دست بوسی کریمانه وزیر

در فرهنگ ما دست بوسی ارزش و کاربرد های متفاوتی را در خود دارد. آنگاه که پیامبر اکرم (ص) بر دستان پینه بسته کارگری بوسه می زند، جلوه ای از شکوه و عظمت را به نمایش می گذارد و اما زمانی که برای دستیابی به امتیازی بر دستان برون آمده از کرسی قدرتی بوسه ای زده می شود، چه بسا با چندش و نفرت می آمیزد. وزیر جهاد کشاورزی در خلال سفر کاری خود به استان مرکزی نیز فروتنانه بر دست چهره ای کار آفرین از این دیار که به احداث 95 هکتار گلخانه مبادرت کرده است، بوسه زد. آقای حجتی با این خضوع شکوهمند ثابت کرد که تکریم چهره هایی که چشم به بهبود منافع ملی دارند، گام در سیره انبیا و سر بر آستان جانان نهادن است. آستانی که بتوان بر فراز آن، گلبانگ سر بلندی کشور را تا بیکران سر داد. خبرها در بخش کشاورزی در این دو سه سال، از بیم و امیدهای فراوان حکایت دارد. جمعی و به درستی از طنین پرشتاب گام های بحران خشکی هشدار می دهند. گروهی نیز دراین آشفته بازار در جستجوی گشودن دروازه واردات بیشتر، بر طبل حمایت از مصرف کننده می کوبند تا شاید در برگ ریزان تولید به رونق بهاری خود برسند. از این سو وزیر بخش کشاورزی نیز در این هیاهو و در زیر قامت این بحران، نوید دستیابی به خودکفایی گندم می دهد تا شاید اندکی از غبار دلهره ها بکاهد. شگفتا که وزیر را کارت زرد می دهند تا که بر بارقه این امیدها، ای کاش سایه ای از تردید بیافتد. وزیر اما با کوله باری سنگینش چشم از چرخ های لنگان برگرفته و دستان توانمندی را که راستی می افشاند، می بوسد تا که ثابت کند در جهت اعتلای کشور اگر که جمعی جان شیرین دادند مبادرت به دست بوسی برای منافع ملی کمتر از سروری نیست.
محمود حجتی در مراسم کلنگ زنی در مجتمع گلخانه ای (اول آبان ماه 1395) در اراک با تاکید بر ضرورت حمایت از تولیدکنندگان و سرمایه گذاران بخش کشاورزی گفت: "در برابر کسانی که برای تولید در کشور سرمایه گذاری و زمینه اشتغال مردم را فراهم می کنند، باید سر تعظیم فرود آوریم." پوزش چندی قبل اقای حجتی از تاخیر در پرداخت مطالبات گندم کاران و بوسه نمادین و کریمانه او بر دست سرمایه گذارانی که جز به منافع ملی نمی اندیشند، بیش از پیش همه ما را از وجود ساربانی عاشق برای گذر امن کاروان خسته و از این گذرگاه پر مخاطره مطمئن می کند. البته که باید بدانیم این پیام ها گرچه نشان از عشق کاروان سالار را دارد، اما بر شانه های همه ما باری از وظیفه نیز قرار می دهد. وظایفی که در نهایت حجم سنگین بدنه وزارت جهاد کشاورزی باید در آینده جای خود را به نیروی لایزال مردم بدهد. مردمی که از بریدن شاخه ای که بر آن نشسته اند، نه تنها پرهیز، بلکه تا بتوانند باید بر آن بال و پر بدهند.
بخش کشاورزی تاکنون و در گستره سایه نفت و در مقایسه با بخش های دیگر و از جمله خدمات مورد بی مهری سرمایه گذاران ملی بوده است. آنان که در برآورد های رقمی و سود و زیان کوتاه مدت خود کمتر به توسعه پایدار و منافع ملی عنایت داشته اند. وزیر جهادکشاورزی با این حرکت نمادین و بوسه بر دست این سرمایه گذار ملی، چه بسا هم برای مدیریت کلان و هم برای سرمایه داران ملی پیام داشتند. پیام برای فراخوان سرمایه های سرگردانی که بدون هیچ افزایش پایدار ملی جز تورم و انباشت های مخرب نقشی نداشته اند. تاکید دیگر ایشان بر همراهی تمامی ارکان نظام با راهبرد جذب و حمایت سرمایه گذاری ملی در بخش کشاورزی بود. سرمایه هایی که به جای تلاش برای گشودن بیشتر دروازه های واردات خود به قفلی محکم تر تبدیل و در تحقق توسعه پایدار نقش بیافرینند./