عضو شورایعالی جنگل اعلام کرد:
واگذاری پارکهای جنگلی به شهرداری به مفهوم کاهش درجه حفاظتی
عضو شورایعالی جنگل گفت: تبدیل پارک جنگلی به شهری به مفهوم کاهش درجه حفاظتی پارکهای جنگلی از 70 به 20 است.
عضو شورایعالی جنگل گفت: تبدیل پارک جنگلی به شهری به مفهوم کاهش درجه حفاظتی پارکهای جنگلی از 70 به 20 است.
به گزارش خبرنگار ایانا، مرتضی شریفی در همایش "جنگلها و محیط زیست ایران، گذشته، حال و آینده" در فرهنگستان علوم بیان کرد: با واگذاری پارکهای جنگلی به شهرداریها، این مجموعه مجاز خواهد بود تا سطح 80 درصد از پارکهای جنگلی را تحت پوشش ساخت و ساز ببرد.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی شاهد ساخت تلهکابین و... در پارکهای جنگلی خواهیم بود در صورتی که هدف از ساخت پارک جنگلی صرفاً تفرج نیست و محافظت از گونههای جنگلی نیز مورد توجه قرار دارد.
این عضو شورایعالی جنگل با بیان اینکه دستور وزیر جهاد کشاورزی برای توقف بهرهبرداری از جنگلهای شمال را به فال نیک میگیریم، بر ضرورت توجه به توقف جادهسازیهایی که با دفاع بالاترین مقامات سیاسی رخ میدهد، بهرهبرداری از معادن و سایر اقدامات مخرب در کنار توقف بهرهبرداری چوبی از جنگلهای شمال، تأکید کرد.
به گفته شریفی، جنگلهای هیرکانی از سه ناحیه اکولوژیک شامل کفههای آبرفتی ساحلی دامنههای شمالی کوهستانی و چمنزار آلپی تشکیل شده است.
وی اضافه کرد: شیوه مدیریت فعلی جنگلهای ایران اصل استمرار و حفظ پتانسیل جنگل را به خطر میاندازد.
شریفی با اشاره به مصوبه دولت برای تدوین طرح مدیریت پایدار جنگلهای شمال (طرح تنفس) یادآور شد: برای رسیدن به چنین طرحی باید یک دوره گذر تعریف شود و واژه مبهم تنفس و استراحت جایگزین این عبارت نشود.
وی عنوان کرد: دوره گذار دارای سه بخش است. در فاز نخست باید هدف از پهنهبندی جنگل مشخص شود و مدلهای پهنهبندی بومی سازی شود. در فاز دوم باید کار تحقیقاتی انجام دهیم و مدلهای آماربرداری را تغییر دهیم و در فاز سوم باید شاخص و مقیاس سنجش طرح جنگلداری را تعریف کنیم.
عضو شورایعالی جنگل با اشاره به تجربه کشور ژاپن در زمینه اصلاح طرحهای جنگلداری کلاسیک معتقد است: با استفاده از تجربه این کشور میتوان طرح های فعلی را اصلاح کرد.
شریفی تأکید کرد: در ژاپن جنگل یک آشکوبه "داندو" بر اساس برنامهریزیهای انجام شده با رویکرد حفاظت تنوع زیستی، حفظ و بازسازی تمام لکههای موزاییکی جنگل و ایجاد تمام مراحل توالی و تواتر جنگل تحت پوشش برنامههای اصلاحی قرار گرفت.
وی همچنین گفت: در این کشور برای بخشهایی از جنگل که پتانسیل وجود داشت، برنامه بهرهبرداری نیز تدوین شد و شاخص تنوع زیستی حتی در بخشهای دارای بهرهبرداری نیز با اتمام دوره طرح بهبود یافت.
شریفی بیان کرد: با توجه به جایگاه و ارزش طبیعی جنگلهای هیرکانی باید این مجموعه به ثبت سازمانهای جهانی برسد.
وی با اشاره به تلاش آذربایجان برای ثبت لکه جنگلی هیرکانی این کشور، بر لزوم توجه جدی دستاندرکاران برای ثبت بخشهایی از جنگلهای هیرکانی بهعنوان میراث جهانی تأکید کرد.
عضو شورایعالی جنگل افزود: ثبت کل جنگلهای هیرکانی بهعنوان میراث جهانی بهدلیل مسائل اجتماعی و اقتصادی عمل نیست. انتخاب نمونههای بارز این جنگلها با نگاه فراملی در جهت حفاظت از تنوع زیستی اقدام مؤثری خواهد بود.
شریفی اضافه کرد: بخش غربی جنگلهای هیرکانی ساختاری مشابه جنگلهای کشور آذربایجان دارد که میتواند بهصورت مشترک با این کشور به ثبت برسد. در سایر نقاط جنگلهای شمال نیز نظیر پارک ملی گلستان، ذخیره گاه زیست کره ارسباران، جنگل ابر و غیره نمونههای بارز جنگلهای هیرکانی هستند که میتوانند در فهرست ثبت جهانی قرار گیرند.
وی تأکید کرد: پارکهای جنگلی گیسوم، سیسنگان، نور، دلند، قرق و ذخیرهگاه صفرا بسته تنها نمونههای بازر جنگلهای پهن برگ ساحلی هستند که باید بهعنوان میراث جهانی ثبت شوند.
شریفی همچنین مناطقی نظیر ذخیرهگاه سرخدار علیآباد و سایر مناطق ذخیرهگاهی تحت پوشش سازمان جنگلها را مناطق مناسبی برای ثبت در فهرست میراث جهانی دانست./
L-950826-02
دیدگاه تان را بنویسید