نگاهی به لایحه جامع منابع طبیعی و آبخیزداری؛
لایحه جامع منابع طبیعی، مراتع را به سرمایهگذاران واگذار میکند
تصویب لایحه جامع منابع طبیعی و آبخیزداری کشور بدون انجام کارشناسیهای لازم و واگذاری مراتع فقیر و نیمهفقیر تحت شرایط خاص برای سرمایهگذاری متقاضیان و با توجه به اینکه تقریباً نیمی از مردم کشور فقیر و نیمهفقیر هستند، نابودی بخش عمدهای از مراتع کشور را همراه خواهد داشت.
دبیر و قائممقام انجمن مرتعداری در گفتگو با خبرنگار ایانا با بیان اینکه طرح جامع منابع طبیعی مربوط به مجلس هفتم است و در این زمان مقتضیات جامعه تغییر کرده است، گفت: بیفایده تلقی کردن مراتع اشتباهی است که بهصورت گسترده و بهعنوان یک باور در بسیاری از صحبتها، نظرات و حتی تصمیمگیریهای مسئولان نیز مرتع بهعنوان زمینی بیحاصل عنوان میشود که در همین راستا باید شاهد تصمیمگیریهای غیرکارشناسی و اشتباه در مورد خرد کردن و تبدیل مراتع به اراضی کشاورزی باشیم.
فرحپور با تأکید بر اینکه مرتع بهعنوان یک اکوسیستم تا حد توان و پتانسیل خود تولید دارد، افزود: برخی مسئولان درک درستی از تعریف مرتع ندارند و بدون آگاهی تصمیمگیریهایی در همین رابطه انجام میدهند، در صورتی که مراتع به میزان پتانسیل خود در ایجاد اکسیژن، کربنگیری، تولید علوفه و... نقش دارند.
وی اجرایی شدن این لایحه را همراهی برای نابودی بخش عمده مراتع دانست و خاطرنشان کرد: در صورت تصویب لایحه جامع منابع طبیعی، مراتع فقیر و نیمهفقیر نیز تحت ضوابط خاص برای سرمایهگذاری به متقاضیان واگذار خواهد شد و با توجه به اینکه تقریباً نیمی از مراتع کشور فقیر و نیمهفقیر است، با اجرای این لایحه بخش عمدهای از مراتع کشور عملاً نابود خواهد شد.
قائممقام انجمن مرتعداری با اشاره بر حیاتی بودن این لایحه بهمنظور پیشگیری از خطاهای سهوی تصریح کرد: این طرح باید از سوی نهادهای تخصصی منابع طبیعی بررسی و ارزیابی شود که در همین راستا بارها با نامههای مکرر از مقام معظم رهبری درخواست بازنگری و انجام کار کارشناسی کردهایم.
فرحپور اظهار داشت: این لایحه باید در فضای کاملاً بیطرف مورد بررسی و تصمیمگیری قرار گیرد. چرا که این لایحه از سوی سازمان جنگلها به مجلس ارائه شده و در مجلس نیز بدون در نظر گرفتن تأثیرات اجرای آن پیرایش شده است.
وی با بیان اینکه تحت پوشش گیاهی قرار دادن کوهها و مراتع هزینههای سنگین و حفاظتهای مقطعی را بهدنبال دارد، تأکید کرد: هر زمینی قابلیت کشاورزی ندارد و تمامی دشتهای کشور جز در مواردی محدود، بیلان منفی دارند و بهطور مثال کشاورزی در کویر که آبی هم وجود ندارد، علاوه بر تحمیل هزنیه سنگین و بر هم خوردن اکوسیستم، سودی در بر ندارد.
فرحپور توجه به تمامی موارد مؤثر در ایجاد یک زراعت و یا کشاورزی در مرتع را ضرورت دانست و یادآور شد: اگر در مرتع آبی هم برای کشاورزی باشد، آیا سفرههای آب زیرزمینی تمام بهرهبرداریهای بیش از حد برای توسعه آن را دارند و با مدتزمان اندکی از گذشت این بیتدبیریها باید شاهد فجایعی مانند دریاچه ارومیه یا زایندهرود بود.
وی اجرایی شدن لایحه جامع منابع طبیعی را همگام با تعیین تکلیف برای اراضی ملی عنوان کرد و گفت: اراضی ملی و طبیعی متعلق به مردم است و نباید به هیچ بهانهای آن را تکهتکه و واگذار کرد. چرا که این لایحه با منویات رهبری مبنی بر لزوم حفاظت و صیانت از عرصههای ملی و طبیعی در تضاد و راهی برای حفاظت از متجاوزان و متعرضان به منابع طبیعی است. در صورتی که منابع طبیعی در شرایط حاضر بحران و مرگ اکوسیستمها در کشور بیش از هر زمان دیگری نیازمند صیانت و حفاظت از عرصههای طبیعی و مراتع است.
گفتنی است، با استرداد لایحه جامع منابع طبیعی و آبخیزداری کشور که پس از دو سال و نیم بررسی در کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی به درخواست دولت و رأی موافق نمایندگان مجلس صورت گرفت، ضرورت حفظ جنگلها و مراتع به جای بهرهبرداری آنی و مقطعی آن بیشتر نمایان میشود./
خبرنگار: سهیلا گلیزاده
V-910628-04
دیدگاه تان را بنویسید