رتبه‌بندی کارخانجات خوراک دام، لازم و ناکافی

مجید جعفری در این ارتباط به خبرنگار ایانا گفت: از زمان مطرح شدن پروژه رتبه‌بندی کارخانجات، دغدغه ما این بود که تمرکز روی موضوع تضمین کیفیت باشد و رتبه‌بندی کارخانجات به‌عنوان بخشی از پروژه تضمین کیفیت، برنامه‌ریزی و عملیاتی شود. در کل به اعتقاد ما این مدل رتبه‌بندی لازم است ولی کافی نیست.

وی افزود: پیشنهاد ما این بود که با کمک وزارت جهاد کشاورزی، اتحادیه برای این منظور با شرکت‌های فعال در حوزه تضمین کیفیت قرارداد ببندد و با نظارت اتحادیه، تک تک کارخانجات داوطلب، به این طرح پیوسته و به مرور این طرح اجرایی شود. البته امروزه، با توجه به مشکلاتی که این صنعت را درگیر کرده است، دغدغه بقا برای کارخانجات در درجه اهمیت بالاتری نسبت به تضمین کیفیت قرار گرفته است.

جعفری در توضیح مراحل اجرایی این طرح گفت: مسئولیت رتبه‌بندی کارخانجات تولید خوراک دام و طیور و آبزیان، به سازمان نظام مهندسی کشاورزی سپرده شده است و نظام مهندسی با کمک اتحادیه و دفتر بهبود تغذیه معاونت امور تولیدات دامی، برنامه عملیاتی این اقدام را طراحی و اجرا کرده است.

وی ادامه داد: سازمان نظام مهندسی کشاورزی چک لیستی برای بررسی امکانات و شرایط بهداشتی آماده کرده است که ماشین‌ آلات کارخانه، پرسنل و تحصیلات آنها، انبارش و کیفیت انبار و در نهایت تک‌تک فاکتورهای مختلفی که می‌تواند در کیفیت تولید اثر داشته باشد را شامل می‌شود.

جعفری بیان کرد: این موارد در فرم‌هایی به صورت آنلاین تهیه شده و در غالب سامانه در دسترس هستند. تولیدکنندگان خوراک آماده، وارد سایت و سامانه نظام مهندسی شده و این اطلاعات را به صورت خود اظهاری اعلام می‌کنند. اطلاعات وارد شده در سامانه، به ترتیب توسط کمیته فنی استانی، اتحادیه و در نهایت دفتر بهبود تغذیه معاونت امور تولیدات دامی بررسی شده و پس از تایید وارد مرحله اجرا می‌شود.