اشتغال در مرز باید از کشاورزی به سمت بازرگانی برود

محمدعلی پیری فرماندار شهر مرزی هیرمند در شمال سیستان و بلوچستان به خبرنگار اجتماعی ایانا می‌گوید: آغاز مهاجرت از سیستان و بلوچستان به ویژه در منطقه سیستان با شروع خشک سالی بود. درست از همان دو دهه پیش که دیگر آبی برای کشاورزی و دامپروری نبود مردم تصمیم گرفتند که مکان زندگی‌شان را تغییر دهند. طوفان‌های پیاپی، افزایش گرما بر اثر خشک‌شدن تالاب هامون، نبود آب برای کشاورزی مردم را مجبور کرد تا به مناطق دیگر پناه برند.

پیری معتقد است هر کس توانسته از سیستان سفر کرده و آنها که مانده‌‌اند هم زمین‌گیر شده‌اند. با این حال اگر آب نه برای کشاورزی که فقط به اندازه ادامه حیات هم باشد مردم بر می‌گردند و در وطنشان زندگی می‌کنند: اگر اشتغال باشد مردم می‌مانند. تنها راه درآمد و اشتغال مردم منطقه ارتزاق از مرز اشست. مرز سال ها به روی مردم بسته بود و در حال حاضر هم گشایش چندانی نداشته است. هرکس هم برای اینکار دلیلی دارد. یکی می‌گوید مبارزه با قاچاق، یکی می گوید حمایت از کالای داخلی. اما مساله این است که مردم برای ماندن و ارتزاق به باز بودن مرز نیاز دارند.

فرماندار هیرمند درباره اقدامات کشوری برای جذب سرمایه و اشتغال در منطقه می‌گوید: برای ایجاد شرایط مطلوب تمامی نهادهای حمایتی به کار گرفته شده‌اند. هلال احمر کمک‌های زیادی کرده مانند نذر آب و توزیع سبد غذایی اما خوب همه اینها در حد یک مسکن است. برای مردم منطقه شغل و منبع درآمد از همه چیز مهمتر است.

او ادامه می‌دهد: بازارچه مرزی گمشاد به طور دائمی راه اندازی شده و تا حدی توانسته اشتغال ایجاد کند. به دنیا راه اندازی یک بازارچه مرزی دیگر هم هستیم تا کسب و کار رونق بگیرد. پیشنهاد ما احداث واحدهای تولیدی زود بازهی است که بازار مصرف آن بیرون از مرز کشور باشد. اگر نوع اشتغال در منطقه از کشاورزی و دامپروری به تجارت و بازگانی تغییر کند قطعا اوضاع بهتر خواهد شد.

او درباره آمار مهاجرت مردم از این منطقه مرزی می‌گوید: آمار دقیق وجود ندارد اما آنچه با قطعیت می‌توان درباره آن حرف زد این است که مردمی که در حاشیه تالاب بودند و به طور مستقیم زندگی آنها تحت تاثیر تالاب بوده همگی مهاجرت کرده‌اند. برخی از آنها از استان خارج شده‌اند و برخی هم به حاشیه شهرهای بزرگتر رفته‌اند. یکی از دلایل افزایش حاشیه نشینی در شهرهای مثل زابل هجوم روستاییان حاشیه تالاب است که آنجا را برای زندگی مناسبتر دیده‌اند.

پدیدآورنده:سارا زارع