اعتراض کامبوجی‌ها به شرکت‌های چینی/ زمین‌خواری‌های شرکت‌های نیشکر چینی حقوق اساسی مردم را نقض می‌کند/ لغو امتیاز انحصاری و بازگشت زمین‌ها به مردم خواست ان‌جی‌اوهای محلی است

زمین خواری های شرکت های نیشکر چینی حقوق اساسی جوامع در کامبوج را با اثرات مخرب بر معیشت مردم و محیط زیست نقض می کند.

به گزارش ایانا از سایت گلوبال اگریکالچر، گزارش جدیدی نشان می دهد که هزاران نفر از مردم ایالت پریه ویهر (Preah Vihear) در این کشور، تحت تأثیر زمین خواری شرکت های چینی قرار گرفته اند که امتیاز انحصاری 40 هزار هکتار از زمین های این منطقه به آنان واگذار شده است. این گزارش را شبکه عملیاتی جوامع سازمان های غیردولتی 1 ، ان جی او پونلک خمِر 2 ، ان جی او گرِین 3 ، انجمن جوانان بومی کامبوج 4 و پیمان مردم بومی آسیا 5 که بر عواقب وحشتناک زمین خواری در جوامع محلی آگاهی دارند، منتشر کرده اند.

در سال 2011، پنج شرکت چینی که امتیاز انحصاری اقتصادی زمین ها به آنان اعطا شده بود، بیش از 40هزار هکتار از زمین های منطقه مذکور در کامبوج را اشغال کردند. بر طبق این گزارش، شرکت های تابعه ای که تصور می شود همگی تنها از شرکت دولتی چینی به نام گروه صنعتی شکر هنگ فو (Hengfu Group Sugar Industry) هستند با همکاری شرکت دیگری به نام هوآدا (Huada) ، قانون کامبوج را که ممنوعیت نگهداری بیش از 10هزار هکتار زمین را برای یک شرکت است به وضوح دور زدند.

امتیاز انحصاری اقتصادی زمین 6 (ELC) ، بخشی از تلاش های دولت کامبوج برای جذب سرمایه گذاری و تبدیل چشم انداز کشاورزی در مقیاس کوچک به کشاورزی صنعتی است. دولت امیدوار است که این کار سبب توسعه این کشور شود و سودمندی کشاورزی را افزایش دهد. با این حال، ان جی او های مذکور با این گزارش هشدار می دهند، چنین سرمایه گذاری هایی در مقابل سود قابل تشخیص کمی که برای جوامع حاضر در مناطق انحصاری دارد، هزینه های زیست محیطی و انسانی عظیمی را به همراه خواهد داشت.

کارتینی سامون (Kartini Samon) ، از ان جی او گرِین، می گوید: "از زمانی که آن ها کارشان را آغاز کردند، امتیاز انحصاری اقتصادی زمین، واگذاری بیش از 2.1 میلیون هکتار از زمین های کشاورزان کوچک و گروه های بومی را به شرکت های بزرگ و شرکت های کشاورزی آسان کرده است." همچنین او می گوید: "بحث درباره بهره وری و کارآیی مزارع در مقیاس بزرگ غلط است. واقعیت آن است که در کشوری مانند کامبوج، کشاورزان کوچک تغذیه مردم را بر عهده دارند."

در ایالت پریه ویهر در شمال کامبوج، امتیازا انحصاری نیشکر، معیشت محلی و تولید مواد غذایی را نابودکرده است؛ در حالی که شرکت ها هدف شان از تولید شکر صادرات آن است. این کار به معنای از دست رفتن تولید مواد غذایی و امرار معاش بسیار از خانواده ها به خاطر شرکت های چینی است که شالیزارها، جنگل ها و چراگاه ها را به مزارع نیشکر تبدیل می کنند. در این گزارش ذکر شده است که خانمی به نام سوفال (Sophal) ، از روستاهای آسیب دیده در مناطق ارزان این کشور، می گوید:"وضعیت معیشت ما به شدت تحت تأثیر پاکتراشی جنگل ها قرار گرفته است و ما نمی توانیم هیچ گونه محصولات جنگلی را جمع آوری کنیم. ما تمام زمان خود را صرف نظارت بر کار شرکت هایی می کنیم که شالیزارهای جوان ما را نابود می کنند. میزان محصول برنج ما به دلیل کمبود زمین برای کشاورزی کاهش یافته است و قیمت برنج محلی نیز کاهش داشته است، زیرا شرکت ها می توانند برنج پرورش دهند و با قیمت کمتری به فروش برسانند." همچنین اجتماعات مردمی درباره مضرّات مواد شیمیایی استفاده شده در مزارع نیشکر که در آب های منطقه جریان می یابد، شکایت کرده اند.

آنگ چیتلام (Ang Cheatlom) ، مدیر اجرایی پونلک خمِر، می گوید: " امتیاز انحصاری اقتصادی زمین، به جای تحریک توسعه، معیشت مردم بومی و محلی را مختل می کند و تنوع زیستی و اکوسیستم های طبیعی را نابود می سازد."

جوامع متأثر از این پدیده در ایالت پریه ویهر لغو این امتیاز انحصاری و بازگشت زمین هایشان را خواستارند. تهیه کنندگان این گزارش نیز از تقاضای آنان حمایت می کنند و خواستار دخالت دولت چین از طریق سفارتشان در کامبوج شده اند . همچنین آنان از دولت کامبوج نیز خواسته اند که زمین های باقی مانده را به جوامع بومی بازگردانند.

پانوشت:

1. Nongovernmental Organizations Community Network in Action

2. Ponlok Khmer : ان جی او کوچکی در ایالت پریه ویهر کامبوج که با حمایت از اقلیت های قومی تلاش می کند تا از حق دسترسی به زمین هایشان حمایت کند.

3. GRAIN

4. Cambodia Indigenous Youth Association

5. Asia Indigenous Peoples Pact

6. Economic Land Concessions

ترجمه: مهشید جلالیان