Iranian Agriculture News Agency

بانک جهانی در کنفرانس بین المللی COP22 در مراکش گزارش داد:

بلایای طبیعی، سالانه 26 میلیون نفر را فقیر می کند/ خسارت 520 میلیارد دلاری بلایای طبیعی در هر سال

بنا به گزارش بانک جهانی در روز 14 نوامبر در کنفرانس بین المللی COP22 در مراکش، بلایای طبیعی هرساله 520 میلیارد دلار خسارت بر جای گذاشته و باعث می شوند تا 26 میلیون نفر دچار فقر شوند.

بلایای طبیعی، سالانه 26 میلیون نفر را فقیر می کند/ خسارت 520 میلیارد دلاری بلایای طبیعی در هر سال


بنا به گزارش بانک جهانی در روز 14 نوامبر در کنفرانس بین المللی COP22 در مراکش، بلایای طبیعی هرساله 520 میلیارد دلار خسارت بر جای گذاشته و باعث می شوند تا 26 میلیون نفر دچار فقر شوند.

به گزارش ایانا، این ارزیابی مالی حدود 60 درصد از برآورد مالی سازمان ملل بیشتر است. بانک جهانی در این مورد توضیح داده است که اثرات انسانی و اقتصادی وارده بسیار بیشتر از آن چیزی است که قبلا تصور می شد. گزارش های دیگر صرفا به خسارات وارده بر زیان های مادی مانند ساختمان ها، جاده ها، مراکز خدماتی و غیره اکتفا کرده اند، در حالی که گزارش بانک جهانی به از دست دادن «رفاه » مردم پرداخته است. این رفاه شامل ناتوانی از دست دادن پاسخگویی به هزینه های سلامت، مواد غذایی، آموزش و غیره است.

در اصل خسارت مادی یک شاخص مناسب برای توصیف فقر نیستند. به طور مثال برآوردهای اقتصاد دانان در مورد طوفان رخ داده در هائیتی و آمریکا به خسارات 2 میلیارد دلاری وارده به هائیتی و 7 میلیارد دلاری به آمریکا اشاره کرده است ، در حالی که خسارات وارده به هائیتی بسیار قوی تر برآورد شده است.

براساس گزارش بانک جهانی، با توجه به از دست دادن سطح رفاه، فقرا آسیب بیشتری می بینند، 20 درصد از فقیرترین افراد 11 درصد از خسارات مالی را متوجه می شوند، ولی 47 درصد از خدمات رفاهی را از دست می دهند.

بنا به گزارش بانک جهانی، طوفانی که در سال 2008 در میانمار رخ داد، نیمی از کشاورزان را مجبور به فروش دارایی های خود از جمله زمین های کشاورزی کرد تا بدهی های خود را بپردازند. برای 26 میلیون نفر در سال رخداد فجایع طبیعی باعث می شود که آن ها به سطح زیر فقر یعنی کمتر از یک دلار و 90 سنت درآمد، در روز برسند. و این درحالی است که آسیب پذیرترین گروه ها دسترسی به خدمات رسانی از طرف بیمه و مقامات را هم ندارند.

بانک جهانی در گزارش ارائه شده خود به این نکته اشاره می کند که طراحی پروژه ها برای کاهش اثرات بلایای طبیعی باید به شکلی باشد که به نفع محرومین باشد. به طور مثال در کشورهایی مانند فیلیپین و ویتنام، در حال طرح ریزی یک پروژه برای ایجاد تعادل بین مدیریت ریسک های طبیعی( از طریق بالا بردن بهره وری هزینه ها ) و کمک به فقرا برای مقابله با تاثیرات بیشتر هستند. در واقع فراتر از اقدامات سنتی ( مانند بهینه سازی استاندارد ساختمان ها، تقویت ساختمان های عمومی، طرح های توسعه شهری و غیره) ابزارهای دیگر را برای حمایت از جمعیت های آسیب پذیر هدف قرار می دهد.

دسترسی فوری به منابع مالی در زمان وقوع بحران یک عامل کلیدی است. اما کمک به دستیابی به حداقل ها برای کسانی که دسترسی به هیچ حمایت مالی، اجتماعی و بیمه ندارند، بسیار ضروری است.

به عنوان مثال برای حل این مشکل، پاکستان بعد از زلزله سال 2010، اقدام به تقسیم کمک های مالی از طریق توزیع کارت های اعتباری بانکی کرد. در سال 2015، کنیا برای 100 هزار نفر کشاورزی که در بالادست یک رودخانه دچار خشکسالی شده بودند، امکان جمع آوری کمک مالی از طریق تلفن همراه را فراهم آورد.

با این وجود باید گفت که گزارش اخیر بانک جهانی در مورد تاثیرات ناشی از بلایای طبیعی بر گسترش فقر هنوز دارای ابهاماتی در چگونگی سازگاری با تغییرات اقلیم است./


ترجمه: شهره صدری‌خانلو


منبع: لودوار

http://www.ledevoir.com/

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید