دانشمندان بهترین مناطق برای حفظ منابع طبیعی و کشاورزی در مناطق استوایی را شناسایی می کنند

تیمی از پژوهشگران دانشگاه ملی سنگاپور ( NUS ) به تازگی یک مطالعه جهانی بر روی بده بستان بین منفعتی که جنگل های استوایی ایجاد می کنند، و حفاظت از آن ها برای استفاده در کشاورزی را تکمیل کردند. این تیم بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲ فعالیت های جنگل زدایی در بیش از ۵۰ کشور در مناطق استوایی را بررسی کردند و مناطقی را که بیشترین میزان جنگل زدایی و کمترین منفعت کشاورزی را دارد شناسایی کردند.

به گزارش ساینس دیلی، تیم پژوهشی این دانشگاه، به سرپرستی دانشیار رومن کاراسکو ( (Roman Carrasco از دپارتمان علوم زیستی در دانشکده علوم این دانشگاه، دریافتند که جنگل های اقیانوس اطلس، مناطق اطراف خلیج گینه و تایلند مناطقی هستند که منفعت حفظ زمین های کشاورزی بیشتر از هزینه های زیست محیطی است. این نشان می دهد که پیاده سازی و ایجاد انگیزه کردن برای استراتژی های حفاظت از تنوع زیستی که در این مناطق بر مبنای پرداخت وجه به کشاورزان است مشکل خواهد بود.

در مقابل، امریکای لاتین، جزایر آسیای جنوب شرقی و ماداگاسکار به عنوان محیط های قابل حفاظت در نظر گرفته شده اند، به دلیل اینکه جنگل زدایی در این مناطق منافع کشاورزی کمتر و هزینه های زیست محیطی بیشتری دارد.

این تیم پژوهشی امیدوار است که این مطالعه هم چنین بتواند در جهت افزایش کارایی و پایداری سیاست های استفاده از زمین در این مناطق کمک کند. یافته های آنها در مجله علمی زیست شناسی PLOS در ۲۱ جولای ۲۰۱۷ منتشر شده است.

فهم بده بستان بین جنگل و کشاورزی

تقاضای جهانی برای تولیدات کشاورزی و جنگلی اغلب موجب از بین رفتن جنگل های استوایی برای ایجاد زمین های کشاورزی در جهت چنین اهدافی می شود. با این حال، بیشتر این جنگل زدایی ها به دلیل کمبود اطلاعات درباره توزیع مکانی منافع و هزینه های جنگل زدایی می شود؛ جایی که جنگل زدایی منجر به تلفات بیشتری در محیط زیست می شود و منافع بیشتری برای درآمد کشاورزی دارد. به علاوه، اطلاعات محدودی در این زمینه وجود دارد که چگونه منافع و هزینه های اقتصادی جنگل زدایی، در مقیاس های جهانی با توجه به اینکه مطالعات موجود به طور گسترده در سطح محلی و ملی محدود شده اند، تفاوت می یابد.

در توضیح اهمیت این مطالعه، استادیار کاراسکو می گوید: "دانستن این که کدام زمین جنگلی، روزی به زمین کشاورزی تبدیل می شود، بزرگترین منفعت در زمینه کشاورزی و پایین ترین هزینه های زیست محیطی را ایجاد می کند و این مسئله مهم است، به دلیل اینکه به ما اجازه می دهد در مواجهه با تقاضای کشاورزی جهانی بدون این که به جنگل های استوایی و تنوع زیستی ضرر و زیان غیر لازم وارد شود موثر تر عمل کنیم. فهم بهتر از توزیع منافع و هزینه ها به انتخاب بهتر مناطقی که تلاش برای حفاظت منابع طبیعی در آنجا تمرکز دارد نیز کمک می کند."

این تیم، تحلیلی از جنگل زدایی و داده های توزیع محصولات کشاورزی انجام دادند و بده بستان بین منافع کشاورزی، انتشار کربن و از دست دادن خدمات محتلف زیست بوم را مطالعه کردند. خدمات زیست بوم مزایایی چون جداسازی کربن، جلوگیری از جاری شدن سیل و پالایش آب است که مردم از زیست بوم هایی چون جنگل ها دریافت می کنند.

این یافته ها نشان می دهد با این که درآمد کشاورزی از ۳۲ تا ۵۳ بیلیون دلار در سال است، آسیب رسیدن به محیط زیست بر اثر جنگل زدایی استوایی در طول این دوره در آینده بالغ بر ۱۰۷ تا ۱۳۵ بیلیون دلار در سال خواهد شد. با وجود این که این مطالعه تفاوت بزرگی بین هزینه ها و منافع در سطح جهان نشان می دهد، این تیم دریافت که به طور کلی، جنگل زدایی استوایی زیان های اقتصادی زیادی ایجاد می کند.

استادیار کاراسکو اضافه کرد: " با درست کردن این نقشه جهانی از بده بستان بین کشاورزی و مزایایی که جنگل های استوایی ایجاد می کنند، به دنبال یکپارچه کردن این نقشه ها با مدل های بازار هستیم تا بفهمیم چگونه تغیییرات در استفاده از زمین می تواند منجر به تغییرات در قیمت ها شود و مصرف کنندگان را تحت تاثیر قرار دهد و تاثیرات غیر مستقیم دیگری بر جنگل زدایی می گذارد."

مترجم: بهاران پدرام