دانش‌آموخته شهرسازی به ایانا گفت:
طرح توسعه دانشگاه تهران؛ فرصت جدید رانت‌خواران
طرح توسعه دانشگاه تهران از نیمه دهه هفتاد مطرح شد و اکنون با عنوان «شهر دانش، دانشگاه کارآفرین، سبز و هوشمند» به تصویب هیات امنای دانشگاه تهران رسیده است. اگرچه این طرح شهر تهران را به صورت مستقیم تحت تاثیر قرار می‌دهد اما دانشگاه تهران جزئیات طرح را در اختیار شهروندان قرار نمی‌دهد.
حسین میرزاده، دانش‌آموخته شهرسازی از دانشگاه تهران، به خبرنگار اجتماعی ایانا گفت: «آذر ماه سال گذشته حدود هفتاد دانشجوی رشته شهرسازی در مقاطع تحصیلی مختلف با امضای بیانیه‌ای پرسش‌های جدی درباره طرح توسعه دانشگاه تهران مطرح کردند و همچنان نیز این موضوع را پیگیری می‌کنند.»
این فعال دانشجویی سابق درباره انتقادات دانشجویان به طرح توسعه دانشگاه تهران گفت: «این طرح مسائل گروه‌های ذی‌نفع مانند دانشجویان و استادان و مردم محلی را در نظر نگرفته است. همچنین مردم محلی که قیمت خانه‌هایشان به دلیل قرار گرفتن در طرح کاهش چشمگیری داشته است و طی بیست ساله اخیر اجازه مرمت و نوسازی نیز نداشته‌اند، هیچ توضیحی در این مورد دریافت نکرده‌اند و حقوق آن‌ها مغفول مانده است.»
وی با اشاره به عدم شفافیت این طرح گفت: «براساس یکی از مصوبه‌های شورایعالی شهرسازی و معماری ایران همه مصوبات کمیسیون 5 شهرها و استان‌ها جهت اطلاع مردم باید در صدا و سیما و نشریات کثیرالانتشار منتشر شود اما تاکنون مصوبه این طرح در اختیار مردم قرار نگرفته است. همچنین مسئولان دانشگاه به شدت انحصار اطلاعاتی به وجود آورده‌اند و حتی جزئیات این طرح را به اطلاع شهرداری تهران و وزارت راه و شهرسازی نیز نرسانده‌اند.»
حسین میرزاده با اشاره به آسیب‌هایی که این طرح تاکنون ایجاد کرده است، گفت: «دانشگاه تهران طی این بیست سال، بسیاری از املاک مردم را خریداری کرده که بخشی از آن به پارکینگ تبدیل شده و بخشی دیگر نیز بلا‌استفاده مانده و محل‌هایی برای جمع‌آوری معتادان ایجاد کرده و هویت شهری این محله را تغییر داده است.»
میرزاده با تاکید بر اینکه طرح توسعه دانشگاه تهران بدون توجه به اسناد بالادستی تهیه شده است، گفت: «در طرح جامع شهر تهران و طرح تفصیلی منطقه 6 تهران و طرح مجموعه شهری تهران ذکر شده است که نباید تمرکز در مرکز شهر بیش از این شود. بنابراین با توجه به اینکه میزان تولید و جذب سفر کاربری مسکونی کم‌تر از کاربری خدماتی و تجاری است، اجرای چنین طرحی در تضاد با این اسناد قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، اگر تا امروز هر خانواده ساکن در این منطقه یک ماشین داشته باشد با تبدیل کاربری مسکونی به اداری جذب سفر افزایش پیدا می‌کند و تعداد ماشین‌های حاضر در آن منطقه چندین برابر می‌شود که قطعا از نظر مسائل مرتبط با حمل و نقل و پدافند غیرعامل و مسائل اجتماعی مشکل‌دار و مسأله‌ساز است.»
یکی از اهداف طرح توسعه دانشگاه تهران استقرار چهار هزار شرکت دانش‌بنیان خصوص است. حسین میرزاده درباره این هدف و ابهام عددی آن گفت: «دکتر محقر، رئیس سازمان طرح توسعه دانشگاه تهران، با وجود آن‌که چنین رقمی را اعلام کردند اما بعدتر آن را تکذیب کردند. مساحت پردیس مرکزی دانشگاه تهران هم‌اکنون 25 هکتار است و با اجرای این طرح دو برابر می‌شود اما دانشگاه تهران در منطقه امیرآباد پارک علم و فناوری دارد و بسیاری از واحد‌های آن هم‌اکنون خالی است و اراضی بلااستفاده‌ای هم در آن منطقه دارد که می‌تواند از آن‌ها برای چنین هدفی استفاده کند.»
وی درباره علت تخصیص منطقه‌ای برای شرکت‌های دانش‌بنیان نیز افزود: «گفته می‌شود، بخشی از این شرکت‌ها به اساتیدی که پست‌هایی در دانشگاه تهران دارند، اختصاص پیدا می‌کند. هم‌اکنون نیز هر شرکتی نمی‌تواند در فراخوان‌های پارک علم و فناوری حاضر شود و به نظر می‌رسد که این طرح رانتی برای برخی از افراد ایجاد می‌کند.»
میرزاده درباره رایزنی دانشجویان با افراد محلی و شورای شهر و دیگر مسئولان نیز گفت: «الهام فخاری و علی اعطا آذر ماه سال گذشته در دیداری با دانشجویان و اهالی محله وعده پیگیری دادند. دانشجویان مکاتباتی با وزیر راه و شهرسازی نیز داشتند و ایشان دستور دادند تا در اسرع وقت این طرح در کمیسیون‌های فنی ذیل شورایعالی شهرسازی بررسی شود. همچنین دانشجویان تاکنون دو بار به صورت رسمی دکتر نیلی، رئیس دانشگاه تهران، و دکتر محقق، معاون رئیس دانشگاه تهران، را به نشست‌هایی مرتبط با این طرح دعوت کردند اما آن‌ها در جمع دانشجویان حاضر نشدند.»
گفت‌وگو: سحر عارف
دیدگاه تان را بنویسید