ایانا به مناسبت ۱۴تیر روز دهیار گزارش می‌دهد
توسعه یعنی ایجاد بنیان اقتصادی در روستا نه شهر
معاون امور دهیاری‌های وزارت کشور معتقد است: نتوانستیم بنیان‌های اقتصادی را در روستاها قوام ببخشیم و هنوز هم برخی فکر می‌کنند که توسعه روستایی به معنای ایجاد اشتغال سریع و اعطای وام و کمک‌های بلاعوض است
مجلسی‌ها سال ۱۳۷۷ قانونی را تصویب کردند که به موجب آن اهالی هر روستای دارای حداقل ۲۰ خانوار می‌توانند نهادی به نام «دهیاری» ایجاد کنند تا با مدیریت جمعی راهی برای حل مشکلات روستای خود بیابند. اولین دهیاری سال ۱۳۸۲ تصویب شد و در ۱۵ سالی که از عمر آن می‌گذرد، تعدادش به ۳۶ هزار رسیده است تا همراه با ۲۸ دستگاه متولی در حوزه توسعه روستایی به اهداف تعیین شده برسند.
«توسعه روستایی» در برنامه‌ها و سند‌های چشم‌انداز مرتبا تکرار شده و هزینه‌هایی هم به آن اختصاص یافته است اما در این سال‌ها غلبه نگاه کمی بر کیفی مانعی بر سر راه توسعه بوده است؛ به عبارت دیگر آن‌چنان درگیر شاخص‌های کمی چون تعداد جاده‌های آسفالت و... شدیم که از حفظ تنوع فرهنگی روستاها و حل بنیادین مسائل غافل ماندیم.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری ایانا، سعیدرضا جندقیان، معاون سازمان امور دهیاری‌ها، در مراسمی که به مناسبت چهارده تیر، روز دهیار، برگزار شد با اشاره به رویکرد‌های اشتباه در این حوزه گفت: «ما در دهه‌های اول انقلاب بسیاری از ساختار‌ها را به روستا بردیم اما سالانه یا حداکثر به ازای هر پنج سال هفتصد هزار نفر از جمعیت روستایی کم شده‌اند زیرا نتوانستیم بنیان‌های اقتصادی را در روستاها قوام ببخشیم و هنوز هم برخی فکر می‌کنند که توسعه روستایی به معنای ایجاد اشتغال سریع و اعطای وام و کمک‌های بلاعوض است.»
جندقیان همچنین حمایت و تشویق از کارآفرینی روستایی را اقدامی مبتنی بر «توسعه واقعی» دانست و گفت: «اولین جلد کتاب کارآفرینان برتر را برای ترویج ایده‌هایی مبتنی بر ظرفیت‌های روستایی منتشر کرده‌ایم و هزار و ۱۰۹ ایده کارآفرینی را در بانک اطلاعات کارآفرینی سایت شهرداری قرار داده‌ایم تا روایت کارآفرینان و ایده‌هایشان الگو و مشوقی برای دیگران باشد. امسال نیز با دریافت هزار و سیصد طرح کارآفرینی جلد دوم این کتاب را منتشر می‌کنیم.»
آن‌چنان که معاون سازمان امور دهیاری‌ها می‌گوید حمایت از کارآفرینان در سطحی فراتر نیز با تنظیم سند توسعه شهرستان‌های محروم ادامه پیدا کرده است. جندقیان در این باره گفت: «کار مشترکی با معاونت اقتصادی وزرات کشور آغاز کردیم تا محروم‌ترین شهرستان‌های ۳۱ استان کشور شناسایی شوند و با مطالعه تمام شمول از مناطق و پتانسیل‌های آن و همچنین اسناد بالادستی، جامعه علمی را به دستگاه‌های اجرایی نزدیک و این سند کاملا اجرایی را تنظیم کنیم. همچنین ما از همه استانداری‌ها خواستیم دو شهرستان محروم خود را معرفی کنند تا با شناسایی مزیت‌های نسبی هر منطقه، کارگاه‌هایی برای آموزش کارآفرینی برگزار کنیم و تجربیات سایر کارآفرینان روستایی را در اختیار آن‌ها قرار دهیم.»
او درباره نتایج اجرای چنین طرح‌هایی در کنترل مهاجرت از روستا به شهر گفت: «سال ۱۳۵۹ برای اولین بار در تاریخ ایران جمعیت شهری بیش از جمعیت روستایی می‌شود و این روند در دهه‌های آماری بعدی نیز ادامه پیدا می‌کند. همچنین شهر‌ها در گذشته بسیار به روستاها وابسته بودند اما اکنون چنین وضعیتی وجود ندارد. بنابراین اگر انتظار داریم جمعیت روستایی از شهر‌ها بازگردند، این فرایند بسیار کند صورت خواهد گرفت زیرا شرایط فعلی نیز طی چهل سال به وجود آمده است.»
جندقیان با اشاره به اهمیت آموزش در امر توسعه از اختصاص بودجه‌ای مخصوص آموزش روستاییان خبر داد و گفت: «برای اولین بار بودجه‌ای جداگانه به آموزش در راستای توسعه اختصاص یافته است. همچنین ۴ هزار مدرسه متروکه را رصد کرده‌ایم که در اختیار دهیاری قرار بگیرد تا همانطور که در شهر‌ها «فرهنگسرا» داریم، بتوانیم ساختاری با همان کارکرد‌های آموزشی و سرگرم‌کننده تحت عنوان «دهسرا» در روستاها ایجاد کنیم.»
جندقیان اگرچه از این که جایگاه دستگاه در امر توسعه مشخص نیست، گله‌مند بود اما برای حل مشکلات ۲۴ تفاهم‌نامه با دستگاه‌های مختلف منعقد کرده است.
دیدگاه تان را بنویسید