بازگشت به عدالت در تقسیم زمین‌های مزروعی/ اتحادیه مزارع خانوادگی را در سراسر اروپا حفظ می‌کند

پارلمان اتحادیه اروپا درخواست می کند که اقدام فوری برای مبارزه با تمرکز زمین های کشاورزی در دست گروهی خاص صورت گیرد تا دسترسی به زمین برای کشاورزان کوچک و متوسط بیشتر شود. در تاریخ 27 آوریل امسال قطعنامه ای به تصویب رسید و با تأیید اکثریت، در گزارشی خلاقانه، مشکل تمرکز زمین 1 در اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته شد و اعضای اتحادیه خواستار پاسخ های مناسب در این زمینه شدند.

به گزارش ایانا از وبسایت globalagriculture به دست گذاشتن روی زمین های مناسب 2 ، خریداری زمین به منظور سرمایه گذاری مالی و تولید محصولات کشاورزی صنعتی در مقیاس بزرگ، دیگر فقط مشکل کشورهای در حال توسعه نیست. گزارش مذکور حاکی از آن است که نه تنها کشورهای کمونیستی سابق بلکه تمامی کشورهای اروپایی در خریداری بخش های بزرگی از زمین ها از طریق راه های گریز قانونی، مشارکت داشتند. با این کار، تمرکز بر زمین های کشاورزی و تصرف آن ها در سراسر اروپا افزایش بیشتری یافته است. اخیراً، بیش از 52 درصد از تمام اراضی قابل کشت اروپا تنها 3 درصد از کل مزارع را شامل می شود، با در نظر گرفتن اینکه 76.2 درصد از مزارع فقط 11.2 درصد از زمین های کشاورزی را کنترل می کند. این قطعنامه تأکید می کند مناطقی در اتحادیه اروپا که استفاده نابرابری از زمین دارد ( با شاخص جینی 3 0.82 درصد) با کشورهایی از قبیل برزیل، کلمبیا و فیلیپین که به دلیل توزیع بسیار ناعادلانه زمین بدنام اند، مشابهت دارد.

اثر این نوع تمرکز زمین بر مناطق روستایی ویرانگر است: وجود مزارعی با ابعاد کوچک و متوسط و افراد جدیدی که به سختی به زمین هایی با قیمت منصفانه دسترسی می یابند. حمله به زمین 4 در اثر کمک های مالی سیاست مشترک کشاورزی 5 (CAP) اتحادیه اروپا افزایش می یابد. حدود 80 درصد از کمک های مالی کپ، تنها به 20 درصد از مزارع می رسد. در متن این قطعنامه گفته شده است که این روند خلاف جهت مدل های کشاورزی چندمنظوره و پایدار اروپایی است که نقش مهمی در مزارع خانوادگی دارند. بنابراین، پارلمان اروپا از اتحادیه اروپا و دولت های کشورهای عضو خود درخواست می کند که تمرکز بیشتر بر نواحی کشاورزی در اروپا را متوقف کنند. ماریا هیوباخ (Maria Heubuch) ، شخصی که این گزارش را برای گروه سبزها و اتحاد آزاد اروپا 6 شرح می دهد، می گوید که سوال درباره توزیع زمین، سوال درباره شکل اجتماعی مطلوب کشاورزی را مطرح می کند. او می گوید: "باید با این واقعیت روبه رو شویم که تمرکز بر زمین در دستان تعداد بسیار محدودی از شرکت هایی است که نقش سّم را در مناطق روستایی دارند." همچنین او بیان می کند که مشاغل در حال ازدست رفتن اند، ارزش افزوده کاهش می یابد و رابطه مردم با مواد غذایی و اعتماد به کشاورزی از بین می رود.

در این قطعنامه به روشنی بیان شده است که باید به نقش مزارع خانوادگی در مقیاس کوچک و بر زندگی روستایی اهمیت فراوانی داده شود، چرا که آن ها نقش فعالی در اساس اقتصاد مناطق روستایی دارند و این کار را از طریق حفاظت از میراث فرهنگی، حفظ زندگی روستایی، تقویت زندگی اجتماعی و استفاده پایدار از منابع طبیعی انجام می دهند. به علاوه، در تولید مقادیر کافی از موادغذایی سالم و باکیفیت نیز نقش دارند. این قطعنامه از اعضای اتحادیه درخواست می کند که تولیدکنندگان داخلی در ابعاد کوچک و متوسط، کشاورزان جوان و افرادی که به تازگی وارد این عرصه شده اند- درحالی که از برابری جنسیتی در دسترسی به زمین اطمینان داشته باشند- در الویت خرید و اجاره زمین های زراعی قرار گیرند. این کار با در نظر گرفتن حقوق پیشگیرانه ای برای آن هاست تا در حد امکان مالکیت زمین هایی که روی شان کشت می کنند، به دست آورند و بتوانند به منافع توسعه پایدار و قابل اعتماد مزارع شان علاقه مند شوند؛ به ویژه در مواقعی که غیرکشاورزان به شدت به خریداری اراضی کشاورزی علاقه مندند. همچنین این قطعنامه از کشورهای عضو اتحادیه می خواهد که سیاست های استفاده از زمین را بر استفاده از ابزارهای قابل دسترس از قبیل مالیات بندی، طرح های کمکی و منابع مالی کپ متمرکز کنند تا بتوانند مدل های کشاورزی براساس مزارع خانوادگی را در سراسر اروپا حفظ کنند.

"سازمان مردمی هماهنگی اروپایی از طریق دهقانی" 7 (ECVC) و "ائتلاف دست های روی زمین" 8 از تطبیق گزارش ارائه شده با واقعیت استقبال کردند. آن ها می گویند که این گزارش می تواند نقطه شروعی در توسعه مقررات در سطح اروپا باشد و از تصرف زمین توسط شرکت های بزرگ (که اغلب غیر کشاورزی اند) جلوگیری کند. در حال حاضر، پارلمان اروپا این مسئله را به رسمیت شناخته است که زمان تغییر مسیر سیاست های ملی و اروپایی زمین به منظور جلوگیری از زمین خواری و حمایت از کشاورزی روستایی فرا رسیده است. آنتونیو آنوراتی (Antonio Onorati) ، از اعضای کمیته مشترک ECVC ، می گوید که این کار منجر به اشتغال بیشتر در مناطق حومه ای و استفاده منصفانه تر از اراضی کشاورزی اروپایی می شود تا همگان به مواد غذایی سالم و مغذی دسترسی یابند؛ به ویژه، افرادی که بیشتر تحت تأثیر بحران های اقتصادی دنباله دار قرار گرفته اند. این سازمان ها امیدوارند بتوانند به کمک این گزارش به اتحادیه اروپا فشار آورند تا تغییرات قانونی را برای حاکمیت عادلانه زمین مطرح کنند.

پانوشت:

1. Land Concentration به معنای کنترل مناطق مهمی از زمین توسط تعداد معدودی از افراد یا نهادهای برجسته در نواحی خاص است.

2. Land Grabbing به معنای کنترل زمین - از طریق مالکیت، اجاره نامه، امتیاز، قرارداد، سهمیه ها و به طور کلی قدرت- در ابعادی بزرگتر از مقادیر محلی و معمولی است - توسط هر شخص یا نهاد عمومی یا خصوصی، خارجی یا داخلی، از طریق هر وسیله قانونی یا غیرقانونی- که با اهدافی نظیر زمین خواری، استخراج، کنترل منابع طبیعی و یا کالاهایی که جزء مخارج کشاورزی روستایی اند، بوم شناسی کشاورزی، نظارت زمین، حاکمیت مواد غذایی و حقوق بشر صورت می گیرد.

3. Gini Efficient شاخصی اقتصادی برای محاسبه توزیع ثروت در میان مردم است. بالا بودن این ضریب در یک کشور معمولاً به عنوان شاخصی از بالا بودن اختلاف طبقاتی و نابرابری درآمدی در آن کشور در نظر گرفته می‌شود.

4. Land Rush هر نوع تلاش برای به دست آوردن منابع محدود است. در واقع سرمایه گذاری به طور خاص برای تبدیل زمین های زراعی به شرکت های سازنده و سودآور محصولات کشاورزی برای تأمین مواد غذایی و سوخت های سبز است.

5. Common Agriculture Policy نوعی سیاست کشاورزی در اتحادیه اروپاست که در سال 1962 راه اندازی شد. در این سیستم کمک های مالی کشاورزی و سایر برنامه ها با هدف توسعه روستایی به اجرا درمی آید.

6. Greens/European Free Alliance (EFA)

7. the European Coordination Via Campesina

8. the Hands on The Land coalition

ترجمه: مهشید جلالیان