«هوا مرطوب، بدبو و چسبناک و گرما خفهکننده بود، روز بعد خوشبختانه آفتاب میدرخشید، نوای نوازندگان کافهها از گوشه و کنار شنیده میشد و خیل گردشگران -و تک و توکی ونیزیان- در هم میلولیدند (میگویند نسبت ونیزیهای بومی و توریستهای این شهر در طول سال یکبهشصت است)»* شادگان ونیز ایران است، جایی که مردم روی آب زندگی میکنند، قایق وسیله تردد بسیاری…