اگر کار آفرینی نمی‌کردم مردم روستا مهاجرت می‌کردند

خاک روستای «یکن آباد» حاصلخیز است اما برای ماندن در روستا باید شغلی وجود داشته باشد تا مردم به امید آن در روستا بمانند. این را محمد نظری یکی از کارآفرینان روستا به خبرنگار اجتماعی ایانا می‌گوید. روایت او از روستایشان جایی سر سبز و به قول خودش پیشرفته است. می گوید زنان و مردان در روستا کار می‌کنند و فرزندانشان در شهر تحصیل می کنند. روستا دکتر، مهندس و نظامی هم دارد. پس حتما به کارآفرین هم احتیاج بوده!  

این کار آفرین درباره شروع کارش میگوید: سال ۸۰ بود که پرورش شتر مرغ را آغاز کردم. پیش از آن هم در زمینه پرورش گاوهای شیرده فعالیتی داشتم اما پس از چند سال تغییر کاربری دادیم و به سمت پرورش شتر مرغ حرکت کردیم.

محمد نظری در رشته کشاورزی درس خوانده و اما برای آغاز فعالیت در زمینه پرورش شتر مرغ به همین دانش بسنده نکرده است: به واسطه یکی از دوستانم در تهران با این کار آشنا شدم. مدت‌ها از او در این زمینه مشاوره گرفتم و چندباری هم از مزرعه بازدید داشتم. پس از مشورت‌های لازم در چند کلاس آموزشی درباره پرورش شتر مرغ شرکت کردم. یک دوره چند ماهه در ترکیه و یک دوره هم در ایران.

17 سال پیش کار پرورش شتر مرغ با ۲ نفر آغاز شده اما محمد نظری حالا معاش ۱۰ خانواده را در روستا تامین می کند. تمام دغدغه‌اش این است که اگر روزی مجبور باشد این کار را کنار بگذارد این ۱۰ نفر بیکار خواهند شد و به احتمال زیاد روستا را به مقصد جای دیگری ترک خواهند کرد. این کارآفرین درباره گسترش کارش می‌گوید: در حال حاضر محصولاتی که ما تولید می‌کنیم توانایی صادر کردن به خارج از کشور را دارد اما تحریم شرایط را سخت کرده است. در گذشته هم توانایی تولید ما به اندازه‌ای نبود که بازار خارج از کشور را تامین کنیم اما در سال‌های اخیر تولید را افزایش داده‌ایم. ما در زمینه پرورش شترمرغ در حال حاضر رتبه ۱۴ را در دنیا داریم و این رتبه بدی نیست.

او درباره بازار داخل کشور هم می‌گوید: بازار داخلی ما هم بیشتر مربوط به استان تهران است. البته با حجم تولیدی که داریم می توانیم مناطق دیگر را هم پوشش بدهیم. البته اگر میتوانستیم این محصول را به خارج صادر کنیم هر شتر مرغ معادل یک بشکه نفت ارز به کشور می‌آورد.

آنطور که محمد نظری می‌گوید او تاکنون بیش از ۳۰ میلیون تومان تسهیلات دریافته نکرده و آنچه برای گسترش کارش به صورت شخصی سرمایه کرده بیش از ۴۰۰ میلیون تومان است: این صنعت هنوز در ایران نوپا است اما جای زیادی برای پیشرفت دارد. اگر ما به عنوان مثال به دلیل کم آبی دیگر نتوانیم دام در کشور تولید کنیم میتوانیم شتر مرغ را به عنوان یک گوشت قرمز با کیفیت جایگزین آن کنیم.

گفت و گو: سارا عودی زارع