دستیابی محققان ایرانی به فناوری تولید سریع بیوکمپوست غنی شده از پسماندهای جامد شهری و کشاورزی/ زمان تولید کود کمپوست از شش ماه به حدود یک ماه رسید

محققان بخش تحقیقات بیوتکنولوژی میکروبی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی به فناوری تولید سریع بیوکمپوست غنی شده از پسماندهای جامد شهری و کشاورزی دست یافتند.

به گزارش ایانا از پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی کشور، دکتر غلامرضا صالحی جوزانی، استاد بخش تحقیقات بیوتکنولوژی میکروبی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در گفت و گو با روابط عمومی پژوهشکده اظهار کرد: یکی از معضلات فعلی جامعه بشری از جمله در ایران تولید انبوهی از زباله ها و پسماندهای شهری و کشاورزی است. هر ایرانی روزانه حدود 800 گرم زباله تولید می کند که با توجه به جمعیت 75 میلیونی ایران روزانه شش هزار تن و سالانه 20 میلیون تن زباله در کشور تولید می شود. این زباله های جامد عمدتا در اطراف شهرها دفن می شوند.
وی خاطرنشان کرد: از طرف دیگر سالانه میلیون ها تن انواع پسماندهای کشاورزی و دامپروری از قبیل کاه و کلش و باگاس، سرشاخه های درختان، و پسماندهای دامی نیز در کشور تولید می شوند که قسمت اعظم این پسماندها به طور معمول بلااستفاده مانده یا سوزانده می شوند که به آلودگی های زیست محیطی و به خطر افتادن سلامت جامعه منجر می شود.
صالحی نمونه ای از مخاطرات زیست محیطی دفع پسماندهای کشاورزی در کشور را سوزاندن بخش اعظم کاه و کلش برنج در مزارع عنوان کرد که حجم این دسته از پسماندها به تنهایی بالغ بر پنج میلیون تن در سال است.
استاد بیوتکنولوژی میکروبی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی تصریح کرد: یکی از روش های سبز و دوستدار محیط زیست برای مدیریت پسماندهای جامد کشاورزی و شهری تبدیل آن به نوعی کود آلی ایمن موسوم به کمپوست است. تولید کود کمپوست به عنوان جایگزین کودهای شیمیایی ضمن کاهش آلودگی های ناشی از پسماندها، اثرات زیست محیطی مضر کاربرد وسیع کودهای شیمیایی را نیز کاهش می دهد. از طرف دیگر استفاده از کمپوست در خاک های زراعی باعث افزایش ماده آلی خاک و بهبود ساختار خاک برای تبادل هوا و حفظ رطوبت و نهایتا رشد گیاهان می شود.
وی خاطرنشان کرد: براساس آمارهای موجود میزان کربن آلی خاک در بیش از 60 درصد اراضی کشاورزی کشور کمتر از یک درصد است در حالی که حد مطلوب کربن آلی خاک برای توسعه پایدار بیش از 3 درصد تعیین شده است. براساس اسناد بالادستی کشور، وزارت جهاد کشاورزی موظف است مصرف کودهای شیمیایی را کاهش و بجای آن مصرف کودهای آلی و زیستی را افزایش دهد و میزان کربن آلی خاک در اراضی کشاورزی کشور را حداقل به 1 درصد برساند که تولید کود الی بیوکمپوست از پسماندهای کشاورزی و شهری راهکاری موثر برای تامین این ماده آلی است.
استاد پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی با اشاره به وجود واحدهای تولید کمپوست در کشور گفت: با وجود اهمیت بالای تولید بیوکمپوست از پسماندهای شهری و کشاورزی، متاسفانه به دلیل پایین بودن سطح فناوری های مورد استفاده، صنعت تولید کمپوست در کشور با مشکلات و معضلات متعددی مواجه است به طوری که نه تنها کمپوست تولیدی عمدتا کیفیت پایینی دارد که حتی تولید همین کمپوست هم اقتصادی نیست.
وی طولانی بودن فرآیند تولید (بین سه تا شش ماه) به دلیل عدم بلوغ فرایند و همچنین بوی بد و کیفیت نامناسب کمپوست تولیدی را از معضلات تولید کمپوست در کشور عنوان و خاطرنشان کرد: یکی از راهکارهای غلبه بر این مشکلات استفاده از مهندسی فرآیندهای زیستی و بیوتکنولوژی است که در این راستا برنامه تحقیقاتی جامعی برای تولید سریع بیوکمپوست غنی شده از پسماندهای کشاورزی و شهری با فناوری زیستی از سال 1386 در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی دنبال می شود.
صالحی خاطرنشان کرد: با اجرای بخش هایی از این برنامه جامع تحقیقاتی، فناوری تولید سریع بیوکمپوست غنی شده از پسماندهای شهری تا سال 90 ایجاد و به شهرداری اصفهان منتقل شده است. هم چنین فناوری تولید بیوکمپوست غنی شده از باگاس نیشکر که یکی از معضلات شرکت های تولید کننده قند از نیشکر می باشد، به دست آمده است. در ادامه این برنامه نیز تولید بیوکمپوست غنی شده از کاه و کلش برنج و سایر پسماندهای قابل دسترس در شمال کشور در دستور کار قرار دارد که امیدواریم با اجرای این برنامه گامی بلند در جهت تامین کود آلی مورد نیاز برای خاک های زراعی و باغی برداشته شود.
استاد بیوتکنولوژی میکروبی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در پایان در توضیح فناوری تولید سریع بیوکمپوست غنی شده از زباله های شهری گفت: با این فناوری زمان تولید کود کمپوست از شش ماه به حدود یک ماه رسیده و کود حاصل که فاقد عوامل بیماریزای انسانی و گیاهی و هرگونه بوی نامطبوع است، از لحاظ خصوصیات کودی، بهداشتی و کیفی واجد استانداردهای ملی و بین المللی است. پیاده سازی این فناوری در سایت های تولید کمپوست می تواند با کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت، درآمد تولیدکنندگان را به حد چشمگیری افزایش دهد.