ماهیان کمیابی که معیار کیفیت آب هستند

یک ماهی کمیاب ساکن در غارهای میسوری آمریکا نشان می‌دهد که چگونه کشاورزان از طریق کشت گیاهان پوششی و مدیریت مواد مغذی کیفیت آب را ارتقا می‌دهند.

به گزارش ایانا از مجله کشاورزی High Plains Journal ، محققان دانشگاه میسوری و اداره حفاظت محیط زیست این ایالت اعلام کرده‌اند که تعداد ماهی‌های کمیاب grotto sculpin در غارهای جنوب شرق میسوری در حال گسترش است.

این ماهی در معرض خطر انقراض، تنها در غارهای پری کانتی زندگی می‌کند. زیست شناسان اداره حفاظت محیط زیست میسوری اخیرا 11 محل تخم‌گذاری این ماهی را در هفت غار اصلی این منطقه یافته‌اند. کارکنان این اداره بیش از یک دهه است که در حال تحقیق بر روی این ماهیان هستند.

فرانک وایدمن مهندس منابع طبیعی از دانشگاه میسوری می‌گوید: بهبود کیفیت آب احتمالا دلیل افزایش تعداد این ماهیان بوده است. این نخستین بار است که محققان اداره حفظ محیط زیست میسوری شاهد تولید مثل این ماهی‌ها در اعماق غارهای این منطقه بوده‌اند. این ماهی‌ها که با زندگی در محیط تاریک سازگاری یافته‌اند به خاطر نداشتن رنگ دانه، ظاهری رنگ پریده و چشمانی ریز دارند.

وایدمن به کشاورزان کمک می‌کند که یاد بگیرند چگونه از طریق کارهایی مثل کشت گیاهان پوششی و مدیریت پیشرفته مواد مغذی، مانع ورود آلاینده‌ها به سیستم آبیاری شوند. در حدود سه چهارم آب‌ها در زمین‌های پری کانتی از آبراهه‌هایی در غارهای زیرمینی واقع در صخره‌های این منطقه عبور می‌کند.

منطقه پریویل ده‌ها هزار آبگیر دارد. وایمن می‌گوید: آب‌های سطحی از طریق این آبگیرها وارد مسیرهای داخل غار و رودهای زیرزمینی می‌شود. همچنین در این منطقه چندین چشمه و نهر، آب‌های زیر زمینی را به سطح زمین می‌رسانند. باران‌های شدید باعث جاری شدن سیل می‌شود و غارهای منطقه را برای غارنوردان ناامن می‌سازد. این سیل‌ها همچنین مواد شیمیایی کشاورزی و خاک را وارد سیستم آب می‌کند. وایدمن می‌گوید: کشاورزان منطقه پری کانتی سعی می‌کنند از طریق سیستم کشاورزی بدون استفاده از مواد آلاینده، کشت پوششی و مدیریت مواد مغذی کیفیت آب را حفظ کنند.

کشاورزان آبگیرها را با کاشت گیاهان پوششی تثبیت کرده‌اند تا از شسته شدن خاک و مواد مغذی آبراه‌ها به آبگیرهای منتهی به غارها جلوگیری کنند. آنها با کاشت گیاهان، مناطقی حصار مانند در پیرامون آبگیرها درست کرده‌اند. این علف‌ها، آلودگی را پیش از ورود به سیستم آب منطقه فیلتر می‌کنند. وایدمن برآورد می‌کند که تقریبا در نیمی از زمین‌های بزرگ کشاورزی در پری کانتی و اراضی واقع در داخل شهر پریویل، آبگیرهایی وجود دارد. وایدمن می‌گوید: " ممکن است مواد شیمیایی بسیار مفیدی در داخل کشتزارها موجود باشد اما به محض اینکه وارد آب غارها شوند، آن را آلوده می کنند " . به گفته او کشاورزان پری کانتی سال گذشته در قالب برنامه‌ای با مشارکت مالی ایالتی، 6 هزار هکتار گیاه پوششی کاشته‌اند که در پی این اقدام، در هر شهرستان، مناطق ویژه حفاظت از آب و خاک به‌وجود آمده است. دانشگاه میسوری و همکاران آن از جمله شرکت SWCD و سازمان حفاظت از طبیعت ( USDA ) به دانش آموزان مدارس آموزش می‌دهند که چرا و چگونه گیاهان پوششی را پرورش دهند. این کاشت آزمایشی در پری کانتی و دیگر مناطق ایالت به محققان کمک می‌کند تا در مورد اینکه چه شرایطی برای محصولات و مناطق خاص سودمندتر است تحقیق کنند.

وایدمن می‌گوید: " آگاهی مردم از مناطق روستایی فراتر رفته است. مقامات شهر پریویل زهکشی‌های مطمئنی را به اجرا درآورده‌اند. آنها مالکان علفزارها را تشویق کرده‌اند تا علف‌های چیده شده را برای جلوگیری از ورود نیتروژن به سیستم آب منطقه، در کیسه جمع‌آوری کنند. آنها همچنین با مالکان کارخانه‌های اتومبیل سازی و دیگر کارخانه ها صحبت کرده‌اند تا آنها را به دفع ایمن پسماندهای شیمیایی تشویق کنند.

در پارک‌های شهر، بر روی آبگیرها درپوش‌هایی گذاشته شده تا مانع از سقوط مردم به داخل غارها شود. به لطف همکاری بین دانشگاه میسوری و مردم و مقامات شهر پریویل، صدای جریان آب باکیفیت را می‌توان از زیر زمین‌های این منطقه شنید./

ترجمه: محسن حدادی

L-960309-01