رشد قیمت‌ها در محصولات غذایی و کشاورزی

بر این اساس شاخص قیمت زیرشاخه‌های غذایی نیز 4.1 درصد و محصولات خام کشاورزی تا 6 درصد افزایش داشتند؛ البته شاخص قیمت نوشیدنی‌ها حدود 3.6 درصد کاهش پیدا کرد. این کاهش می‌تواند مربوط به نزول قابل‌توجه 12.7 درصدی قیمت قهوه بازگردد.

رشد 24 درصدی شاخص قیمت گندم

یکی از بیشترین افزایش در شاخص قیمت‌ها مربوط به گندم است که حدود 23.9 درصد در محدوده زمانی موردبررسی افزایش یافت که به دلیل کاهش برداشت در نیمکره شمالی اتفاق افتاد. قابل‌ذکر است که تا ماه نوامبر به دلیل افزایش تولید در چین، گندم رشد قیمت بالایی نداشت و بیشتر این افزایش قیمت پس‌ازآن با آغاز زمستان در ایالات‌متحده و افزایش تقاضا شکل گرفت.

سویا به دلیل نگرانی از وضعیت جوی در آمریکای جنوبی از آگوست 2017 تا فوریه 2018 با افزایش 7.5 درصدی در شاخص قیمت مواجه شد. شرایط نامساعد جوی مانند گرما و خشک‌سالی در آرژانتین باعث شده این محصول پیش‌خرید شود.

 ذرت نیز طی بازه زمانی موردبحث با 10.1 درصد افزایش قیمت مواجه شد. این افزایش به دنبال وضعیت به وجود آمده در تولید سویا رقم خورد و ازآنجاکه جایگزین بعدی تولید روغن در بسیاری کشورها پس از سویا، ذرت است تقاضای خرید ذرت امسال با افزایش شدیدی بر قیمت آن تأثیر خواهد گذاشت.

روغن پالم نیز در این پیش‌بینی‌ها با افزایش 3.4 درصدی شاخص قیمت مواجه است؛ البته در سال 2017 افزایش تولید در اندونزی و مالزی باعث سرریز شدن عرضه و پر شدن انبارها از این محصول شد اما از ابتدای سال 2018 با افزایش قیمت نفت، تقاضا برای سوخت‌های زیستی افزایش پیدا کرد و قیمت روغن پالم را بالا برد. افزایش قیمت نفت دلیل عمده افزایش قیمت بسیاری از دانه‌های روغنی است.

به‌صورت کلی می‌توان گفت بیشتر اقلام عمده کشاورزی به دلیل کاستی در عرضه با افزایش قیمت روبرو شدند. انتظار می‌رود شاخص قیمت کلی غذا در سال 2018 حدود 2.6 درصد و در سال 2019 حدود 1.8 درصد افزایش پیدا کند. عمده این افزایش قیمت هم به دلیل رشد قیمت در غلات و دانه‌های روغنی خواهد بود. انتظار می‌رود این روند از سال 2020 نزولی شود و شاخص قیمت کلی در محصولات غذایی کمی کاهش یابد.

افزایش شاخص کلی قیمت

این در حالی است که شاخص قیمت مجموع کالاهای کشاورزی و غیر کشاورزی در این بازه زمانی تا 16.9 درصد افزایش یافتند. بخشی از این رشد به دلیل افزایش قیمت محصولات کشاورزی است و بخش دیگری به دلیل افزایش قیمت نفت، گاز، فلزات و انرژی است.

افزایش شاخص قیمت محصولات بخش کشاورزی در نیمکره غربی شدیدتر بود؛ بااین‌وجود کاهش تعرفه واردات این محصولات باعث افزایش تجارت این محصولات خواهد شد. با توجه به اینکه کشورهای توسعه‌یافته پیوندهای تجاری قوتری دارند و طی دو سال گذشته سعی در رفع موانع تجارت داشته‌اند، بخش زیادی از افزایش تجارت مربوط به این کشورها مثل اعضای جی‌20 است.

بر اساس این گزارش تولید ناخالص داخلی ایران در سال 2017 با رشد 4.3 درصدی مواجه بود و در سال‌های 2018 و 2019 این رشد به 4 درصد خواهد رسید. نرخ تورم ایران نیز از 9.9 درصد در سال 2017 به 12.1 درصد در سال 2018 و 11.5 درصد در سال 2019 خواهد رسید.

برآورد سهم کشاورزی ایران از تولید ناخالص داخلی

بر اساس اطلاعات منتشرشده در سایت موسسه‌ تحقیقات اقتصادی «تریدینگ اکونومیکز» تولید ناخالص داخلی ایران برای سال 2018 بر اساس اطلاعات سه ماهه اول سال، به 442 میلیارد دلار معادل 180 هزار و 26 میلیارد تومان خواهد رسید.

در سال 2019 میلادی تولید ناخالص داخلی به 445 میلیارد دلار آمریکا معادل 198 هزار و 27 میلیارد تومان و در سال 2020 این رقم به 451 میلیارد دلار معادل 199 هزار و 118 میلیارد دلار خواهد رسید. در این میان سهم بخش کشاورزی از تولید ناخالص داخلی به 12 درصد معادل 22 هزار و 800 میلیارد تومان خواهد رسید. سهم معدن از این تولید 23 درصد و سهم خدمات 45 درصد خواهد بود. در سال 2019 تولید بخش کشاورزی به 23 هزار و 826 میلیارد تومان معادل 12 درصد کل GDP و در سال 2020 به 12 هزار و 943 میلیارد تومان معادل 6 درصد GDP پیش‌بینی‌شده است.

رقم های تبدیلی بر اساس پیش‌بینی های این موسسه از ارزش ریال ایران نسبت به دلار آمریکا طی بازه‌های مشخص شده برآورد شده است.