Iranian Agriculture News Agency

بازنگری‌ در عملکرد کمیسیون کشاورزی مجلس


عبدالحسین طوطیایی- پژوهشگر کشاورزی

شرق / اعضای کمیسسیون کشاورزی و آب مجلس دهم و هیأت‌رئیسه آن نهایی شد. با عنایت به سطح کمی و کیفی تخصص اعضای جدید این کمیسیون و در مقایسه با اهمیت و الزامات بخش کشاورزی و منابع آب در شرایط ویژه حال‌حاضر، هرگونه ابراز نظر درباره توانایی‌های ترکیب جدید زودهنگام است، اما بنا به دیرینه دکتر علی‌محمد شاعری، رئیس محترم این کمیسیون، این انتظار و امیدواری وجود دارد که از آنچه که تاکنون و در ادوار گذشته بوده است، راهی متفاوت گشوده شود؛ راهی که بتواند تمامی تلاش‌ها را برای پایداری ظرفیت‌های موجود و دستیابی به حداکثر بهره‌وری در بخش کشاورزی به کار گیرد. اولین محوری که اعضای محترم این کمیسون می‌توانند در نظر بگیرند، ماهیت جناحی‌نبودن جایگاه بخش کشاورزی است. این بخش همواره عهده‌دار گسترانیدن سفره‌ای از کرامت نظام هستی برای مردمی است که با تمامی تفاوت‌ها، در نشستن خود و نسل‌های آتی بر سر این سفره دارای حقوق برابر انسانی هستند. ویژگی دیگر این بخش آن است که گرچه در جای‌جای عرصه تولیدی کشور حضور دارد؛ اما مسائل آن در هر نقطه‌ای هرگز منطقه‌ای نبوده و باید که تمامی مناطق را در نگاه کلان‌نگرانه ارزیابی و تعریف کرد. نمایندگان عضو این کمیسیون گرچه هر یک از منطقه‌ای انتخاب شده‌اند اما قبل از آنکه به محدوده حوزه خود گرایش داشته باشند، به تمامی کشور متعهد هستند. متأسفانه فضای گسترده بر کمیسیون‌های کشاورزی ادوار پیشین، عمدتا متأثر از مطالبات منطقه انتخابیه یا درگیر با مسائل روزمره بوده است. به عنوان مثال زمینه‌سازی برای احداث یک کانون گردشگری در قلب جنگل‌های هیرکانی شمال ممکن است به رونق ناپایداری برای مردم محلی و احتمالا سوروسات برای پیمانکاران منجر شود؛ اما به‌طورقطع چنین تخریبی، ستم و خسارت بر نسل‌های آینده و آسیب به منافع عمومی کشور را درپی خواهد داشت. تذکرات به وزرا و مطالبات از آنها در گذشته نیز عمدتا از همین جنس و نگاه منطقه‌ای بود. از دیگر اشتباهات رایج، اعمال نفوذ برای انتخاب مدیران منطقه‌ای بود. مدیرانی که خود را از آن پس بیشتر وامدار آن نمایندگان تلقی کرده و الزاما مقید به تمکین از وزارت متبوع خود نمی‌شدند.کمیسیون کشاورزی مجلس دهم برای بازنگری در راهی که ادوار گذشته تا به اینجا طی کرده‌ است، بیش از هر چیز باید شرایط خاص حال حاضر کشور را از نظر روند نابودی منابع طبیعی، دگرگونی‌های اقلیمی، بحران منابع آب زیر زمینی، نابرابری درآمد بخش کشاورزی در مقایسه با بخش خدمات و پاسخ‌گویی به جمعیت ٩٠ میلیون‌نفری سال ١٤٠٤ و... مدنظر قرار دهد. هرگونه پرسش و مطالبه‌ کوتاه‌مدت از مدیریت اجرائی بخش کشاورزی از قبیل گرانی یا کمبود ارزاق چه بسا به همراهی ناخواسته با جریان پرقدرت واردکنندگان منجر می‌شود. سلسله‌ای که همواره برای بحران‌های کوتاه‌مدت بازار مصرف، بلندگوهای جذاب و پوپولیستی داشته و تا می‌توانند به نام مردم و به کام سود‌های سرشار، دل می‌سوزانند. رئیس و اعضای کمیسیون گرچه بنا به سنت و سابقه، عضو کمیسیون کم‌رونقی در مجلس شده‌اند اما خود بهتر می‌دانند در حیاتی‌ترین زیرمجموعه قوه قانون‌گذاری حاضر هستند. رسانه‌ها در روزهای اخیر به نقل از رئیس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور از رقم نجومی ٤٠ هزار میلیارد تومان (١٢ میلیارد دلار) خسارت سالانه به منابع طبیعی کشور خبر دادند. اعضای کمیسیون جدید کشاورزی حتما می‌دانند کار خود را در شرایطی آغاز می‌کنند که کشورمان یکی از بالاترین رتبه‌ها را در فرسایش خاک دارد؛ بنابراین آگاهند که مواردی از قبیل ازبین‌رفتن هزارو ٧٠٠ تن سیب‌زمینی و نظایر آن، مشکل اصلی بخش کشاورزی و بستر حیات کشور نیست. اگر اعضای این کمیسیون نگاه از چهار سال خود برگرفته و به صدها و چه‌بسا هزاران سال آینده برای جبران آسیب‌های رخ‌داده متمرکز شوند؛ بی‌تردید مطالبات و دغدغه‌های‌شان از گران‌شدن مرغ و کمبود پرتقال شب عید فراتر رفته و نسل‌های بی‌گناه آینده را خواهند دید.

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید