کشاورزی در ایرلند غنی و زیباست

به گزارش ایانا به نقل از ای‌جی دیلی، در ایرلند 10درصد از جمعیت پنج میلیونی آن با کشاورزی سر و کار دارند و وسعت مزارع آن به طور میانگین 32 هکتار است. در آمریکا وسعت هر زمین زراعی به طور میانگین 160 هکتار است و از جمعیت 360 میلیونی آن تنها یک درصد کشاورز هستند. خوراک دام در آمریکا بیشتر از غلات است در حالی که در ایرلند بیشتر از علوفه استفاده می‌شود.

علت آن چیست؟ چون ایرلندی‌ها به سادگی می‌توانند. بارش باران،‌ خاک و آب و هوای مناسب آن شرایط مساعدی را برای کشاورزی بوجود می‌آورد. اکثر زمین‌ها قابل شخم‌زدن نیستند و علوفه بسیار ارزان و یا حتی مجانی است. اما کشاورزان آمریکایی با شرایط آب و هوایی سخت مانند برف و یخبندان، گرمای شدید و دیگر مشکلات آب و هوایی روبه‌رو هستند.

ایرلند می‌تواند برای 50 میلیون نفر مواد غذایی کافی تولید کند و به 180 بازار مختلف صادر می‌کند که بزرگترین آن انگلستان است. گوشت و لبنیات دوسوم صادرات ایرلند را در بر می‌گیرند. اما بازاریابی هم نقش مهمی دارد. ایرلندی‌ها به تصویر «سبز» خود افتخار می‌کنند که کاملا درست است. همه دوست دارند ببینند که حیوانات در علفزارها گردش می‌کنند؛ به جای اینکه در مزارع و با مصرف هورمون‌ها رشد کنند.

اما بزرگترین مشکل این روش تولید زیاد گازهای گلخانه‌ای است که ایرلندی‌ها روی این مسئله کار می‌کنند تا آن را کاهش دهند. شرکت‌هایی مانند Alltech محصولات غذایی مناسبی را برای بالا بردن میزان بهره‌وری خوراک دام تولید می‌کند. در آمریکا هم از تکنولوژی‌هایی مانند نرخ تبدیل خوراک دام به محصول نهایی،‌ خوراک دام غلات، هورمون رشد استفاده می‌شود تا بتوانند غذای بیشتری را با استفاده از منابع و دام کمتری تولید کنند. در آمریکا گوشت دام در 18 ماهگی و به میزان 635 کیلوگرم وارد بازار می‌شود. اما گوشت دام ایرلندی در 26 ماهگی به بازار می‌رود که یعنی مصرف آب، غذا، متان و دیگر منابع بیشتر است.

سهم تولید گازهای گلخانه‌ای بوسیله کشاورزی در آمریکا 9درصد است که 2 درصد آن مربوط به دام و طیور است. اما کشاورزی ایرلند مسئول تولید 50درصد گازهای گلخانه‌ای است. اما آنها در حال رسیدگی به این معضل هم هستند. به جای آنکه بگویند «ما به شیر بیشتری نیاز داریم پس گاو بیشتری می‌خواهیم» با درنظر گرفتن آسیب‌های محیط زیست می‌گویند «چگونه از پیشرفت علم استفاده کنیم تا دام‌ها بتوانند با استفاده از کمترین منابع شیر بیشتری تولید کنیم؟».

با این وجود هیچ سیستمی کامل نیست. نمی‌توان همه‌چیز را سیاه و سفید دید. ایرلندی‌ها دام و طیور بیشتری نسبت به جمعیت خود دارند! تمام  حیوانات با «پاسپورت» به دنیا می‌آیند و هر محصولی را می‌توان به مزرعه‌ای که آن دام در آن پرورش یافته ردیابی کرد. کشاورزان تمام داده‌ها، ژنتیک و پیشرفت‌ها را اندازه می‌گیرند و هر کدام از این داده‌ها وارد بانک اطلاعاتی می‌شوند. میانگین مزارع گوشت 17 گاو است در حالی که میانگین دامداری‌های برای تولید لبنیات 80 گاو است. در ایرلند 130هزار مزرعه وجود دارد و هر مزرعه دارای استانداردهای قابل ردیابی است. هر 18 ماه یکبار مزارع بازرسی می‌شوند تا میزان تولید کربن و استفاده از آفت‌کش‌ها، آنتی‌بیوتیک و دیگر داده‌ها بررسی شود. کشاورزان همچنین برای کمک به گرده‌افشان‌ها و بهبود زیستگاه‌های حیات‌وحش کمک‌های مالی دریافت می‌کنند. در نهایت به کشاورزان گزارشی از عملکرد آن‌ها بر اساس 190 معیار مختلف داده می‌شود.

در ایرلند برای تضمین کیفیت محصولات جدید و برنامه‌های پایداری به کشاورزان کمک‌های لازم ارائه می‌شود. اگر به ایرلند سفر کنید می‌توانید اطلاعات بسیاری از کشاورزان کسب کنید.