پرورش متراکم میگوی سفید غربی در مناطق دور از ساحل/ پرورش میگو در یک استخر شنای قدیمی متروک

پرورش متراکم میگوی سفید غربی در مناطق دور از ساحل با تولید 2040 گرم در مترمربع (20 تن در هکتار) و ضریب تبدیل غذایی نزدیک به یک است.

به گزارش ایانا در ابتدای سال 1394، پژوهشکده میگوی کشور نسبت به عقد قرارداد مشاوره و نظارت بر تولید متراکم میگو در استخر بتنی پایگاه دریایی بوشهر اقدام و مقرر شد برای بررسی تولید میگو در مناطق دور ازساحل، پروژه‌ای در یک استخر شنای قدیمی متروک در منطقه دوم دریایی انجام دهد.

گفتنی است، ​ پرورش میگو در مناطق دور از ساحل که دسترسی مستقیم به آب دریا ندارند، ​ پرورش میگو در تراکم بالا و رسیدن به تولید دو کیلوگرم در مترمربع، ​ برداشت دو بار در سال از یک استخر، ​ استفاده از روش تعویض حداقلی آب، ​ برآورد توجیه اقتصادی و هزینه‌های تمام شده هر کیلوگرم میگو و ​ بررسی چالش‌های انتقال آب از دریا برای مناطق دوردست توسط تانکر از مهم تریت اهداف این پروژه است.

همچنین پس از 85 روز پرورش، استخر پرواری اصلی تخلیه و اقدام به برداشت میگو در کراپ نخست شد و نتایج نشان داد که شرایط توصیف شده، میگوی سفید غربی در کمتر از سه ماه، به وزن 15 گرم که وزن قابل عرضه در بازار است، خواهد رسید، این در حالی است که هم‌اکنون در شرایط عادی پرورش پس از 110 روز به وزن 15 گرم خواهند رسید.

لازم به ذکر است بنا به اعلام روابط عمومی پژوهشکده میگوی کشور تولید در واحد سطح که یکی از شاخص‌های مهم موفقیت یا عدم موفقیت فعالیت پرورش میگو است، در این پروژه 2040 گرم در مترمربع است و در مقایسه با استخرهای ساحلی که رقمی حدود 300 گرم در مترمربع است، بسیار چشمگیر و بیش از شش برابر است.

همچنین از ضریب تبدیل غذایی از دیگر شاخص‌های تولید است واز دیگر موفقیت‌های این پایلوت، می‌توان به ضریب تبدیل غذایی اشاره کرد که به رقم یک نزدیک است، که هرچه این نزدیکی بیشترباشد نشان‌دهنده مصرف غذای کمتر به ازای تولید هر کیلوگرم میگو است و ضریب تبدیل بیشتر هزینه تولید را افزایش می‌دهد.

طبق آمار شیلات این ضریب برای تولید میگو در استخرهای ساحلی در سال 93 در استان بوشهر بیش از 1.5 (1.57) بوده، امادر پروژه حاضر این رقم حدود یک است.

نتایج حاصل از اجرای این پایلوت نشان می‌دهد که امکان تولید میگو در مناطق دور از ساحل وجود دارد و تعویض آب صفر در پرورش میگوی سفید غربی به‌منظور کاهش هزینه تأمین آب و حفظ محیط زیست امری دست‌یافتنی است.

همچنین شوری کمتر نسبت به دریا در پرورش میگوی سفید غربی راندمان تولید را به‌صورت قابل توجهی افزایش می‌دهد واستفاده از شوری کمتر میزان مصرف آب شور در پرورش را کاهش داده و هزینه ها را کم می‌کند و پرورش در آب‌های لب‌شور، طول دوره پرورش را کوتاه کرده و امکان دو تا سه بار تولید در یک واحد پرورشی را میسر می‌کند.

علاوه برآنکه در سیستم تعویض صفر، ضمن کاهش مصرف آب، به دلیل وفور مواد آلی در استخر، با مدیریت آب به کمک پروبیوتیک بومی و تکنیک بیوفلاک می‌توان ضریب تبدیل غذایی را کاهش داد./