افزایش بهره‌وری نهاده‌ها به کمک کارخانجات خوراک دام و طیور

سید احمدرضا سیدعلیان به خبرنگار ایانا بیان کرد:در حال حاضر حدود ۸۶۶ کارخانه تولید خوراک دام و طیور آبزیان در کشور  با ظرفیت اسمی حدود ۲۷ میلیون تن فعالیت دارند. اکنون با میانگین 5 ساله، حدود 40 درصد این ظرفیت به صورت عملی مورد استفاده قرار می گیرد.

بر اساس آمار سال ۱۳۹۹، تولید کارخانجات حدود ۹ میلیون تن بوده که در سال ۱۴۰۰به ۱۵ میلیون تن افزایش پیدا کرد و بر اساس براورد کارشناسان، این عدد رو به افزایش است.

وی افزود: این نشان از ارتقاء آگاهی پرورش دهندگان و سطح فرهنگ استفاده از خوراک دام صنعتی و افزایش اطمینان به کارخانجات خوراک دام، طیور و آبزیان دارد. هدف‌گذاری ما این است که ظرفیت حقیقی کارخانجات را به ۱۰۰ درصد نزدیک کرده  و این واحدها از نقطه سر به سر تولید هر چه بیشتر فاصله بگیرند.

سیدعلیان ادامه داد: سیاست‌های پولی و ارزی کشور در تامین نهاده‌ها و تولید خوراک دام، طیور و آبزیان صنعتی بسیار موثر است. تا زمانی که به نهاده‌هایی مانند ذرت و سویا یارانه تعلق می‌گیرد، انگیزه برای بهینه‌سازی مصرف و افزایش راندمان خوراک تقویت نخواهد شد. توزیع نهاده‌ها به صورت خام، از نظر کارشناسی مورد تایید ما به‌عنوان یک دفتر تخصصی نیست. اعتقاد راسخ دفتر بهبود تغذیه و جایگاه دام این است که نهاده‌های دامی باید با استفاده از روش‌های علمی و فن‌آورانه جدید، فرآوری شده  و در نتیجه بهبود بهروری حاصل شود .

وی توضیح داد: در حال حاضر نشاسته دفع شده از مدفوع دام چیزی در حدود 35 درصد است که این عدد در صورت فرآوری نهاده‌ها و به‌طور کلی استفاده بهینه از خوراک، نباید از پنج درصد تجاوز کند. دلیل این اتفاق، دفع خوراک بدون فرایند هضم و جذب به دلیل عدم فرآوری اقلام خوراکی است.

سیدعلیان اضافه کرد: البته این امکان وجود دارد که دامدار در دامداری خود نهاده‌ها را آسیاب و میکس کند ولی آنچه که به‌عنوان فرآوری نهاده با استفاده از فن‌آوری‌هایی مانند ژلاتینه کردن، پرتوافکنی، فلیک کردن، اکسترود و ... که با تغییر ساختار مولکولی، ضریب هضم و جذب را افزایش می‌دهد، تنها با استفاده از امکانات و فن‌آوری‌های موجود در کارخانجات تولید خوراک دام، طیور و آبزیان امکان‌پذیر است. کارخانجات با بهره‌گیری از فن‌آوری‌های جدید خوراک را به‌صورت علمی مخلوط‌، پلت، ژلاتینه، هیدرولایز و.. کرده و با افزودن ریزمغذی‌ها و مکمل‌، آنزیم و ....  اثرات هضمی و قابلیت دسترسی زیستی مواد مغذی خوراک را افزایش می‌دهند. به این ترتیب از تلف شدن مواد خوراکی به‌صورت مدفوع جلوگیری می‌کنند. در حالی که پرورش دهندگان در مراکز پرورشی با بهره‌گیری از امکانات ابتدایی آسیاب و میکسرهای ناکارآمد، این قابلیت را ندارند.

وی ادامه داد: کارخانجات نیز باید با ارائه تضامین محکم کیفیتی و همچنین لیبل‌گذاری خوراک‌های آماده شده متناسب با گونه، نژاد و سن دام، طیور و آبزیان، برای جلب اعتماد پرورش دهندگان تلاش کنند.