بهبود اقتصاد برای روستاییان تبتی رقم خورد

شمار بسیاری از افراد در مناطق دور افتاده تبت توانستند از محصولات تازه استفاده کنند که به بهبود درآمدشان کمک شده است. این درحالی است که برخی از عشایر تبتی با سبزیجاتی که به طور معمول در ارتفاعات رشد می کنند، آشنا نیستند.

به گزارش ایانا از سایت "چاینادیلی"، افراد منطقه نیالام عشایری (نیمه کوچنده) (1) هستند که در ارتفاع متوسط ​​حدود 4000 متر بالا از سطح دریا زندگی می کنند و اکثر ساکنان روستا، غژگاو(2)، گوسفند، اسب و بز پرورش می دهند و محصولات اصلی آن ها جو، سیب زمینی و کلزا است.

به دلیل محیط خشن و شرایط سخت، اکثر آن ها به جز گوشت، جو، لبنیات، مواد غذایی دیگری مصرف نمی کنند.

اما با توجه به بهبود اقتصاد منطقه ای و زیرساخت ها که به دلیل توسعه تبت در چند دهه گذشته روی داده این کشاورزان اکنون می توانند رژیم غذایی خود را تغییر دهند، به طوری که اکنون در مناطق دورافتاده بازارهایی وجود دارند که سبزیجات تازه را می توان از آن جا خریداری کرد. همچنین بسیاری از مردم سبزیحات مصرفی شان را در گلخانه پرورش می دهند که می توان به نیالام ( Nyalam ) اشاره کرد، به طوری که روستاییان در سراسر شهرستان تحت پروژه که در سال 2009 راه اندازی شد، به پرورش سبزیجات روی آورده اند.

تنسین فنسوک، یکی از مقامات دفتر بازسازی شهرستان گفت: "سبزیجات ما از سال 2009 در بازارهای شهرستان و شهر در دسترس است و تمام مدارس در شهرستان نیالام نیز سبزیجات کاشته شده توسط کشاورزان محلی را خریداری می کنند."

او گفت: "حدود 184 نفر به طور مستقیم از این پروژه سود برده اند که از جمله می توان به مدارس و ساکنان شهری اشاره کرد."

فردی 32 ساله گفت: "با اجرای طرح سبزیجات گلخانه ای که توسط اداره حمایت تبت پشتیبانی شد، روستاییان دیگر نیازی به خرید سبزیجات از بازار ندارند."

دبیر حزب دوزنگدا ، بسنگ دوچی گفت: "سبزیجات ارگانیک که توسط کشاورزان تبت به دست آمده، محبوبیت خود را نشان داده اند."

فردی 51 ساله گفت: "این مکان شامل عشایر نیمه کوچنده است؛ ما هرگز سابقه کاشت سبزیجات، به غیر از سیب زمینی و سبزیجات ریشه ای نداشتیم."

وی افزود: "اما پروژه کاشت سبزیجات تازه به عنوان منبع درآمد برای روستاییان تبدل شده و درعین حال با مصرف سبزیجات در رژیم غذایی مان به سلامتی ما هم کمک شده است."

کولی، رئیس شهر نیالام، گفت: "دوزنگدا یکی از موفق ترین پروژه های کاشت سبزی در کل شهرستان نیلام بوده است."

وی گفت: "با حمایت اداره های امداد و زلزله تبت و اداره کشاورزی و دامداری ما می خواهیم رژیم های غذایی کشاورزان را در روستاهایی که در ارتفاعات هستند، بهبود بخشیم. همچنین در نظر داریم کشاورزان را تشویق کنیم تا درآمد پایدار خود را از راه کاشت سبزیجات فراهم کنند."

کلزنگ، 62 ساله، یک تبتی که در دوزنگدا زندگی می کند، چندین سال است که سبزیجات را کاشته و باور دارد که این پروژه موفقیت آمیز بوده است. خانواده اش در حال حاضر اغلب در یک گلخانه کار می کنند و کلم، شلغم و بوک چوی (کلم سفید چینی) در فصل زمستان و بیش از 10 نوع میوه و سبزی، از جمله هندوانه، گوجه فرنگی و خیار در تابستان پرورش می دهند.

همچنین جلسات آموزشی، که توسط دولت ارائه می شود، به کشاورزان آموزش می دهد که چگونه محصولات جدید را پرورش دهند.

کلزنگ گفت: "در گذشته، بدون گلخانه، سبزیجات کمتری در رژیم غذایی مان داشتیم، چراکه مجبور بودیم برای خرید به شهر رویم و البته قیمت شان هم گران بود، اما اکنون ما نیازی به خرید سبزیجات نداریم و به جای گوشت و لبنی می توانیم از موادم مغذی و سالم استفاده کنیم."

ترجمه: فرحناز سپهری

پی نوشت:

1- عشایر نیمه کوچنده به آن تعداد از خانوارهای عشایری گفته می‌شود که حداقل در یکی از قطب‌های استقرار (منطقه ییلاق، قشلاق و یا میان‌بند) دارای سکونت‌گاه ثابت بوده و همواره تعدادی از اعضای خانوار در آن جا سکونت دارند.

2- غَژگاویایاک، گونه‌ای گاوسان موبلند است که دمی مانند اسب دارد و در مناطق افغانستان،هیمالیا،فلات تبت ومغولستان زندگی می‌کند .