ریو؛ پایان ٤٢ سال سختی بهمن گلبارنژاد

به گزارش "ورزش سه"، بهمن گلبارنژاد ساکن شیراز بود و به دلیل انفجار مین در دوران هشت ساله جنگ تحمیلی پای چپ خود را از دست داد و جانباز شد؛ او از سال ۱۳۷۰ وارد ورزش جانبازان و معلولین شد و ابتدا در رشته وزنه‌برداری فعالیت می‌کرد اما از سال ۸۵ به رشته دوچرخه‌سواری روی آورد.

او در المپیک لندن نتوانست صاحب سکو شود چراکه تنها دو ماه از بیماری همسرش مطلع شده بود و می‌گفت فکر سرطان او اجازه تمرکز کافی را به من نداده است؛ پس از دو سال همسر این ورزشکار ایرانی درگذشت تا روزهای سخت او ادامه داشته باشد، اما قبل از آغاز پارالمپیک گلبارنژاد گفته بود: «در پارالمپیک لندن وضعیت روحی و روانی خوبی نداشتم چون دو ماه از ابتلای همسرم به بیماری سرطان مطلع شده بودیم؛ در بازی‌های اینچئون هم در حالی شرکت کردم که ایشان به تازگی به رحمت خدا رفته بود؛ اکنون ولی شرایط خوبی دارم و امیدوارم بتوانم در صورت شرکت در پارالمپیک ریو، جایگاهی به مراتب بهتر از دوره قبل کسب کنم.»

به نظر می‌رسید پارالمپیک ریو همان جاده‌ای است که به طلای بهمن گلبانژاد ختم خواهد شد، اما غیر منتظره‌ترین اتفاق ممکن برای او رقم خورد تا رقابت‌های جاده ٢٠١٦ ریو، پایان تمام روزهای خوب و تلخ او باشد.

گلبارنژاد که تنها نماینده دوچرخه‌سواری ایران در پارالمپیک ریو بود روز پنج‌شنبه هفته گذشته در رقابت‌های تایم تریل کلاس C4 ، رکورد 46 دقیقه و 3 ثانیه و 62 صدم ثانیه را به ثبت رساند و در جایگاه چهاردهم و آخر قرار گرفت.

ضمن اینکه او مسن‌ترین دوچرخه‌سوار با داشتن 42 سال سن در بخش تایم تریل بود.

*افتخارات بهمن گلبارنژاد:

کسب سهمیه پارالمپیک ریو در مسابقات جهانی ایتالیا سال ۲۰۱۶
مدال نقره مسابقات آسیایی مالزی ۲۰۰۶
مدال برنز مسابقات پارآسیایی گوانجو ۲۰۱۰
مدال طلا مسابقات آسیایی مالزی ۲۰۱۲