Iranian Agriculture News Agency

نایب‌رئیس بخش توسعه پایدار بانک جهانی: آلودگی هوا رفاه و آسایش انسانی و رشد اقتصادی را محدود می‌کند

225 میلیارد دلار سهم آلودگی هوا در جهان

آلودگی هوا به‌عنوان مرگ‌بارترین شکل آلودگی و چهارمین عامل مرگ زودرس در سراسر جهان شناخته شده است، این درحالی است که مطالعه جدید (مطالعات در باره اقتصادی ناشی از آلودگی هوا) در سال 2013، نشان می‌دهد، میزان مرگ و میر (تلفات) ناشی از آلودگی هوا که باعث از دست دادن درآمد نیروی کار می‌شود، هزینه اقتصادی در حدود 225 میلیارد دلار آمریکا، در سطح جهان به‌دنبال دارد.

225 میلیارد دلار سهم آلودگی هوا در جهان


آلودگی هوا به‌عنوان مرگ‌بارترین شکل آلودگی و چهارمین عامل مرگ زودرس در سراسر جهان شناخته شده است، این درحالی است که مطالعه جدید (مطالعات در باره اقتصادی ناشی از آلودگی هوا) در سال 2013، نشان می‌دهد، میزان مرگ و میر (تلفات) ناشی از آلودگی هوا که باعث از دست دادن درآمد نیروی کار می‌شود، هزینه اقتصادی در حدود 225 میلیارد دلار آمریکا، در سطح جهان به‌دنبال دارد.

بر اساس مطالعه مشترک بانک جهانی و مؤسسه معیار سلامت و ارزیابی ( IHME ) (1) (که در راستای برآورد هزینه‌های مرگ و میر زودرس ناشی از آلودگی هوا و چگونگی تقویت و تسهیل تصمیم‌گیری در زمینه کمبود منابع فعالیت می‌کند)، مشخص شد.

در سال 2013، حدود 5.5 میلیون نفر با ابتلا به بیماری‌های ناشی از آلودگی هوا در فضای بیرون و داخل خانه، ‌جان خود را از دست داده‌اند، که این می‌تواند درد و رنج انسان‌ها و کاهش توسعه اقتصادی را به‌دنبال داشته باشد.

این در حالی است که مرگ و میر ناشی از آلودگی به‌طور عمده در کودکان و افراد سالخورده روی می‌دهد؛ همچنین مرگ و میر زودرس باعث از دست رفتن درآمد حاصل از نیروی کار در میان مردان و زنان در سن کار می‌شود.

این گزارش نشان می‌دهد، که سالانه زیان ناشی از دست رفتن درآمد حاصل از نیروی کار، هزینه‌ای معادل تقریباً 0.83 درصد تا یک درصد - تولید ناخالص داخلی ( Gross Domestic Product : GDP ) در جنوب آسیا را به‌دنبال دارد. در شرق آسیا و اقیانوسیه، جایی که دارای جمعیت سالخورده بیشتری هستند، میزان اتلاف درآمد نیروی کار حدود 0.25 درصد از تولید ناخالص داخلی را نشان می‌دهد، در حالی که در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، از بین رفتن درآمد حاصل از نیروی کار ناشی از آلودگی هوا، ‌سالانه معادل 0.61 درصد از تولید ناخالص داخلی است.

هزینه کل مربوط به مرگ و میر زودرس در سال 2013، بیش از پنج تریلیون دلار آمریکا، در سراسر جهان، برآورد شده، در شرق و جنوب آسیا، از دست رفتن میزان ضرر آلودگی هوا به رفاه اجتماعی حدود 7.5 درصد از تولید ناخالص داخلی است.

لورا تاک Laura Tuck ، نایب‌رئیس بخش توسعه پایدار بانک جهانی، گفت: "آلودگی هوا را باید یک چالش دانست که رفاه و آسایش انسانی، سرمایه طبیعی و فیزیکی را تهدید و رشد اقتصادی را محدود می‌کند. ما امیدواریم که این مطالعه هزینه‌های مرگ زودرس را در قالب یک مسئله اقتصادی، برای سیاست‌گذاران به روشنی بیان کند به‌طوری که آنها در این راه منابع بیشتری را برای بهبود کیفیت هوا اختصاص دهند. هرچقدر شهرها سالم‌تر و در زمینه منابع انرژی پاک سرمایه‌گذاری بیشتر انجام شود، می‌توان به کاهش گازهای خطرناک و تغییرات آب و هوایی کمک کرد و از همه مهم‌تر باعث نجات زندگی انسان‌ها هم خواهد شد."

گفتنی است، مرگ و میر مربوط به آلودگی هوا در محیط‌های پرجمعیت و مناطق شهری افزایش ‌یافته است، در حالی که مرگ و میر مربوط به پخت‌ و ‌پز، گرم‌ کردن خانه با سوخت جامد، با وجود توسعه و بهبود خدمات سلامت، ثابت مانده است. همچنین از 10 مورد افراد فوت ‌شده، یکی به دلیل بیماری‌های ناشی از آلودگی هوا است که بیش از شش برابر تعداد مرگ و میر ناشی از مالاریا، در سال 2013، برآورد شده است.

دکتر کریس موری Dr. Chris Murray ، مدیر IHME ، اظهار داشت: "این گزارش و میزان بیماری‌های مرتبط با آلودگی هوا، نشان می‌دهد که انجام راهکاری عملی و فوری مورد نیاز است."

وی خاطرنشان کرد: "عوامل مختلف و خطرناکی در مرگ زودرس تأثیرگذار هستند، اما این را باید نظر گرفت، روی هوایی که تنفس می‌کنیم، کنترل اندکی وجود دارد؛ بنابراین از سیاست‌گذاران و آژانس‌های بهداشت و محیط زیست، همچنین دست‌اندرکاران صنایع گوناگون، انتظار می‌رود تا برای حل این مشکل راهکاری بیندیشند."

حدود 90 درصد از جمعیت کشورها با درآمد پایین و متوسط در معرض مواد خطرناک ناشی آلودگی هوا قرار دارند. گفتنی است، بانک جهانی با همکاری کشورهای در حال توسعه و شرکای توسعه‌یافته اقداماتی به‌منظور کاهش آلودگی هوا انجام می‌دهد، که می‌توان به اقدامات نظارتی، آنالیز، اصلاح مقررات و سرمایه‌گذاری در این راه اشاره کرد. برای نمونه در سال 2016، بانک جهانی متعهد شد تا یک میلیارد دلار آمریکا، به چین کمک کند تا این کشور بتواند کیفیت هوا را از طریق کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و آلاینده‌های هوا ناشی از مواد صنعتی، حمل و نقل و منابع روستایی در استان هِبی ( Hebei ) (2) ، ‌بهبود بخشد، همچنین قرار است با تأمین مالی (از طریق مالیات، مشارکت بخش دولتی و خصوصی)، بهره‌وری انرژی و انرژی پاک را در منطقه Beijing-Tianjin-Hebei (3) (به‌عنوان منطقه جینگ‌جین‌جی Jing-Jin-Ji شناخته می‌شود، که پایتخت و استان‌های همجوار را پوشش می‌دهد) افزایش دهد./


ترجمه: فرحناز سپهری


منبع:

http://www.worldbank.org/


پی‌نوشت:

١- Institute for Health Metrics and Evaluation : موسسه معیار سلامت و ارزیابی، مرکزی تحقیقاتی و بهداشتی است که به‌صورت مستقل در دانشگاه واشنگتن قرار دارد و اطلاعات درباره مشکلات مربوط به سلامت جهان را فراهم می‌کند. این مؤسسه اطلاعات را به صورت آزاد در دسترس سیاستگذاران می‌گذارد تا بتوانند با توجه به این اطلاعات، تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد چگونگی تخصیص منابع برای بهبود سلامت افراد اتخاذ کنند.

٢- Hebei : یکی از استان‌های کشور چین است. این استان در شرق این کشور قرار دارد و مرکز آن شهر شیجیاژونگ و دارای جمعیت بیش از 68 میلیون نفر است.

٣- Beijing-Tianjin-Hebei region : بزرگ‌ترین منطقه شهری در شمال چین است که شامل منطقه اقتصادی اطراف پکن، تیانجین و هبی است و در امتداد ساحل دریای بوهای ( Bohai Sea ) قرار دارد.

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید