سیاست‌ها و برنامه‌هایی برای کاهش فقر در بخش‌های کشاورزی/ راهکارهای فائو برای غلبه بر چالش‌های تغییرات آب و هوایی

لازم است که کشاورزی هوشمند منطبق با آب و هوا ( CSA ) در سیاست‌های اصلی دولت، هزینه‌ها و چارچوب‌های برنامه‌ریزی وارد شود. برای موثربودن باید سیاست‌های CSA در رشد اقتصادی وسیع‌تر، کاهش فقر و اهداف توسعه پایدار مشارکت داشته باشد. همچنین این سیاست‌ها باید در استراتژی‌های مدیریت ریسک بلایا، اقدامات و برنامه‌های شبکه امنیت اجتماعی ادغام شود.

به گزارش ایانا از سایت فائو، همکاری بین بخش‌های متنوعی که با تغیرات آب و هوایی، توسعه کشاورزی و امنیت غذایی ملی، منطقه‌ای و محلی سروکار دارند نیاز کلیدی برای ایجاد سیاست محیط‌زیستی سهل و ممکن است.

برای این که کشاورزان عملیات CSA را به کار بگیرند و به موانع سرمایه‌ای مهم غلبه کنند باید برایشان انگیزه‌هایی ایجاد کرد، مانند: پرداخت هزینه‌های خدمات محیط زیستی (مدیریت زمین برای ایجاد خدمات اکولوژیکی).

فائو دو حوزه مرتبط با برنامه‌ریزی و پذیرش CSA را شناسایی کرده است:

پشتیبانی از کشورها برای اطمینان از این که کشاورزی و CSA شامل فرایندهای برنامه‌ریزی توسعه‌ای میان و بلندمدت و تصمیمات سرمایه‌گذاری شده است و پشتیبانی از کشورها برای ایجاد سیاست‌ها و مدیریت مالی لازم محیط زیست.

برنامه‌ریزی

پشتیبانی از کشورها برای اطمینان از این که کشاورزی و CSA شامل فرایندهای برنامه‌ریزی توسعه‌ای میان و بلندمدت و تصمیمات سرمایه‌گذاری شده است.

پذیرش CSA نیازمند ادغام رویکرد CSA با فرآیندهای تصمیم‌گیری ملی و تصمیمات سرمایه‌گذاری است، این‌ها خود حاصل گفت‌وگوی مناسب صاحبان سرمایه است. فائو نقش مهمی در کمک به کشورهای عضو برای فهمیدن چالش‌ها و فرصت‌های بخش کشاورزی و پاسخ‌های ممکن به آن‌ها بازی می‌کند. فائو در قالب برنامه‌های زیر این کار را انجام می‌دهد:

National Adaptation Plans (NAPs) : اکنون توسعه برنامه‌های ملی انطباق ( National Adaptation Plans (NAPs) ) در چند کشور برای پشتیبانی میان و بلندمدت از برنامه‌های انطباق در بخش‌های کشاورزی از جمله شیلات و جنگل‌داری در جریان است. این برنامه‌ها نشان خواهند داد که چگونه بایدانطباق با تغییرات آب و هوایی را با سیاست‌ها، برنامه‌ها و فعالیت‌های مربوطه موجود و جدید ادغام کرد. پشتیبانی‌های فائو در برنامه‌های ملی انطباق شامل موارد زیر است:

· توسعه رویکرد و نقشه راه انطباقی جامع

· پشتیبانی از صاحبان سرمایه کلیدی حاضر در فرایند، مشخصاً وزارت کشاورزی

· تعریف پایه‌ای انطباق

· شناسایی کمبودهای دانش تغییرات آب و هوایی در بخش کشاورزی

· توسعه و پیاده‌سازی آموزش‌های مربوط به انطباق کشاورزی با تغیرات آب و هوایی

· شناسایی منابع مالی آب و هوایی ( climate finance ) [1] برای انطباق.

Intended Nationally Determined Contributions (INDCs) : کمک‌های ملی قطعی برنامه‌ریزی شده تعهد کشورها به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و حل مشکل تغییرات آب و هوایی از راه رویکردهای متنوع از جمله برنامه های CSA است.

پشتیبانی فائو از INDC شامل موارد زیر است:

· کمک به کشورهای عضو برای کسب آمادگی برای INDC و فرایندهای بین‌المللی مهم دیگری که تحت [2] UNFCCC انجام می‌شود. پشتیبانی از INDC مشخصا روی در نظر گرفته‌شدن امنیت غذایی و تغذیه، بخش‌هاش کشاورزی(کشاورزی، جنگل‌داری و شیلات) و استفاده پایداراز آب و زمین تمرکز کرده است.

· بررسی کشورهای INDCs برای شناسایی اولویت‌های آن‌ها در بخش‌های کشاورزی به منظور هدایت پشتیبانی‌های اجرایی و تحقیقات آینده.

INDCs این امکان را برای کشورها فراهم می کند که هدایت حل مشکل تغییرات آب و هوایی را با برقراری ارتباطات بین‌المللی برای توضیح راهکارشان برای قطع انتشار گاز برای بازه زمانی بعد از 2020 به عهده بگیرند. کشورهای عضو از این طریق می‌توانند مشارکت خود را بر اساس اولویت‌های ملی‌شان، ظرفیت‌های شان و مسئولیت‌های شان تنظیم کنند و پایه‌ای برای اقدام جمعی باشند.

اقدامات ملی مناسب کاهش گازهای گلخانه‌ای Nationally Appropriate Mitigation Actions (NAMAs)

اقدامات ملی مناسب کاهش گازهای گلخانه‌ای سیاست‌ها و اقدامات ملی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است. برای مثال NAMAs به کاستاریکا برای تولید قهوه‌ای که کشت آن کربن کمتری آزاد می‌کند کمک مالی کرده است. این قهوه میزان تولید کربن دی اکسید در کشت قهوه را ظرف 20 سال 1.85 میلیون تن کاهش می‌دهد و استاندارهای زندگی 400 هزار نفر را بهبود می‌دهد.

پشتیبانی فائو از NAMA شامل موارد زیر است:

· افزایش ظرفیت کشورهایی که خواستار پیاده‌سازی NAMA هستند.

· ابزار آموزش آنلاین NAMA در بخش‌های کشاورزی، جنگل‌داری و دیگر موارد استفاده از زمین.

· پایگاه آماری انتشار گازهای گلخانه‌ای فائو برای شناسایی منابع و روند تولید این گازها:

1. اطلاعات فعالیت‌ها را از کشورهای عضو جمع آوری می‌کند و میزان انتشار گازها را تخمین می‌زند.

2. معیارهای استاندارد را تا 2030 و 2050 محاسبه می‌کند.

3. میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را برای بخش کشاورزی، جنگل‌‌داری و دیگر موارد استفاده از زمین تخمین می‌زند.

طرح‌های سرمایه‌گذاری کشاورزی طرح‌های کشوری هستند که میزان سرمایه لازم برای رسیدن به اهداف توسعه‌ای در یک چارچوب معین را نشان می‌دهد. ادغام نگرانی‌های مربوط به تغیرات آب و هوایی با طرح‌های سرمایه‌گذاری و پیاده‌سازی آن‌ها در برنامه‌ها و پروژه‌ها برای اطمینان از این که بخش‌های کشاورزی با چالش‌های حاصل از تغیرات آب و هوا کنار می‌آیند ضروری است.

پشتیبانی‌های فائو از طرح‌های سرمایه گذاری شامل موارد زیر است:

· راهنمایی درباره بررسی‌کردن مناسب‌بودن طرح‌های سرمایه‌گذاری برای CSA

· پشتیبانی از کشورها برای ادغام و بررسی‌کردن CSA در طرح‌ها و پروژه‌های سرمایه‌گذاری

· راهنمایی و پشتیبانی آموزشی برای ادغام ملاحظات تغییرات آب و هوایی در سرمایه‌گذاری کشاورزی.

· پشتیبانی از کشورها برای طراحی برنامه‌ها و پروژهای سرمایه‌گذاری آب و هوای هوشمند برای منابع مالی مختلف.

سیاست پشتیبانی

پشتیبانی از کشورها برای ایجاد سیاست‌ها و مدیریت مالی لازم محیط زیست

پشتیبانی فائو از کشورها برای ایجاد سیاست‌ها و دانش مدیریت مالی لازم برای حفظ محیط زیست، منابع و خدماتی را برای دستیابی به سیستم‌های تولید پایدارتر، با توانایی بازیابی در برابر تغییرات آب و هوایی و ماندنی از نظر اقتصادی در اختیار کشاورزان می‌گذارد.

برنامه نوآوری‌های سیاسی و اقتصادی برای کشاورزی هوشمند منطبق با آب و هوای فائو ( Economics and Policy Innovations for Climate-Smart Agriculture (EPIC) ) با دولت‌ها، مراکز تحقیقاتی، دانشگاه‌ها و دیگر موسسات همکار کار می‌کند تا از پذیرش رویکرد CSA پشتیبانی کند.

یکی از پروژه‌های این برنامه "کشاورزی هوشمند منطبق با آب و هوا: ایجاد همکاری و پیوستگی بین کاهش گازها، انطباق و امنیت غذایی" است که روابط متقابل میان تغیرات آب و هوایی و امنیت غذایی را بررسی می‌کند و با دولت‌ها، دانشگاه‌ها و موسسات محلی در برخی از فقیرترین مناطق ملاوی، ویتنام و زامبیا کار می‌کند.

اهداف پروژه:

1. ایجاد پایگاه شواهد برای شناسایی، توسعه و پیاده‌سازی فعالیت‌ها، سیاست‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها برای CSA .

2. فرموله‌کردن چارچوب‌های استراتژیک متعلق به هر کشور برای فعالیت‌های CSA .

3. فرموله‌کردن درخواست‌های سرمایه‌گذاری CSA و شناسایی منابع مالی ممکن.

4. ایجاد ظرفیت برای برنامه‌ریزی، پیاده‌سازی و تامین مالی CSA بر اساس شواهد و نتایج حاصل از فعالیت‌های پروژه.

ترجمه: صبا نائلی