هزینه سالانه 750 میلیارد دلاری با از دست دادن شنوایی

سازمان بهداشت جهانی متنی را روی سایت این سازمان قرار داد که در بردارنده اقداماتی است که می تواند باعث شود تا جلوی هزینه های قابل توجهی از کشورها را بگیرد.

به گزارش ایانا از وب سایت سازمان بهداشت جهانی ، موضوع امسال روز جهانی شنوایی 2017 ، "اقدام برای ناشنوایی: فراهم کردن سرمایه " (1) بود که توجه به تاثیر اقتصادی از دست دادن شنوایی دارد. تشخیص ندادن ناشنوایی می تواند هزینه بالا را به اقتصاد در سطح جهان تحمیل کند. همچنین تاثیر مهمی بر زندگی چنین افرادی می گذارد. این در حالی است که تشخیص و شناسایی این مشکل می تواند بسیار مقرون به صرفه و قابل دسترس باشد.

پیشگیری و غربالگری برای شناسایی اولیه، از طریق دستگاه های شنوایی و آموزش زبان اشاره به همراه زیر نویس متن می تواند راهکاری برای کاهش اثرات منفی ناشنوایی باشد. در روز جهانی شنوایی 2017، به اقدامات انجام شده توسط تصمیم گیرندگان برای رسیدگی به این موضوع پرداخته شده است.


سرمایه گذاری برای حفظ شنوایی

از دست دادن شنوایی سالانه 750 میلیارد دلار هزینه دارد در حالی که با اقدامات پیشگیرانه می توان از مقدار قابل توجه هزینه ها کاست.

اقدامات توصیه شده:
- تخصیص منابع مناسب
- نظام مراقبت های بهداشتی
- ایجاد پتانسیل منابع انسانی
- اجرای شناخت و درمان زودهنگام
- افزایش آگاهی در میان تمام بخش های جامعه

سالانه شناسایی نکردن ناشنوایی هزینه های قابل توجهی در بردارد که می توان به این موارد اشاره کرد:
-هزینه اضافی تحصیلات برای حمایت از کودکان ناشنوا 5 تا 14 ساله، 3.9 میلیارد دلار است.

-افراد ناشنوا در اروپا دو برابر بیشتر افراد معمولی بیکار هستند.

-هزینه مراقبت های بهداشتی و هزینه های ابزار شنوایی حدود 67- 107 میلیارد دلار است .

-هزینه از دست دادن بهره وری، به علت بیکاری و بازنشستگی پیش از موعد حدود 105 میلیارد دلار است.

-هزینه های اجتماعی، همچون انزوای اجتماعی، کاهش ارتباط ، هزینه 572 میلیار دلار است.

-در آمریکا، افرادی که شنوایی شان درمان نشده، 50 تا 70 درصد کمتر درآمد دارند.

-هزینه بیکاری مرتبط با ناشنوایی در اقتصاد انگلیس، 24.8 میلیارد پوند در سال براورد شده است.



اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از ناشنوایی می تواند بسیار مقرون به صرفه تر باشد:

- حفاظت در برابر صداهای بلند
- تشخیص و درمان عفونت های گوش
- قرار دادن مطالب و زیرنویس برای افراد ناشنوا با کم شنوا
- شناسایی زودهنگام مشکل برای نوزادان، دانش آموزان و بزرگسالان بالای 50 سال
- ارائه توانبخشی همراه با پشتیبانی برای استفاده مداوم از ابزارهای شنوایی
- بهبود کاشت حلزونی (ابزاری الکترونیکی است که از طریق جراحی در گوش داخلی قرار می گیرد)
مادری از روسیه می گوید: " هرروز خدا را شکر می کنم که پزشکان، ناشنوایی کودکم را در زمان تولد، زود تشخیص دادند و با کاشت حلزون، اکنون پسرم می تواند صداها را بشنود."

حلیمه از اوگاندا توضیح می دهد: "در زمانی که کودک بودم، نمی توانستم حرف بزنم، آشفته و منزوی شده بودم. با زبان اشاره در 9 سالگی زندگی من دگرگون شد و اکنون من احساس اعتماد به نفس می کنم."

"سمعک این امکان به من داد تا از زندگی لذت ببرم. من می توانم موسیقی گوش کنم با کودکان و خانواده ام صحبت کنم و احساس می کنم دوباره زندگی به من برگشته است." این سخنان را خاویر از گواتمالا می گوید.

تویا، مغولستان باور دارد، زیر نویسی ارتباط مقرون به صرفه است، چرا که با این توضیحات می توان در جلسات و گفتگو ها شرکت کرد.

این در حالی است که در سال 2009 دولت فیلیپین قانونی را تصویب کرد که براساس آن، غربالگری شنوایی نوزادان کشور اجباری شود و این باعث شد تا 1.4 میلیون پزو برای تشخیص زود هنگام صرفه جویی شود.

صرفه جویی های مالی و بازگشت قابل توجه سرمایه، افزایش دسترسی به آموزش به همراه استخدام و درامد بیشتر که به بهبود اقتصاد هم کمک می شود. هزینه های پایین تر مربوط به افسردگی و روان شناسی کاهش می یابد.
این در حالی است که در ایالات متحده، برای هر دلار سرمایه گذاری برای درمان شنوایی کودک با کاشت حلزون، سرمایه ای حدود 2.07 دلار آمریکا برمی گردد.

همچنین سمعک این امکان رابه افراد می دهد تا دوباره از زندگی لذت برده و در جلسات و بحث ها شرکت کنند در حالی که بدون این اقدامات، افراد نمی توانستند به مانند افراد عادی در جامعه زندگی کنند و با کاشت حلزون اعتماد به نفس دوباره به آن ها باز خواهد گشت و می توانند بهتر به زندگی ادامه دهند.

ترجمه: فرحناز سپهری