جدیدترین حوزه پژوهشی در زمینه کشاورزی/ دانشمندان "کوددهی هوشمند" طراحی کردند

طبقه گفته های سرپرست تحقیق تاتیانا وولووا، استاد دانشگاه فدرال سیبری و رئیس آزمایشگاه در موسسه بیوفیزیک ksc ، توسعه نسل جدیدی از داروها با استفاده از مواد زیستی تجزیه پذیر که تحت تاثیر فلور میکروبی به محصولات بی ضرر تجزیه می شوند و یک رها شدن تدریجی در اجزاء فعال درون خاک ایجاد می کنند، جدیدترین حوزه پژوهشی در زمینه کشاورزی است.

به گزارش ایانا از سایت یوراکلرت، برای مثال، نیتروژن یکی از عناصر است که کمبود آن اغلب برای رشد و توسعه گیاهان دیده می شود. نیتروژن موجود در خاک در دسترس برای گیاهان معمولا کم است. علاوه بر این، اجزای آن از نظر شیمیایی بسیار جابه جا شونده هستند و به آسانی از روی خاک شسته می شوند. در این رابطه، ریسکی در توسعه چنین اشکالی از کوددهی نیتروژنی که موجب آزاد شدن آرام نیتروژن و ثبات غلظت آن در خاک می شود وجود دارد.

تاتیانا وولووا می گوید: "نقطه کلیدی برای توسعه چنین داروهایی وجود مواد ایمن و زیستی تجزیه پذیر در محیط زیست است. ما این تکنولوژی را برای ترکیب کردن پلی استرهای زیستی تجزیه پذیر با منشاء میکروبیولوژیکی که به عنوان یک ماده برای تولیدات ابزارهای کاربردی زیست پزشکی موثر هستند توسعه دادیم و اجرا کردیم، و همچنین الگوهای تجزیه آن ها در خاک و سایر محیط ها را کشف کردیم".

این پژوهشگران برای ایجاد سازه هایی که به آرامی تجزیه می شوند از یک پلیمر قابل تجزیه زیستی به نام poly-3-hydroxybutyrate استفاده کردند. دانشمندان پودر این بیوپلیمر را با آرد چوب و نیترات آمونیوم مخلوط کردند. جرم حاصله به قرص های به هم فشرده تبدیل شد و برای آزمایشی که به شکل تجزیه این قرص های قابل تجزیه زیستی به همراه نیترات آمونیوم اضافه بود بر روی گندم، انجام شد.

برای کوددهی گیاهان این روش به چندین شکل مورد آزمایش قرار گرفت. یک بار گندم ها بدون وجود کود پرورش داده شدند، بار دیگر با اضافه کردن آمونیوم نیترات خالص، و هم چنین با به کار بردن حب ها یا قرص های فشرده شده، که عمدتا با یک لایه فیلم بیوپلیمر پوشش داده شده بودند. بهترین نتیجه زمانی بدست آمد که کوددهی در لایه حفاظتی دولایه بسته بندی شد، زمانی که مرکز قرص که شامل کود و پلیمر نامبرده است ( و در بعضی موارد آرد چوب) با پلیمر فیلم پوشانده می شد. در این مورد به دلیل تجزیه آهسته فیلم و قرص، کود در مدت دو ماه به میزان نسبتا ثابت به خاک تحویل داده می شد.

زیست توده های گندم در آزمایشی که کود به شدت بسته بندی شده بود بالاترین و تقریبا یک چهارم بیش از زیست توده گندمی بود که با افزودن کود طبیعی رشد می کند.

مترجم: بهاران پدرام