توسعه قحطی در چهار کشور آفریقایی

فعالان می‌گویند ده‌ها میلیون نفر در یمن، سودان جنوبی، نیجریه و سومالی در حال مرگ هستند و نیاز فوری به کمک‌های بشردوستانه دارند.

به گزارش ایانا از گاردین ، کارشناسان هشدار می‌دهند، قطحی طولانی مدت در چهار کشور آفریقایی، تهدید بی‌سابقه‌ای از گرسنگی و بحران در سطح جهان است که در حال حاضر امدادهای بشردوستانه با چنین فشاری روبه‌رو نبوده‌اند. این کشورها عمدتاً درگیر جنگ نیز هستند.

با وجود افزایش شش برابری کمک‌های انسان دوستانه طی 20 سال گذشته، ولی درد و رنج‌های انسانی از این کمک‌ها پیشی گرفته است. رئیس کمک‌های بشر دوستانه سازمان ملل، استفان ابرین، اعلام کرد: منابع مالی در بخش کمک‌های بشردوستانه در سال گذشته به یک رکورد رسیده است، ولی تنها نیمی از نیازها را پوشش می‌دهد.

مدیر کمک‌های بشردوستانه برای کودکان، گرتا اوون، می‌گوید: وضعیت سال جاری با قحطی طولانی مدت در چهار کشور آفریقایی یک تصور واقعاً ترسناک هست که منابع مالی ما را دچار بحران خواهد کرد. ما در یک لحظه واقعاً بحرانی قرار داریم. گرتا اوون که 25 سال سابقه کار در شاخ آفریقا را دارد، می‌گوید: وضعیت فعلی شبیه قحطی سومالی در بین سال‌های 2010 تا 2012 است که بیش از 260 هزار نفر کشته شدند. در همین لحظه، در اتیوپی، کنیا و سومالی، 12 میلیون نفر مبتلا به سوء تغذیه وجود دارد. اگر سودان جنوبی و نیجریه را نیز به این کشورها اضافه کنیم، میلیون‌ها نفر به این تعداد اضافه می‌شود. یمن دارای 18 میلیون نفر جمعیت است که با وضعیت درگیری‌ها و وضعیت جنگی در این کشور، یک کابوس نگران کننده است و ما در یک بحران بزرگ قرار داریم که پیش از این شاهدش نبوده‌ایم.

سازمان ملل درخواست بودجه 2 میلیارد دلاری برای یمن در سال 2017 را کرده است که این بیشترین بودجه در نظر گرفته شده برای یک کشور تاکنون است.

مدیر مؤسسه آکسفام، مارک گلدرینگ می‌گوید: در حالی‌که ما باور داریم افزایش کمک‌های مالی به معنی افزایش تعداد افراد داوطلب کمک کننده است، با این حال کمک‌های مالی به اندازه کافی برای جمعیت فعلی تحت فشار قطحی و گرسنگی نیست. به اعتقاد وی، پیچیدگی‌های فعلی بحران های انسانی نیز در این قحطی‌ها نقش داشته‌اند. مناطق گرفتار قحطی به‌طور بالقوه با جنگ‌های داخلی و منطقه‌ای نیز در ارتباط هستند. گلدرینگ توضیح می‌دهد که کار امدادرسانی به قحطی زدگان مناطقی مانند یمن، به دلیل وضعیت جنگی این نواحی، بسیار مشکل است.

در سودان جنوبی، بازرسان سازمان ملل هشدار داده‌اند که در آستانه نسل‌کشی است، دولت همچنان یکی از مهمترین موانع در برابر مقابله با قحطی است. همه جناح‌های درگیر جنگ داخلی در این کشور از گرسنگی به‌عنوان یک سلاح جنگی استفاده می‌کنند و گروه‌های بشردوستانه از حمله به کاروان‌های مواد غذایی شکایت دارند.

مدیر انیستیتو توسعه خارجی، سارا پانتولیونو ابراز می‌کند: سیستم‌های فعلی امدادرسانی نیاز به بازسازی اساسی دارد تا بتواند پاسخگوی نیازهای جهانی باشد و چقدر مفتضحانه است که ما در سال 2017 قادر به مدیریت قحطی در جهان نیستیم. او ادامه می‌دهد که 80 درصد از شرایطی که در آن قرار داریم قابل پیش‌بینی بوده است، با این حال همه مدل‌های امدادرسانی برای یک بحران فوری طرح‌ریزی شده است.

نتایج یک تحقیق مشترک از برنامه یونیسف و برنامه غذایی جهان در سال 2014 نشان داده است که با افزایش سرمایه‌گذاری در مناطق در معرض خطر مستعد قطحی می‌توان تا 50 درصد از هزینه کمک‌های بشردوستانه را کاهش داد.

نماینده کمیته کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل در منطقه ساحل آفریقا، تونی لانزر می‌گوید: این منصفانه است که ما امروز بگوییم "ما بیشتر با مگا بحران روبه‌رو هستیم". وضعیت سوریه نشان داد که سرویس‌های ما با وجود کمک‌های مالی فراوان نتوانستند بحران را حل کنند.

رییس کمیته بلایای اضطراری، سعید صالح سعید می‌گوید: درحالی‌که وضعیت امنیت غذایی در سومالی، سودان جنوبی، نیجریه و یمن از طرف سازمان ملل اضطراری اعلام شده است، ولی تنها برای یمن درخواست بودجه شده است.

سعید در ادامه عنوان می‌کند که پوشش رسانه‌ها برای دریافت کمک‌های مردمی کافی نیست. هر فردی می‌داند که اگر اندکی صرفه‌جویی در زندگی کند، می‌تواند درد و رنج مردم بیشتری را در جهان کاهش دهد. به‌عنوان یک جامعه جهانی ما باید بدانیم چگونه قادر خواهیم بود با این قطحی و گرسنگی در جهان مقابله کنیم. چگونه از منابع پیش از دیر شدن استفاده کنیم./

ترجمه: شهره صدری‌خانلو

L-951125-03