عدم مشارکت جنگلهای مخروبه در طرح زراعت چوب
با وجود اینکه کمبود زمین زراعی مناسب از مهمترین مشکلات صنعت چوب کشور بهشمار میرود، اما کشت گونههای زودبازدهی همانند صنوبر هنوز در سیاستهای احیا جنگلهای مخروبه کشور جایی ندارند.
سرپرست دفتر امور منابع جنگلی سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) سیاستهای احیاء جنگلهای مخروبه در کشور را فقط مختص به کاشت گونههای بومی دانست و گفت: در طرحهای احیاء جنگلهای مخروبه سعی میشود تا از گونههای بومی همان منطقه استفاده شود و این جنگلها را در طرحهای زراعت چوب وارد نمیکنیم.
کامران پورمقدم با بیان اینکه صنوبر یکی از گونههای غیربومی در کشور به حساب میآید، افزود: طرحهای زراعت چوب بیشتر در اراضی کشاورزی مخروبهای که در اختیار اشخاص است، پیگیری میشود و در همین راستا برای کشت و احیا اراضی نهالهایی بهصورت رایگان در اختیار افراد داوطلب قرار میگیرد و احیاء جنگلهای مخروبه که در مالکیت اشخاص نیست با کشت گونههای بومی صورت میگیرد.
وی تصریح کرد: در طرحهای زراعت چوب و کشت گونههای غیربومی، صنوبر بیشتر در مناطق معتدل و سرد ایجاد میشود و در مناطق گرمسیری بیشتر اکالیپتوس کشت میشود.
گفتنی است، اگر منابع مخروبه با قابلیت کشت درخت صنوبر، که یکی از زودبازدهترین روشها برای تولید چوب است، به این امر اختصاص یابد از مجموع 100 هزار هکتار اراضی اختصاص یافته به کشت صنوبر، 20 تا 25 مترمکعب در هر هکتار چوب تولید میشود که در واقع با تولید سالانه حدود دو میلیون مترمکعب چوب در کشور علاوه بر احیاء اراضی مخروبه، نیاز کمبود چوب نیز حل خواهد شد.
با توجه به اینکه زراعت چوب تجارت سودآوری است و صادرات چوب فرآوری شده هم بسیار اقتصادی است، باید توسعه و رونق صنعت چوب کشور از طریق کشت صنوبر بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد و این در حالی است که در شرایط حاضر تنها راه کاهش فشار بر جنگلهای کشور، توسعه صنعت و زراعت چوب بهویژه درخت صنوبر است که میتواند راهکاری مؤثر و پیشگیرانه باشد./
خبرنگار: سهیلا گلیزاده
V-910729-02
دیدگاه تان را بنویسید