هکتار از شالیزارهای شهرستان آمل تجهیز و نوسازی شد، اظهار داشت: ۵۳ هکتار از شالیزارها در روستای میله و ۹۳ هکتار در روستای زوارک تجهیز و نوسازی شد و دراختیار ۱۳۰کشاورز قرار گرفت.
وی ادامه داد: ۱۰۷ هکتار در دو روستای معلم‌کلا و نوکلا با پیشرفت فیزیکی ۶۰ و ۶۵‌درصد درحال انجام است که با اتمام آن در اختیار بهره‌برداران قرار می‌گیرد.
سرپرست مدیریت جهادکشاورزی شهرستان آمل افزود: این مدیریت امسال بیش از دو‌هزار و ۵۸۰ متر از جاده‌های بین مزارع روستاهای شرمکلا، چنگاز و‌ هارونکلا را مرمت و شن‌ریزی کرد و تحویل بهره‌برداران داد.
کم‌آبی تهدید دیگر
کشت برنج درحالی در مازندران به نیمه‌راه رسید که کم‌آبی کشاورزی را تهدید می‌کند و رئیس سازمان جهادکشاورزی مازندران کاهش منابع آبی را ازجمله تهدیدها برشمرد و خواستار اجرای طرح نوبت‌بندی آبیاری اراضی کشاورزی شد.
دلاور حیدرپور با اشاره به کاهش بارندگی و ذخایر آبی در پشت‌سدها، اعمال مدیریت در مصرف را از کارهای ضروری دانست و گفت: لازم است بهره‌برداران با هماهنگی کارشناسان امر در این زمینه برنامه‌ریزی داشته باشند تا مشکلی برای آنان پیش نیاید.
نشاکاری برنج شالیزارهای روستای بی‌بالان استان گیلان
وی به کشاورزان توصیه کرد تا با استفاده از بارندگی‌های کنونی و خنکی هوا، آماده‌سازی زمین را انجام دهند تا در پیک کار دچار مشکل کم‌آبی نشوند.
حیدرپور به کشاورزان توصیه کرد تا با نوبت‌بندی و استفاده آبیاری دوره‌ای، استفاده بهینه‌ای از منابع آبی داشته باشند و نتایج نشان داده که می‌توان بین ۲۰ تا ۲۵‌درصد صرفه‌جویی با آبیاری دوره‌ای در مصرف آب داشت.
رئیس سازمان جهادکشاورزی با بیان این‌که آب برای کشاورزی عنصر حیاتی است، تصریح کرد: باید آبیاری دوره‌ای شود تا علاوه‌بر جلوگیری از خسارت‌ها، سبب افزایش تولید شویم.
دو استان مازندران و گیلان به دلیل شرایط آب‌وهوایی می‌توانند به‌عنوان مهم‌ترین مرکز توریسم در کشور تداعی شوند که این امر به‌تدریج سبب تغییر کاربری، ساخت ویلا، کارگاه و مراکز توریستی می‌شود، لذا جهت برون‌رفت از این خطر جدی باید درآمد اقتصادی کشاورزان را افزایش دهیم و از هزینه‌های اضافی تولید برای کشاورزان بکاهیم.

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید