وضعیت تنوع زیستی جهان برای غذا و کشاورزی
تهران-ایانا-تنوع زیستی، یکی از مهم‌ترین ارکان امنیت غذایی و پایداری کشاورزی، با سرعتی نگران‌کننده در حال کاهش است. این کاهش تنوع زیستی نه‌تنها تاب‌آوری سیستم‌های کشاورزی را در برابر تغییرات اقلیمی کاهش می‌دهد، بلکه امنیت غذایی میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان به خطر می‌اندازد
به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایانا به نقل از فائو، بر اساس اطلاعات ارائه‌شده از سوی ۹۱ کشور و ۲۷ سازمان بین‌المللی، تحلیل منابع علمی و داده‌های جهانی، و همچنین مشارکت بیش از ۱۷۵ نویسنده و داور، گزارش وضعیت تنوع زیستی جهان برای غذا و کشاورزی به بررسی وضعیت تنوع زیستی در کشاورزی و مدیریت آن در سراسر جهان می‌پردازد.
تنوع زیستی برای غذا و کشاورزی (BFA) چیست؟
تنوع زیستی شامل تنوع حیات در سه سطح ژنتیکی، گونه‌ای و اکوسیستمی است. تنوع زیستی برای غذا و کشاورزی (BFA) بخشی از تنوع زیستی است که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به تولید غذا و کشاورزی کمک می‌کند.
این مفهوم شامل:
• گیاهان و حیوانات اهلی که در سیستم‌های زراعی، دامپروری، جنگلداری و آبزی‌پروری استفاده می‌شوند.
• گونه‌های جنگلی و آبزی برداشت‌شده.
• خویشاوندان وحشی گونه‌های اهلی و سایر گونه‌های وحشی که برای غذا و محصولات دیگر برداشت می‌شوند.
• تنوع زیستی وابسته (Associated Biodiversity) که شامل طیف وسیعی از موجوداتی است که در اطراف و داخل سیستم‌های تولید غذا و کشاورزی زندگی می‌کنند و به حفظ آن‌ها و افزایش بهره‌وری‌شان کمک می‌کنند.
تنوع زیستی برای غذا و کشاورزی حیاتی است
تنوع زیستی برای غذا و کشاورزی برای امنیت غذایی و توسعه پایدار ضروری است. این تنوع زیستی، بسیاری از خدمات اکوسیستمی حیاتی را فراهم می‌کند، از جمله:
-حفظ و ایجاد خاک‌های سالم
-گرده‌افشانی گیاهان
-کنترل آفات
-تأمین زیستگاه برای حیات‌وحش، از جمله ماهی‌ها و سایر گونه‌هایی که برای تولید غذا و معیشت کشاورزی حیاتی هستند.
همچنین، تنوع زیستی باعث می‌شود سیستم‌های تولیدی و معیشتی در برابر شوک‌ها و تنش‌ها، از جمله تغییرات اقلیمی، مقاوم‌تر شوند. این تنوع، افزایش تولید مواد غذایی را ممکن می‌سازد و در عین حال، اثرات منفی بر محیط زیست را کاهش می‌دهد.
تنوع زیستی در سطوح ژنتیکی، گونه‌ای و اکوسیستمی، نقش مهمی در مقابله با چالش‌های محیطی و اجتماعی-اقتصادی ایفا می‌کند. تنوع در سیستم‌های تولیدی-از جمله استفاده از چندین گونه، نژاد یا رقم، ادغام تنوع زیستی زراعی، دامی، جنگلی و آبزی، و همچنین ایجاد تنوع زیستگاهی در محیط‌های طبیعی و دریایی-موجب افزایش تاب‌آوری، بهبود معیشت و تقویت امنیت غذایی و تغذیه‌ای می‌شود.
کاهش تنوع زیستی برای غذا و کشاورزی
بسیاری از اجزای کلیدی تنوع زیستی در کشاورزی در سطح ژنتیکی، گونه‌ای و اکوسیستمی در حال کاهش هستند. به‌ویژه:
- افزایش خطر انقراض نژادهای دام در سطح جهانی.
- کاهش تنوع گونه‌های زراعی در مزارع کشاورزان.
- افزایش تهدیدها علیه تنوع محصولات کشاورزی.
این کاهش تنوع زیستی، تهدیدی جدی برای امنیت غذایی جهانی و پایداری سیستم‌های کشاورزی محسوب می‌شود.
ترجمه و تنظیم: زینب سادات حسینی فر
دیدگاه تان را بنویسید