دوشنبه شب؛ جشن ملی در سراسر ایران
آیاسپورت - اعتقاد دارند تیم ملی از این بهتر نمیشود، صدرنشین گروه در مقدماتی جام جهانی و یک پیروزی تا صعود مقتدرانه به جام جهانی، تیم نخست آسیا در ردهبندی فیفا با یک نسل جوان که سالها فوتبال ملی ایران را بیمه میکنند. تیم ملی در ظاهر همه چیز دارد و یکی از بهترین دورههای خود را سپری میکند؛ سرمربی بزرگ در کنار بازیکنان مستعد که در آسیا سالهاست رنگ باخت را ندیدهاند.
ایران بیشک بهترین تیم آسیا است و نتایج تیم ملی، بزرگترین منتقدان کیروش را هم تسلیم کرده تا به تمجید از تیم ملی و سرمربی پرتغالی آن بپردازند. در شرایطی که ما همه بر این باوریم تیم ملی در شرایط فوقالعادهای قرار گرفته، اما یک پرسش ذهن ما را به خود مشغول کرده است. یک پرسش کلیدی که میتواند آینده بهتری را برای فوتبال ملی ما رقم بزند.
پرسش این است: تیم ملی با حواشی یک سال گذشته و از جنگ و جدل کیروش و برانکو گرفته تا برکناری دستیاران و مصاحبهها و بیانیههای گاه و بیگاه کیروش در خصوص کمبود امکانات، نداشتن زمین تمرین و اردوهای مناسب، هماهنگ نشدن بازیهای تدارکاتی با تیمهای بزرگ و سوءمدیریت در فدراسیون فوتبال، بهترین تیم آسیا است. حالا اگر تیم ملی این مشکلات را نداشت، به لحاظ کیفیت فنی و جایگاه در فوتبال دنیا کجا بود؟ اگر تدابیر بهتری در تیم ملی اعمال میشد، یا اگر اختلافاتی که میان کیروش و برانکو، جو اردوها را متشنج کرد و بازیکنان پرسپولیس از دبی به تهران بازگردانده شدند و در روحیه تیم ملی ماهها اثر منفی گذاشت، از اساس درست مدیریت میشد، تیم ملی اوج بیشتری نمیگرفت؟
کارلوس کیروش در یک سال گذشته مدام در بیانیههایش از کمبود امکانات و فقدان زمین تمرین شکایت داشت. او هرگز نتوانست اردوهای تیم ملی را طبق برنامهریزی از پیش تعیین شده برگزار کند. تیم ملی بازی تدارکاتی لازم و کافی در این دوره نداشت، در حالی که حریفان ایران و رقبای تیم ملی بازیهای خوبی با تیمهای مطرح دنیا برگزار کردند. اگر تیم ملی در فضای آمادهسازی مناسبتری قرار داشت، تیم ملی بازیهای بهتر و بردهای حیرتانگیزی را به ما هدیه نکرده بود؟ یا موضوع اخراج دستیاران که حاشیههای بزرگی ایجاد کرد و برخی رسانهها با دامن زدن به این مسائل، آرامش تیمی که میخواهد به جام جهانی برسد را گرفتند. در مجموع تیم ملی ایران روزهای امیدوارکننده و خوبی را پشت سر میگذارد و علاقهمندان به فوتبال را خرسند و راضی نگه داشته است.
این تیم به احتمال فراوان در ادامه نتایج خوب خود از سد ازبکستان هم عبور خواهد کرد و دوشنبه شب در تهران - و همه شهرهای ایران - جشن صعود به جام جهانی روسیه برپا خواهد شد اما از حالا به این بیندیشیم که تیم ملی با کنار گذاشتن مشکلات و مصائب یک سال اخیر، میتواند شگفتیساز جام جهانی روسیه باشد . این تیم - با این مربی بزرگ و مجموعهای از ستارههای جوان و مستعد - میتواند برای نخستین بار از مرحله گروهی جام جهانی بالا برود، به شرطی که تمام ظرفیتهای فوتبال ایران در خدمت تیم ملی باشند و پس از صعود، مشکلات گذشته از سر راه برداشته شده و تیم ملی بالهای پرواز خود را باز کند و بالا و بالاتر بپرد. تیم ملی ایران - به عنوان بهترین تیم آسیا - میتواند رویاهای بزرگی را به واقعیت تبدیل کند. با نگاه به جام جهانی 2014 برزیل و نمایشهای خوب تیم ملی مقابل نیجریه و آرژانتین - که در بازی دوم ما تا آستانه حتی پیروزی مقابل یکی از بهترین تیمهای جام پیش رفتیم - بارقههای امید را در دل علاقهمندان به فوتبال در ایران زنده کرد که پروژه نیمه تمام خود را در جام جهانی برزیل این بار در روسیه تکمیل کنیم، به شرطی که همه همدل و با اتحاد پشت تیم ملی بایستیم و برای یک کار بزرگ از حالا برنامهریزی کنیم و بخواهیم که تیم ملی را در جمع 16 تیم برتر دنیا ببینیم.
بازی با ازبکستان، پایان کار تیم ملی نیست، بلکه آغاز عملیاتی بزرگتر است که نزدیک به 6 سال برای آن برنامهریزی شده و هزینه صورت گرفته است. پس با کنار زدن حواشی، مسیر تیم ملی را برای حرکت رو به جلو و اوج گرفتن هموار کنیم.
دیدگاه تان را بنویسید