Iranian Agriculture News Agency

همه چیز را درباره B12 بدانید

ویتامین B12 یا کوبالامین چیست؟

ویتامین B12 یا کوبالامین یکی از هشت ویتامین گروه B است. این ویتامین برای اطمینان از کارکرد درست و سلامت بافت‌های عصبی، عملکرد مغز و گلبول‌های قرمز خون ضروری است.

ویتامین B12 یا کوبالامین چیست؟

ویتامین B12 یا کوبالامین یکی از هشت ویتامین گروه B است. این ویتامین برای اطمینان از کارکرد درست و سلامت بافت‌های عصبی، عملکرد مغز و گلبول‌های قرمز خون ضروری است.


ویتامین B12 چیست؟

همانند تمامی ویتامین‌های گروه B ، این ویتامین نیز محلول در آب است. این موضوع بدین معنی است که این ویتامین می‌تواند در آب حل شود و از طریق جریان خونی انتقال یابد. بدن انسان کوبالامین را ذخیره نمی‌کند. هر مقدار اضافی از این ویتامین از طریق ادرار دفع خواهد شد. ویتامین B12 از لحاظ ساختاری پیچیده‌ترین ویتامین محسوب می‌شود. همچنین این ویتامین بزرگ‌ترین ویتامین موجود است.


کاربردهای ویتامین B12 :

این ویتامین نقش بسیار مهمی در عملکرد طبیعی مغز، سیستم عصبی و تولید گلبول‌های قرمز خونی دارد. همچنین این ویتامین به سنتز و تعدیل DNA نیز کمک می‌کند. وجود ویتامین B12 برای متابولیسم هر سلولی در بدن ضروری است و نقش مهمی در سنتز اسیدهای چرب و تولید انرژی دارد. این ویتامین با کمک به بدن انسان برای جذب اسید فولیک ، انتشار و آزاد شدن انرژی را تسهیل می‌کند. بدن انسان هر دقیقه میلیون‌ها گلبول قرمز تولید می‌کند، اما بدون حضور ویتامین B12 سلول‌ها نمی‌توانند به‌درستی تکثیر شوند. تولید گلبول‌های قرمز زمانی که سطح ویتامین B12 پایین است کمتر می‌شود. زمانی که تعداد گلبول‌های قرمز کم می‌شود آنمی یا همان کم‌خونی بروز می‌کند. رایج‌ترین نشانه‌های کم‌خونی شامل خستگی، تنگی نفس و ضربان نامنظم قلب است. افرادی که به کم‌خونی مبتلا هستند ممکن است شرایط زیر را داشته باشند:

- زخم در دهان یا زبان

- کاهش وزن

- پوست رنگ‌پریده یا زردرنگ

- اسهال

- مشکلات مرتبط با دوره‌های قاعدگی

کمبود ویتامین B12 در برخی از افراد ممکن است به عفونت نیز منجر شود.


منابع غذایی ویتامین B12 :

ویتامین B12 را می‌توان به‌طور طبیعی در محصولات حیوانی همچون ماهی، گوشت، تخم مرغ و محصولات لبنی پیدا کرد. این ماده معمولاً در مواد گیاهی یافت نمی‌شود. منابع غذایی غنی از ویتامین B12 هستند شامل موارد زیر هستند:

- گوشت گاو، مرغ و بره

- ماهی به‌ویژه تن و ماهی haddock

- شیر، پنیر و ماست

- برخی از محصولات مخمری

- تخم‌مرغ

گیاهخواران معمولاً محصولات حیوانی مصرف نمی‌کنند، اما می‌توانند برای پیشگیری از کمبود این ویتامین از مکمل‌های موجود استفاده کنند. این موضوع در زنان باردار و شیرده از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. برخی از انواع شیر سویا و غلات صبحانه با ویتامین B12 غنی شده‌اند.


کمبود ویتامین B12 :

کمبود ویتامین B12 می‌تواند به آسیب‌های شدید و غیرقابل بازگشت به‌ویژه در مغز و سیستم عصبی منجر شود. همچنین کمبود این ویتامین می‌تواند به کم‌خونی بیانجامد. حتی در سطوح بسیار اندک از حد طبیعی نیز، افراد ممکن است افسردگی، سردرگمی و مشکلات حافظه و خستگی را تجربه کنند. با این حال وجود چنین نشانه‌هایی برای تشخیص کمبود ویتامین B12 کافی نیست. یبوست، از دست دادن اشتها و کاهش وزن نیز ممکن است به خاطر کمبود این ویتامین باشد. بیشتر نشانه‌های حاد دربرگیرنده تغییرات عصبی مانند بی‌حسی و سوزش دست و پاهاست. ممکن است برخی از افراد در حفظ تعادل خود مشکل داشته باشند. کمبود ویتامین B12 می‌تواند آسیب دائمی به مغز و سیستم عصبی وارد کند. برخی از افرادی که ویتامین B12 کافی ندارند در معرض توسعه ابتلا به سایکوزی، شیدایی و زوال عقل قرار دارند. نوزادانی که کمبود ویتامین B12 دارند ممکن است حرکات غیرعادی همچون لرزش صورت، مشکلات رفلکسی، مشکلات تغذیه‌ای، تحریک‌پذیری و مشکلات رشد احتمالی را در صورت عدم درمان داشته باشند.


چه کسانی در معرض خطر قرار دارند؟

گیاهخواران معمولاً از منابع حیوانی استفاده نمی‌کنند. این افراد در معرض کمبود ویتامین B12 قرار دارند. چنین شرایطی در دوران بارداری و شیردهی بدتر می‌شود. مواد غذایی گیاهی مقدار کافی از کوبالامین را ندارند. افرادی که به کم‌خونی پرنیشینوز یا Pernicious Anaemia مبتلا هستند ممکن است کمبود ویتامین B12 نیز داشته باشند. کم‌خونی پرنیشینوز یک بیماری خود ایمنی است که روی خون اثر می‌گذارد. افرادی که این اختلال را دارند فاکتور درونی کافی ندارند. گروه دیگری که در معرض خطر هستند افرادی با مشکلات مرتبط با روده کوچک هستند. به‌عنوان مثال آنهایی که روده کوچک خود را کوتاه کرده‌اند. این افراد ممکن است نتوانند کوبالامین را به‌درستی جذب کنند. افرادی که به بیماری کرون مبتلا هستند نیز ممکن است در معرض خطر قرار داشته باشند، اما محققان بر این باورند که شواهد زیادی برای تأیید این موضوع وجود ندارد. گاستریت، بیماری سلیاک و بیماری التهابی روده ممکن است به کمبود منجر شود، زیرا جذب مواد مغذی کاهش می‌یابد. افراد مبتلا به الکلیسم مزمن ممکن است کمبود ویتامین B12 را داشته باشند، زیرا قادر به جذب مواد مغذی نیستند. به افراد مبتلا به دیابت که از متفورمین استفاده می‌کنند، توصیه می‌شود میزان ویتامین B12 خود را کنترل کنند. متفورمین ممکن است جذب ویتامین B12 را کاهش دهد. درمان شامل تزریق ویتامین B12 است. ویتامین b12 باید در بیمارانی که مشکل جذب مواد مغذی دارند تزریق شود؛ زیرا آن‌ها قادر به جذب ویتامین خوراکی نیستند.


کمبود ویتامین B12 چقدر رایج است؟

بیشتر کودکان و بزرگسالانی که در آمریکای شمالی و اروپا زندگی می‌کنند ویتامین B12 کافی مصرف می‌کنند، اما شیوع کمبود این ویتامین در ایالت متحده آمریکا بین 1.5 تا ۱۵ درصد از جمعیت آن است. این موضوع بدین خاطر است که برخی از افراد همچون کهنسالان، بیماران مبتلا به کم‌خونی پرنیشینوز و آن‌هایی که اختلالات روده را دارند ممکن است در جذب درست ویتامین از مواد غذایی مشکل داشته باشند و حتی استفاده از مکمل‌ها نیز کمکی به این شرایط نکند.


نیازمندی‌ها و الزامات:

در ایالت متحده آمریکا طبق گفته مؤسسه ملی سلامت، نوجوانان و بزرگسالان بالای ۱۴ سال باید 2.4 میکروگرم از این ویتامین را در روز مصرف کنند. زنان باردار به 2.6 میکروگرم و زنان شیرده به 2.8 میکروگرم از این ویتامین نیاز دارند. مصرف زیاد ویتامین B12 باعث ایجاد مسمومیت نمی‌شود، اما افراد باید قبل از مصرف هر نوع مکملی با پزشک خود مشورت کنند. برخی از داروها ممکن است با این ویتامین تداخل داشته باشد. این داروها در برگیرنده متوفورمین، مهارکننده پمپ پروتون و آگونیست‌های گیرنده H2 است. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آنتی‌بیوتیک باکتریواستاتیک، Chloramphenicol یا Chloromycetin ممکن است در تولید برخی از سلول‌های قرمز خون در برخی از بیماران مصرف‌کننده مکمل ویتامین B12 دخالت کند./

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید