جنگ نرم روسیه با ایران در سوریه

به گزارش ایانا، در این میان اخبار ضد و نقیضی هم شنیده می‌شود. از جمله مطلبی است که رای الیوم نوشته است. در این مطلب منی صفوان نوشته است: « حتی اگر تمام جهان جمع شود از سوریه خارج نخواهیم شد، مگر اینکه دولت سوریه چنین درخواستی کند».  از نظر او این پیامی است که از طریق سید حسن نصرالله مطرح شد خطاب به روسیه مطرح شد.

نکته قابل توجه انکه اسرائیل چند هفته پیش، از آغاز مذاکراتی مستقیم و سرّی در اردن خبر داده بود، که موضوع اصلی آن، حضور ایران در مرزهای سوریه-ایران است! این در حالی است که یک هفته قبل، نماینده روسیه در شورای امنیت اعلام کرد در مورد خروج نیروهای ایرانی از جنوب سوریه و مرزهای اسرائیل توافق شده است.

در این میان، طرف ایرانی یا حتی سوری اظهار نظری نکردند تا اینکه ولید المعلم بعد از سکوتی طولانی، حضور نیروهای ایران در سوریه را شرعی دانسته و تصریح کرد این آمریکایی ها هستند که باید از سوریه خارج شوند.

در ادامه، اسد اظهار داشت تنها تعدادی مستشار ایران بنابر درخواست دولت سوریه در این کشور حاضر هستند.

صحبت‌های اولیه پوتین در مورد ضرورت خروج ایران از سوریه، در سایه حضور اسد در روسیه و نیز سکوت او مطرح شد.

ایران می‌داند که ضربات اسرائیل به پایگاه‌های حزب الله در سوریه با مخالفت روسیه مواجه نشد و حتی ممکن است این حملات با همکاری مسکو انجام شده باشد. اما سوال آن است که آیا حملات مذکور با دمشق نیز هماهنگ شده بود؟ 

از زمان آغاز بحران سوریه، دو طرف هم پیمان سوریه یعنی ایران و حزبالله هر یک تلاش میکند خود را مسلط بر اوضاع نشان دهد و ثابت کند که رهبری معرکه را بر عهده دارد.

در بسیاری موارد پس از آزادسازی مناطق مختلف سوریه از دست تروریستها، وزارت اطلاعات سوریه تنها به شبکه های سوری اجازه پوشش اخبار را می داد، و مانع ورود شبکه های ایرانی به منطقه می شد، تا صدارت و اولویت با سوریه ای ها باشد.اما در حقیقت هیچ اختلاف نظر واقعی بین سوریه و ایران نیست، بویژه آنکه هر دو دشمن واحدی دارند.

سوریه پس از شکستی که در اکتوبر 1973 از سوی اسرائیل متحمل شد و منجر به از دست دادن جولان گردید، وارد هیچ نبرد مستقیمی با اسرائیل نشده است- با اینکه جزئی از محور مقاومت است.

اما نظر ایران در این باره متفاوت بوده است، از این جهت که می تواند به این وسیله در مرزهای اسرائیل مستقر شده و مساحت مانور بیشتری برای مبارزه با آن داشته باشد.

در این بین، روسیه نمی خواهد انفجار بین ایران و اسرائیل اتفاق بیفتد و مانند پلیس تامین امنیت منطقه، سعی در دست گرفتن زمام امور دارد.

 می‌توان گفت صحبت‌های پوتین در اواسط ماه می در سوچی مبنی بر خروج نیروهای خارجی از سوریه و سکوت اسد در این باره، نشان دهنده موافقت وی با این مساله است. 

با اینکه اسد از عدم وجود نیروهای ایرانی صحبت کرده است، اما از حضور آنها نیز دفاعی نمی کند و تنها منکر وجود این نیروها شده؛ ضمن اینکه با سخنان پوتین و کرملین مخالفتی نکرده است.