بانک‌ها زمین کشاورزی را وثیقه نمی‌دانند

کشاورزی در مناطق بحران‌زده و استان‌های محروم با اجرای طرح 550 هزار هکتاری امیدهای تازه‌ای گرفت. امیدهایی که برای مناطقی چون استان ایلام که کشاورزی‌محور است بسیار اهمیت دارد و می‌تواند روزهای بهتری را رقم بزند. پس از اجرای این طرح و احیای اراضی و سهم استان ایلام نیاز به انبار غله و سیلو بیش از هر زمان دیگری احساس شد. این طرح با کمک و سرمایه‌گذاری یکی از کشاورزان منطقه انجام شده است. در کنار سیلو،  یک مؤسسه و آزمایشگاه اصلاح بذر برای منطقه هم تاسیس شده است. مهم‌ترین کار این آزمایشگاه پاک‌سازی انواع بذر به‌ویژه بذر گندم و اصلاح گونه‌های گندم است. درمجموع این مجتمع یکی از نقش‌های اساسی برای کشاورزان منطقه را بر عهده دارد.

رفعت محمدی‌ارشد سرمایه‌گذار سیلوی فلزی 25 هزار تنی دشت عباس است. او فقط یک سرمایه‌گذار نیست بلکه  یک کشاورز هم هست. کشاورزی که سعی کرده از مرزهای کشاورزی سنتی را پشت سر گذاشته و با قدرت تمام به سمت بهبود اوضاع برای خودش و کشاورزان دیگر پیش می‌رود.

این سیلو ظرفیت ذخیره انواع غلات و بیشتر گندم را دارد. این سیلو برای حداقل هشت نفر به‌طور مستقیم و حدود 30 نفر غیرمستقیم اشتغال ایجاد کرده است و این تعداد به غیر از کارگران فصلی هستند که برای کمک در زمان اوج کار به کمک کارگران دیگر می‌آیند.

محمدی‌ارشد در مورد لزوم احداث چنین انباری در منطقه به خبرنگار ایانا می‌گوید: وقتی گام‌هایی برای توسعه برداشته می‌شود، لازم است که همه‌ ابزارها هم‌جهت با گام‌های توسعه باشد. افزایش تولید در بخش کشاورزی نیاز به حلقه‌های بعدی مثل توزیع، فراوری، نگهداری و... دارد.

او اضافه می‌کند: در این منطقه هم نیاز به محل ذخیره و انبار غلات وجود داشت و هم اینکه کشت عمده این منطقه، گندم است؛ بنابراین بیش از هر چیزی نیاز به انبار غله و سیلو احساس می‌شد. این سیلو با سرمایه‌ای پنج میلیارد تومان (آورده سرمایه و تسهیلات) احداث شده است. البته این سیلو از کشاورزان مناطق خارج از استان نیز غله قبول می‌کند.

در این سیلو هم تمامی استانداردها مانند بقیه سیلوها برای گندم زیر 14 درصد رطوبت است. یک‌دستی نوع محصول و شرایط آن مانند گندم معمولی یا دورم بودن محصول است.

محمدی‌ارشد درباره بخش فراوری بذر و آزمایشگاه تخصصی این کار می‌گوید: این آزمایشگاه یکی از مجهزترین آزمایشگاه‌های بذر در نوع خود است. این آزمایشگاه برای تشخیص انواع بیماری‌ها و تعیین کیفیت انواع بذرها، بذرهای مقاوم به بیماری‌ها و... است.

او اضافه می‌کند: بیشتر کشاورزان محصول خودشان را علاوه بر انبار کردن برای آزمایش به‌ویژه آزمایش کیفی و غربال‌گری بیماری‌های گندم مانند سن یا سیاهک گندم به این مرکز می‌آورند.

محمدی‌ارشد درباره میزان بذر تحویل و غربال‌شده توضیح می‌دهد: سال گذشته حدود چهار هزار و 500 تا پنج هزار تن بذر برای پالایش و فراوری به این آزمایشگاه سپرده شده است.

او اضافه می‌کند: یکی دیگر از کارهای اصلی آزمایشگاه تفکیک و پرورش نسل گندم‌هاست. گندم پایه که نسل سه یا مادر گفته می‌شود، باید از نسل‌های بعدی یعنی دو و یک جدا شود. این کار اجازه نمی‌دهد که محصول تضعیف شده و آسیب‌پذیر شود.

این کشاورز ادامه می‌دهد: البته شیوه جدا کردن گندم‌ها پیش از چیده شدن، به اصطلاح با شیوه دستی و از طریق برداشت خوشه گندم غیرمحصول انجام می‌‌شود. هرچند که این شیوه برای هر کشاورز 50 تا 100 هزار تومان (در هر تن) هزینه دارد، اما از ضررهای بعدی و پخش بیماری و آفت جلوگیری می‌کند. از همه مهم‌تر اینکه زنجیره سلامت غذایی از همین نقطه شروع می‌شود.

محمدی‌ارشد از مشکلاتش نیز می‌گوید، مشکلاتی که ممکن است  تبدیل به چالش شده و کشاورزان منطقه را زمین‌گیر کند. او توضیح می‌دهد: در دو سال گذشته دولت یارانه کشاورزان را پرداخت نکرده است. بدون یارانه‌ها نمی‌توان از پس قیمت‌ها به‌ویژه نهاده‌های کشاورزی برآمد. دو سال پیش این بدهی حدود 700 میلیون تومان می‌شد، اما الآن بیش از یک میلیارد تومان برآورد می‌شود.

او اضافه می‌کند: مشکل دیگر ما تسهیلات برای بخش کشاورزی است. ما درباره سرمایه در گردش دچار مشکل و مضیقه هستیم. بانک‌ها به‌آسانی سند زمین‌های کشاورزی را برای وثیقه قبول نمی‌کنند و همه‌چیز اگر خوب پیش برود آن‌وقت باید با مشکل مهم‌تر یعنی سود تسهیلات روبه‌رو شویم. سال گذشته سود تسهیلات برای کشاورزان 21 درصد بوده که در برخی موارد به 18 درصد هم می‌رسد. با این سود نفس کشاورز گرفته می‌‌شود دیگر کشاورزی هم صرفه اقتصادی ندارد./