کاهش وزن زمانی موفق است که مردم حمایت اجتماعی داشته باشند/ روستاییان کمتر به غذاهای متنوع و مفید دسترسی دارند

ربکا سیگوین ( Rebecca A. Seguin )، استادیار دانشکده اکولوژی انسانی دانشگاه کرنل، درباره ارتباط میان چاقی و زندگی افراد شهری و روستایی تحقیق گسترده‌ای انجام داده است.

به گزارش ایانا از وب‌سایت research.cornell.edu ، کاهش وزن و افزایش سلامت مسئله‌ای است که به آسانی به دست نمی آید. عادات (رفتار) نامناسب غذایی می تواند حتی زمانی که به مواد غذایی بهداشتی دسترسی داریم، روی دهد. همچنین با کاهش فعالیت های فیزیکی مشکل دیگری هم اضافه می شود؛ حتی عضویت در یک مرکز تناسب اندام نمی تواند تضمینی باشد که مطمئن باشیم آیا به طور مداوم این مسیر را ادامه می دهیم یا خیر.
ربکا سیگوین، می گوید: "برای کسانی که در جوامع روستایی زندگی می کنند، این مشکلات بیشتر می شود و می تواند توجه به غذای سالم، سخت تر باشد."

سیگوین بر اساس تحقیقات خود، روی جمعیت های روستایی که از خدمات پزشکی محروم بودند، و زنان چاق و دارای اضافه وزن به ویژه در رده سنی میانسال و مسن جای داشتند، می گوید: "این زنان، از مراقبت های پزشکی مناسبی بهره مند نبودند و همچنین امکان دسترسی مناسب به غذای سالم، تازه، مقرون به صرفه یا فعالیت بدنی نداشتند."

طراحی موارد درگیر (مداخلات) در مواد غذایی سالم

برای بررسی این مسائل، سیگوین به همراه محققان با مردم در جوامع هدف، گفت وگو کردند. او می گوید: "ما با تک به تک افراد و یا به صورت گرو های کوچک صحبت کردیم، سپس ما اقداماتی را جزو اهدافمان قرار دادیم، اقداماتی که مناسب با فرهنگ و یا به طور خاص به تغییر رفتار های گروهی از افراد در بستر جامعه مربوط می‌شد."

یکی از عواملی که سیگوین در هنگام طراحی مطالعات خود مد نظر داشت، دسترسی به مواد غذایی بود. افرادی که در جوامع روستایی زندگی می کنند، کمتر احتمال دارد دسترسی به طیف وسیعی از مواد غذایی سالم و مغذی در طول سال داشته باشند.

سیگوین می‌گوید: "این مساله برای شرکت کنندگان از ایالت های کانزاس و آرکانزاس نشان داده شد، جایی که محققان مجبور به تغییر لیست مواد غذایی سالم پیشنهادی شدند زیرا برخی از مواد در فروشگاه های مواد غذایی محلی در دسترس نبود."

سیگوین افزود: "شما باید بدانید که مردم با غذای شان چه کاری می کنند، چه مواردی می تواند به عنوان ابزار مثبت در این مسیر به کار آید."

پیاده روی و سایر فعالیت‌های فیزیکی

سیگوین همچنین روی مساله پیاده روی و میزان دسترسی به فعالیت های فیزیکی مطالعه کرد. وی می گوید: "مردم فکر می کنند پیاده روی در جوامع روستایی آسان تر روی می دهد، اما این باور همیشه درست نیست. چراکه مواقعی است که هوا نامساعد است و فعالیت فیزیکی در فصای باز به دشواری انجام می شود، همچنین در جاهایی به دلیل موانع فرهنگی پیاده روی کمتر انجام شود."

در یک جامعه خاص در آلاسکا، به عنوان مثال، سیگوین دریافت که مردم پیاده به فروشگاه مواد غذایی نمی روند و این را "یک ننگ اجتماعی" می دانند. آن ها باور دارند که اگر کسی آن ها را در حال راه رفتن به سوی فروشگاه مواد غذایی، یا حمل مواد غذایی، ببیند، فکر می کند که شخص پیاده، یا به اندازه کافی پول برای سوخت ماشین ندارد و یا گواهینامه خودرا ازدست داده است و این یک مانع اجتماعی و غیر منتظره برای سیگوین و تیم او بود.

درگیر شدن جوامع برای ترویج یک زندگی سالم

به‌تازگی سیگوین و همکارانش روی یک مطالعه درباره مشارکت مدنی به عنوان وسیله ای برای ترویج شیوه زندگی سالم کار می کنند. در این مطالعه جوامع روستایی در هشت منطقه مورد بررسی قرار گرفتند. در هر جامعه، محققان، مردم محلی را با هم به مدت سه روز با تمرکز فشرده روی وضعیت غذا و سلامت خود گرد هم آوردند.
وی گفت: "ما به فروشگاه های مواد غذایی نگاه کردیم تا ببینیم چه موادی در دسترس بود. در زمان دیدار با مردم بررسی کردیم درخانه های شان ودر یخچال و فریزر چه موادی دارند، و ما با آن ها در مورد مواد غذایی و درباره مسایل آب و خاک و هوا ( physical environment ) صحبت کردیم."

پس از آن مقدمات، محققان به شرکت کنندگان برای شناسایی فرصتی برای زندگی سالم در درون جامعه خود و انجام یک برنامه مناسب کمک کردند . پروژه همچنان در جوامع در حال انجام است،کارهایی همچون ساخت ایستگاه های تناسب اندام در زمین بازی محلی، انتشار بروشور ها و ایجاد فرصت های محلی برای فعالیت بدنی در حال اجرا است.

پشتیبانی جامعه از برنامه‌های کشاورزی

در حال حاضر سیگوین در حال کار روی مطالعه پنج ساله در زمینه عادات و رفتار تغذیه ای با وزارت کشاورزی ایالات متحده ( USDA ) است. این مطالعه در دومین سال خود قرار دارد و هدفش خانوار ها با درآمد پایین است که در نیویورک، کارولینای شمالی، واشنگتن، و ورمونت زندگی می کنند. برای کار با کشاورزان محلی و مشارکت خانواده‌ها، محققان برنامه ای را با نام community-supported agriculture (CSA) راه اندازی کرده اند.

CSA ، به صورت هفتگی یک منبعی از تولید هر خانواده را در طول فصل رشد ارایه می دهد و برای هر خانواده شرکت‌کننده، نیمی از هزینه توسط تیم مطالعه و نیمی دیگر توسط خانواده ها به صورت اقساط هفتگی یا پول نقد پرداخت می شود. همچنین به خانواده امکان انتخاب چند ابزار پخت و پز با کیفیت بالا در آغاز داده می شود، و در طول فصل رشد، شرکت کنندگان در کلاس های آموزشی درباره چگونگی استفاده از تولیدات برای طبخ بهتر غذا و تغذیه مناسب تر مطالبی یاد می گیرند.

سیگوین می گوید: "ما در حال تلاش برای گنجاندن میوه ها و سبزیجات بیشتری برای این خانواده ها هستیم با این امید که آن ها روش سالم تر غذایی را جایگزین کنند. ما در سال اول این پروژه مصاحبه و گفت وگو ها را در تمام مناطق (ایالت ها) مورد نظر انجام دادیم و پس از آن از این اطلاعات برای طراحی روش استفاده کردیم."

وی توضیح می دهد: "پژوهشگران اطلاعات را ا ز کشاورزان، افراد کم درآمد و کودکان، جمع آوری کردند."

ماندگاری، نتیجه حمایت جامعه

سیگوین از مطالعات دیگرش دریافته که کاهش وزن زمانی در دراز مدت موفق است که مردم حمایت اجتماعی داشته باشند. وی متوجه شد که زنان روستایی که وزن شان در طول 12 هفته پروژه کاهش یافته بود در همان وزن باقی ماندند و در برخی موارد حتی مقداری هم از وزنشان کاسته شد.

وی می گوید: "من معتقدم پدیده مهم و معنی دار، درگیر شدن زنان با هم بر روی مسائل مربوط به سلامت خود بوده است. چرا که بسیاری از آن ها روی مراقبت از شوهر و فرزندان متمرکز هستند."

سیگوین امیدوار است تا با استفاده از داده جمع آوری شده از مطالعات خود، به طراحی های مداخلات (موارد درگیر) پیش رو برای زیر مجموعه های خاصی از مردم در جوامع در سراسر کشور دست یابد. برای مثال، مطالعه USDA ، ممکن است به او و محققان همکار ش کمک کند تا به عمق بیشتری از مسائل خانواده های کم درآمد همراه با فرزندان جوان شان درباره رژیم غذایی سالم و شیوه زندگی پی ببرند.

وی می گوید: "همچنین ما پیگیر این خانواده ها خواهیم بود تا ببینید که آیا کسانی که از منافع اقتصادی و رفتاری مربوط به مطالعه استفاده کرده اند، در نهایت رفتار خود را در دراز مدت تغییر می‌دهند."/

ترجمه: فرحناز سپهری