برنامه ریزی برای افزایش سطح زیر کشت چغندر پاییزه تا ۶۰ هزار هکتار

وی اظهار کرد: بررسی های علمی نشان می دهد که میزان مصرف آب در کشت پائیزه چغندرقند نسبت به کشت بهاره آن کاهش قابل ملاحظه ای دارد؛ به طور معمول نیاز آبی زراعت بهاره چغندرقند بین ۱۰ تا ۱۴ هزار متر مکعب در هکتار و در کشت پائیزه چغندرقند بین ۶ تا ۹ هزار متر مکعب در هکتار گزارش شده است.

وی به وضعیت کشت چغندرقند پاییزه اشاره کرد و گفت: سطح زیر کشت چغندرقند پاییزه حدود ۲ هزارهکتار بوده در حالیکه در سال جاری به حدود ۳۰ هزار هکتار افزایش یافته است.

طالقانی ادامه داد: اگر چه افزایش سطح زیر کشت با توجه به محدودیت منابع آبی جزو سیاست های وزارت جهاد کشاورزی نیست، بلکه جایگزینی آن با کشت بهاره چغندرقند مدنظر است و به عبارت دیگر، طی سنوات گذشته سطح زیر کشت چغندرقند بهاره کاهش یافته است و در عوض سطح زیر کشت چغندرقند پاییزه رشد مناسبی را تجربه کرده است.

وی دلیل این جایگزینی را مصرف بهینه آب در کشت پاییزه چغندرقند عنوان کرد و اضافه کرد: امکان کشت پاییزه این محصول در تمام مناطق کشور امکانپذیر نیست زیرا عوامل زیادی در تعیین استعداد یک منطقه برای توسعه کشت پاییزه نقش دارند که از جمله این عوامل سرمای منطقه مورد نظر در طول فصل زمستان، تعداد ساعت آفتابی در طول فصل بهار و مقدار و پراکنش بارندگی منطقه مورد نظر است.

رییس موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند گفت: در استان خوزستان با سابقه کشت حدود ۵۰ سال چغندرقند پاییزه، کمترین محدودیت وجود دارد و پس از آن مناطق گرم استان‌های فارس، کرمانشاه و گلستان شرایط به نسبت مناسبی دارند که در این مناطق در سالهای اخیر فعالیتهای بسیار خوبی انجام شده است و کشت پاییزه چغندرقند در سطح مناسبی توسعه پیدا کرده است.

وی افزود:مناطق جدیدتری هم دردست مطالعه و بررسی هستند که پس از اتمام تحقیقات، جایگزینی کشت پاییزه چغندرقند با کشت بهاره در آن‌ها صورت خواهد گرفت.

طالقانی در ادامه با بیان اینکه سطح زیرکشت چغندرقند پائیزه طی چند سال اخیر رشد قابل‌توجهی داشته، گفت: بر اساس برنامه‌ریزی به‌عمل‌آمده، سطح زیر کشت چغندرقند پائیزه بایستی به حدود ۶۰ هزار هکتار تا سال ۱۴۱۰ برسد.

وی افزود: شرط رسیدن به این هدف احداث کارخانه‌های قند جدید در خوزستان و یا ۲ منظوره کردن برخی از کارخانه‌های نیشکری است که قادر به دریافت محصول تولیدشده چغندرقند در خوزستان باشند.

وی تصریح کرد: خوشبختانه استان‌های فارس و کرمانشاه به دلیل وجود ظرفیت‌های صنعتی، شرایط بهتری دارند و محصول تولیدشده در استان گلستان نیز با توجه به وجود ظرفیت‌های صنعتی خالی در استان های خراسان شمالی، جنوبی و رضوی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

رییس موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند بیان کرد: درزمان حاضر مهم‌ترین چالش تولید رقم برای منطقه خوزستان، افزایش درصد قند است، زیرا ارقام تولید داخل از نظر عملکرد ریشه، قابل ‌رقابت با ارقام خارجی هستند اما نیاز است که درصد قند این ارقام ارتقاء یابد.

وی گفت: موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر چغندر برنامه‌های خوبی در این زمینه دارد و به نظر می‌رسد که در آینده نزدیک بتوان ارقام مناسب خوزستان را معرفی کرد.

وی افزود: برای استان‌های کرمانشاه، فارس و گلستان علاوه بر ارتقای کیفیت، نیاز به تولید ارقام مقاوم به ساقه روی وجود دارد که در این راستا موسسه تحقیقات چغندرقند علاوه بر معرفی ارقام خارجی جدید، به دنبال تولید ارقام مقاوم‌تر به ساقه روی هستند که بتوان در مناطق مستعد جدید از آن‌ها استفاده کرد.