با نگرش امروز جامعه، دیگر خبرنگار نمی‌شدم!

خبرگزاری ایانا / جناب آقای  ایازی با سلام و احترام خدمت شما،  لطفا در ابتدا معرفی مختصری از خود داشته باشید و بفرمایید کار خبرنگاری را از چه زمانی و  کجا شروع کردید ؟

ضمن سلام بنده محمدرضا ایازی هستم مدیرخبرگزاری آریا در آذربایجان شرقی؛ بنده نیز ابتداً برخود وظیفه می دانم از حضرتعالی و همکاران این مجموعه که این فرصت را در اختیار بنده گذاشتند تشکر نمایم . بنده توفیق داشتم در دوران طلایی دفاع مقدس مدتی در واحد سمعی بصری سپاه چهارم بعثت و قرارگاه مقدم غرب به عنوان خبرنگار به صورت جسته و گریخته در تهیه و انتشار نشریه داخلی و بولتن و همچنین درج گزارش در آن مجموعه فعالیت داشته باشم ازسال 76 نیزبه عنوان خبرنگار روزنامه های سراسری در آذربایجان شرقی کار خبری را رسماً شروع کردم .

کدام عوامل باعث شدند که مسیر زندگی شما در راه خبررسانی و دغدغه های مردم قرار بگیرد؟

شاید به جرات می توانم بگویم حلقه مفقوده در این سوال برای بنده مسائل فرهنگی  و تامین معیشت اقتصادی مردم بود. مدت هاست که کشور ما با مسایل فرهنگی و تامین معیشت قشر متوسط دست به گریبان هست و مهم‌ترین بخشی از جامعه را این مهم درنوردیده است آمارهای بیکاری اعتیاد، طلاق، افزایش جرم و جنایت و بی بندوباری‌ های اخلاقی،  اختلاس های پی درپی، قاچاق کالا تنها بخش کوچکی از دریای بزرگ این دغدغه برای جامعه بوده وبنده نیز به تبع شغلی به عنوان عضو کوچک جامعه درعرصه رسانه احساس می کردم که این خلاء و دردها آزار دهنده هست و باید به نوعی در آگاه سازی جامعه سهیم بود چرا که به این شعر سعدی شاعر شیرین سخن  بیشتر اعتقاد دارم که می فرماید؛

 بنی‌آدم اعضای یکدیگرند      که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به‌درد آورَد روزگار     دگر عضوها را نمانَد قرار

تو کز محنت دیگران بی‌غمی     نشاید که نامت نهند آدمی

به جز مسائل اقتصادی و فرهنگی موضوعاتی مانند عدم توسعه‌یافتگی، نبود زیرساخت‌‎ها و بسترهای مناسب در کشور در بسیاری از بخش ها از جمله بخش کشاورزی که هنوز هم به روش سنتی اداره می شود و هدر رفت استعدادها و پتانسیل‌های ناب کشور، مشکلات جامعه مدنی و تلاش‌هایی برای حل و فصل آن‌ها و ... شاید مهم‌ترین موضوعات از دریای بزرگ دغدغه‌های مردم ایران باشد که در محاوره‌های عمومی به آن اشاره می‌شود و بنده نیز به این دغدغه ها مقیدم.

کدام زمینه را بیشتر برای انتشار خبر و تحلیل قرار می دهید بخش کشاورزی در اولویت چندم شما می باشد؟

با توجه به پتانسیل های موجود درکشورمان به نظر می رسد بعد از توجه به مسائل فرهنگی، بخش کشاورزی که مرتبط با آب نیز است اولویت دوم می توان نام برد؛ چرا که توسعه اشتغال و رونق تولید و صنعت نیز مستلزم توسعه کشاورزی به روش مدرن و فوق مدرن  است و با توجه به پیشرفت علم و لزوم تامین نیازهای بشر، لزوم خارج شدن از کشاورزی سنتی وگرایشی به مکانیزاسیون کشاورزی هر روز بیشتر احساس می شود.

لذا در حال حاضر مسئله این است که به منظور دستیابی به یک مکانیزاسیون واقعی جهت نیل به اهداف فوق چه زیرساخت ها و الزاماتی را باید رعایت کرد تا اهداف اصلی کشاورزی ماشینی بر آورده شود.

رمز موفقیت یک خبرنگار از دید شما؟

رمز موفقیت یک خبرنگار در مرحله اول جلب اعتماد جامعه است و اعتماد به نفس؛ خودباوری، اتّکا به کلمه صداقت و شرافت، قدرت تفسیر و تحلیل اخبار و رویدادها، انصاف، شجاعت، اخلاق حرفه ای، اشراف بر حوزه فعالیت و مهارت های حرفه ای ازجمله ویژگی های یک خبرنگار موفق و حرفه ای است.

کدام یک از گزارش ها یا خبرهایتان را در بخش کشاورزی بیشتر از همه دوست دارید یا تلخ ترین و شیرین ترین خبر که تا حالا کار کردید چه بوده است؟

خسارت وارده از حوادث غیرمترقبه از جمله خشکسالی؛ سیل و سرمازدگی محصولات و عدم تدبیر به موقع مسئولان نسبت به صادرات محصولات مازاد بر نیاز که روی دست کشاورزان می‌ماند. سرمازدگی محصولات کشاورزان خبرهای تلخی بوده که هر از گاهی مجبور به انتشار آن بوده ام ؛ هر زمان نیز نزولات آسمانی و رحمت خدا به کشاورزان بیشتر سایه انداخته و حال روزشان خوب بوده ما نیز در انتشار آن خبرها طعم خوش را چشیده ایم .

تا چه حد فشار دیگران روی عملکرد شما تاثیرگزار بوده؟

این  پرسشی است که باید آن را به کسانی که تا حدودی از بنده شناخت دارند سپرد و قضاوتش را به آنان واگذارکرد، اما اگر بگویم من بارها به خاطر مردم رنجدیده و ستم کشیده دنیا صدها بار گریه کرده ام سخن به گزاف نباشد .

نوع برخورد مردم و مسئولین به ویژه مسئولین بخش کشاورزی با شما چگونه است و چه انتظاراتی از آنها دارید؟

تحقیقات نشان داده که حالات روحی افرادی که با آنان در یک جامعه زندگی می کنیم، اثر مستقیم بر شادمانی و یا غمگینی ما دارد پس بدیهی است که مردم و مسئولان نیز همانا هموطنان و برادران و خواهران ما هستند اگر ما بتوانیم به وظایف انسانی و شهروندی خود بدرستی عمل کنیم چالش ها کمتر و نقدها منصفانه خواهد بود و انتظارات نیز منطقی، آن تعداد از افراد یا مسئولی هم که نگاهی از بالا به پایین دارند گذشت زمان آنان را نیز در مدار و مسیر رعایت اخلاقیات قرار خواهد داد در مجموع  آموخته ام که اگر بخواهیم آرامش داشته باشیم باید بیشتر گذشت داشته باشیم و درعین حال کم توقع .

 در عصری که تمامی عوامل اثرگذار در حال تغییر است و فضای حاکم بر محیط کار مبهم و نامطمئن است، کارمندان به رهبرانی مقتدر نیاز دارند، نه مدیرانی که صرفا به‌ عنوان یک فرمانبردار از روسای خود تبعیت می‌کنند. کارمندان از سیاست ‌های خشک و غیرضروری حاکم در محل کار به ستوه آمده‌اند و این احساس در آنها به وجود آمده که مدیری قابل اعتماد، صادق و معتبر که بتوان با او در سازمان ارتباط برقرار کرد، وجود ندارد.

تا چه حد در زمینه خبرنگاری از خودتان راضی هستید؟

در حد متوسط  اما سعی می کنم از اینکه هستم خودم را به نقطه مطلوب برسانم البته ناملایماتی هم در این عرصه وجود دارد که به آنها نیز باید با طعم شکلاتی نگریست .

اگر قرار باشه یک بار دیگر برگردید به سن جوانی باز هم دوست داشتید خبرنگار بشوید؟

بلی اما نه به این شیوه و نه با نگرش جامعه نسبت به خبر و خبرنگار!

بهترین گزارشی که تا حالا از بخش کشاورزی کار کردید و دوستش داشتید؟

گزارش برداشت گندم  از شهرستان هشترود بود که در روزنامه سیاست روز در سال 80 به چاپ رسید .

در زندگی مدیون چه کسی هستید؟

مدیون خانواده ام به ویژه برادرم

یک خبرنگار چه وقت از زندگیش راضی می شود؟

زمانی که عضو مفیدی برای جامعه و همنوعان باشد، باقی چون میگذرد غمی نیست.

حرف اخر

بنده نیز بر این مهم واقف هستم که  یک خبرنگار باید بتواند بین حس همدلی و احساسات خود توازن ایجاد کند در واقع برقراری حس همدردی و همدلی نباید او را احساساتی کند احساساتی شدن و دورشدن از منطق و عقل می‌تواند روی گزارش‌های او تأثیر منفی بگذارد معتقدم جامعه ما این روزها مسیر آرامی را طی نمی کند همه باید برای برگشت به مسیر روال عادی؛ همدل، همصدا و همگام باشیم چرا که در همه حال و هر زمان نیاز اولیه بشر آرامش است و در این آرامش قلم ها نقش بسزایی دارند . 

مجددا از حضرتعالی وتمام همکاران این مجموعه قدردانی نموده و برای تک تک عزیزان آروزی توفیق سلامتی و سربلندی آرزو می کنم .