گفتوگو با خانم شادی رمضانزاده مدیرعامل "تعاونی زنان روستایی فرداساز فومن"
قارچ "شادی"؛ از انبار کوچک تا مجوز 20 تنی/ رمضانزاده "شادی" را به 50 زن روستایی دیگر هدیه کرد/ نیازمند یک محل کار هستیم ماندهایم چه کنیم؟
شادی رمضانزاده، متولد 1356 اهل گیلان، شهرستان فومن، روستای گیگاسر، از یک انبار پرورش قارچ شروع کرده و حالا زنان بی سرپرست، سرپرست خانوار و دانشجویان دختر را تحت پوشش تعاونی خود دارد. تعاونی او در همه حوزه های محلی که امکان تولید محلی دارد فعالیت میکند.
خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)- فرحروز ایمانی:
شادی رمضانزاده، متولد 1356 اهل گیلان، شهرستان فومن، روستای گیگاسر، از یک انبار پرورش قارچ شروع کرده و حالا زنان بیسرپرست، سرپرست خانوار و دانشجویان دختر را تحت پوشش تعاونی خود دارد. تعاونی او در همه حوزه های محلی که امکان تولید محلی دارد فعالیت می کند، تهیه سبزیجات آماده، غذاهای محلی و ... . با این که شرکت تعاونی اش را ثبت کرده ولی برای بسته بندی 20 تن قارچ خوراکی محلی برای کار ندارد. آنچه در گزارش زیر به آن اشاره می کند، همه فعالیت های اقتصادی است که در خانه خود انجام می دهد. با این همه زن مصمم و قدرتمندی است که علاوه بر اداره خود، بیش از 50 زن دیگر را مشغول به کار کرده است. در این باره شادی رمضانزاده حرف های شنیدنی دارد که در زیر از نظرتان میگذرد:
*بفرمایید که کار خودتان را از کجا آغاز کردید؟
کارم را از سال 82 با یک کارگاه کوچک پرورش قارچ که در انباری خانهام بود شروع کردم . بعد از دو سال، کارگاه قارچم را بزرگتر کردم و برای اداره آن دو تا نیرو گرفتم. کودی را که از کمپوست قارچ بهدست میآورم، به کشاورزان میدهم. کشاورزان و باغدارانی که در روستا هستند و بعضا حتی قدرت خرید کودهای شیمیایی را ندارند و حتی برخی به دلیل نقش آن در سلامت محصول از آن بیشتر استقبال می کردند.
* آیا این کار می توانست وقت شما را به طور کامل پر کند؟
یک کسانی در روستای اطراف ما هستند که محصولی تولید میکنند، اما بازار فروش ندارند. تصمیم گرفتم محصولات آن ها را خریداری و تبدیل به محصول دیگهای بکنیم.
*امکان دارد به چند نمونه اشاره بفرمایید؟
بله. برای مثال بعد از برداشت محصول و تبدیل آن به برنج، یکسری خرده برنج (نیمدانه) روی دست شالیکاران میماند که قابل فروش نیست. ما خرده برنج را از آن ها میخریم. زنان روستایی مان آن را پاک میکنند و تبدیل به آرد برنج میکنیم و با آن انواع شیرینیهای خانگی را آماده و به بازار عرضه میکنیم. علاوه بر آن خرده برنج را به یک شیرینی از یاد رفته قدیمی گیلان به نام برنج دوشاب که خیلی هم در بازار طرفدار پیدا کرده تبدیل میکنیم.
*در حوزه سبزیجات کاری انجام داده اید؟
بله. در گیلان سبزیجات معطر وجود دارد که در هیچ جای ایران نیست. مثل خالیواش، چوچاق و... که بینهایت معطر هستند و خواص دارویی نیز دارند. کسانی که با ما کار می کنند، در اواخر زمستان و اوایل بهار آن ها را از صحرا میچینند و به شرکت تعاونی ما برای فروش تحویل میدهند. ما نیمی از آن را بهصورت خردشده و سرخشده برای انواع ترشیجات و غذاهایی که به سبزی معطر نیاز دارند و نیمی از آن را هم برای عرقگیری استفاده میکنیم.
در بین کشاورزان ما خانمهایی پیدا میشوند که برای تولید سبزی خیلی زحمت می کشند؛ بعد از برداشت محصول هم مشکل فروش دارند. خدا را شکر تعاونی ما قدرت این را دارد که انواع سبزیجات را خریداری کند و آن ها را بهصورت خردشده برای انواع سوپها و کوکو و آش و سبزی پلویی بستهبندی و همچنین بهصورت سرخشده برای قورمه آماده کند. چون سبزیجات معطر را هم با سبزی ما قاطی میکنیم بسیار پرطرفدار است و مشتری زیادی داریم.
*در محصولات باغی چه فعالیتی انجام می دهید؟
باغداران یکسری میوه دارند که در فصل خودش در منطقه ما خیلی فراوان است و قیمت پایینی دارد. مثل انواع آلو، گوجهسبز، کیوی و... که ما از باغداران خریداری میکنیم و بعد از شستشو و خرد کردن آن ها را خشک میکنیم و به عنوان میوه خشک روانه بازار میکنیم.همچنین پیاز را به صورت کیسه های 50 کیلویی و بیشتر و کمتر خریداری میکنیم و آن را بهصورت خلالی چیپسی و نگینی سرخ و بستهبندی میکنیم. از دامداران شیر خریداری میکنیم. آن را میجوشانیم و بهصورت ماست و دوغ و کره روانه بازار میکنیم.
*گستردگی این فعالیت ها به بخش تولید گوشت سفید و عرضه آن به صورت غذا به بازار فراهم شده است؟
گستردگی کار ما زیاد است. از جمله اعضای زحمتکش تعاونی ما که همگی از زنان و دختران روستایی کم درآمد و بعضا سرپرست خانوار و حتی خود سرپرست هستند مرغ و اردک و غاز و بوقلمون پرورش می دهند و به صورت آماده مصرف، به مشتریان عرضه میکنیم. سفارش غذا میگیریم از مردم برای مناسبتهای مختلف برای هر وعده بیش از یکهزار غذا میتوانیم آماده کنیم و تحویل دهیم، چون مواد اولیه را از محصول سالم استفاده میکنیم. خدا را شکر خیلی پرطرفدار است. آماده کردن انواع ترشیجات و مرباجات که مواد اولیهاش را از روستا تهیه میکنیم، تولید چند تن آبغوره و آب نارنج و سرکه سیب... هم در برنامه کارمان قرار دارد.
*در بخش صنایع دستی چه فعالیت هایی را انجام داده اید؟
تقریباً همه صنایع دستی استان گیلان را تولید می کنیم؛ حصیربافی، رشتیدوزی، سفال، انواع عروسک ماسوله و...
*آیا فعالیت شما قانونی است؟
بله. دو سال پیش تصمیم گرفتم که مجموعه خودمان را به شرکت تعاونی تبدیل کنیم که با زحمت فراوان و به کمک جهاد کشاورزی و اداره تعاون روستایی توانستیم شرکتمان را ثبت کنیم، در حال حاضر 30 نفر عضو از بین زنان و دختران روستایی داریم که بهصورت ثابت کار میکنند. با اعضای غیر ثابت تعدا اعضا به 50 نفر هم میرسد. در سال 94 و 95 کارآفرین برتر زنان در سطح استان شناخته و معرفی شدم. در حال حاضر مجوز تولید و بستهبندی 20 تن قارچ خوراکی را داریم.
* برای رشد و توسعه نیاز اصلی شرکت شما چیست؟
الآن متأسفانه میان دو راهی ماندهایم، چون مکانی برای ادامه کار نداریم. من منزل مسکونی خودم را برای این کار استفاده میکنم. چون مکان ما کوچک، و کار و تعداد اعضای ما زیاد است. اگر بخواهم ادامه بدهم در زندگی شخصی خود دچار مشکل میشوم و اگر نخواهم ادامه دهم جواب آن عزیزان زحمتکشی که چند ساله در گرما و سرما زحمت میکشند تا برای ادامه زندگی لقمه نان حلالی بهدست بیاورند، چه بدهم؟ پیرزنی که تنها زندگی میکند به کمک عصا وارد شرکت میشود و مجبور است کار کند تا لقمه نانی داشته باشد. خانمی که قبلاً کشاورز بوده، بهعلت بیماری سرطان سینه دکتر اجازه کار در شالی را به او نمیدهد و او مجبور است برای تهیه دوا و دارو و گذراندن زندگی به این کار ادامه دهد یا دختر دانشجویی که برای ادامه تحصیل مجبور است بهصورت نیمهوقت کار کند، سیر و باقالی و سایر محصولات فصلی پاک کند تا هزینه زندگی و خرج تحصیلش را در بیاورد، یا دختری که عقد کرده و چند ماه دیگر باید ازدواج کند و نیاز به جهیزیه دارد و چند خانم دیگری که سرپرست خانوار هستند.
* بنابراین باید محل کاری برای خود تهیه کنید درست است؟
بی تردید؛ اگر بخواهیم به کارمان ادامه دهیم باید ساختمانی داشته باشیم که بهداشت آن را قبول داشته باشد. باید دستگاههایی را برای فرآوری، بستهبندی، برای تاریخ زدن برای پلمپ و غیره... داشته باشیم.
شرکت تعاونی ما توانایی تولید و بازار فروش و ساماندهی برای زنان روستایی محروم و عزیزان کشاورز را دارد، اما فضا و امکانات را واقعاً نداریم و بعد از گذشت این همه سا ل حال ماندهایم که چه کنیم؟
دیدگاه تان را بنویسید