طوفان گرسنگی در گوادلوپ

تحقیقات این موسسه پیش‌بینی می‌کند تغییرات آب هوایی در طی بیست سال آینده عواقب وخیمی به بار خواهد آورد؛ چراکه میزان تولید محصولات اساسی و حیاتی در برخی مناطق به‌شدت کاهش می‌یابد. به‌عنوان نمونه، تولید گندم در برزیل احتمالاً تا 20 درصد و نیز میزان تولید ذرت در مرکز و غرب آفریقا تا 10 درصد کاهش خواهد یافت.

طی دو سال گذشته تغییرات آب و هوایی در کشور گواتمالا به طرز چشم‌گیری به صاحبان مزارع کوچک آسیب وارد کرده است. این کشور به دلیل موقعیت جغرافیایی و قرار گرفتن بر روی گسل‌های زلزله‌خیز و همچنین وقوع طوفان‌های سهمگین و نیز گرم شدن و خشک‌سالی‌های مکرر کشاورزی به شدت آسیب‌پذیر شده است.

260 خانواده در روستای «ساچیته پیکز» در منطقه گوادلوپ در کنار ساحل اقیانوس آرام ساکن هستند. آن‌ها طی دو سال گذشته بسیاری از محصولات کشاورزی خود را از دست‌ داده‌اند. در این منطقه باران شدید در طول زمستان تا ماه آوریل ادامه دارد و پس‌از آن یک خشک‌سالی شدید رخ می‌دهد. اخیراً طوفان‌های شدیدی هم‌ اتفاق داده و کشاورزی این منطقه را فلج کرده است. از سوی دیگر کشاورزان به جنگل‌زدایی برای دست‌یابی به زمین‌های جدید کشاورزی دست زده‌اند و ایجاد انحراف در آب رودخانه‌ها برای آبیاری مزارع بر مشکلات افزوده است.

اما اخیرا سرمایه‌گذاری‌های مهمی برای نجات کشاورزی در این منطقه روی‌داده  تا شانس حفظ محصولات تولیدشده افزایش یابد. تغییر در شیوه آبیاری و استفاده از دانه‌های مقاوم در برابر خشک‌سالی نمونه‌ای از اقدامات فنی برای انطباق کشاورزان با شرایط آب و هوایی جدید است. در حال حاضر دولت گواتمالا با حمایت مؤسسات مالی بین‌المللی٬ سیاست‌های جدیدی را برای نجات کشاورزی تدوین کرده و قرار است زیر نظر فائو آن‌ها را اجرا کند.

مارتا دمینگو هماهنگ‌کننده یکی از گروه‌های دولتی در پروژه بازسازی کشاورزی گواتمالا است. او گروهی بانام «مدتیررا» را با همکاری زنان روستایی در گوادلوپ تأسیس کرده است. او می‌گوید آب‌وهوا به‌شدت تغییر کرده و باران شدید گاهی محصولات کشاورزی را نابود می‌کند. دمینگو اعتقاد دارد در طی دو سال گذشته حدود 30 درصد از ذرت تولیدی این منطقه از بین رفته و برخی روستاییان مجبور شده‌اند از بازار،  ذرت را باقیمت بالا بخرند. دمینگو ادامه می‌دهد: «درختان نخل و موز منطقه را محاصره کرده و رودخانه‌ها را در معرض نابودی قرار داده‌اند» روستاییان از دولت می‌خواهند که در جهت اصلاح پوشش گیاهی منطقه به آن‌ها کمک کند.

ماریا ترنتینو یکی دیگر از مادران این روستا است. او درباره تأثیر تغییرات آب‌وهوا بر کشاورزی می‌گوید: «در سال گذشته او و همسرش نتوانسته‌اند ذرت کافی را در مزرعه کوچک خود برداشت کنند و پول کافی برای خرید آن از بازار را نیز ندارند» او توضیح می‌دهد با فرزندانش دانه‌های ذرت را در مزرعه کاشته‌اند اما باران سیل‌آسا همه کاشته‌ها را با خود برده است. روستاییان باید ماهانه 100 دلار برای خرید ذرت اختصاص دهند؛ اگرنه گرسنگی به سراغ آنها خواهد آمد. روستاییان می‌گویند طبیعت از آن‌ها عصبانی است و مراسم‌ مذهبی برای آشتی با طبیعت برگزار می‌کنند.

سازمان فائو دستورالعمل‌های لازم را برای مقابله با بحران گرسنگی در اختیار دولت قرار داده اما فساد دولتی باعث شده طرح‌های سازمان جهانی به‌خوبی اجرا نشود. البته فائو نگرانی‌های شدیدی نسبت به کشاورزی سنتی در جهان دارد. حدود 17 تا 32 درصد گازهای گلخانه‌ای در جهان بر اثر فعالیت‌های کشاورزی غیر مدرن تولید می‌شود. گواتمالا تا رسیدن به کشاورزی مکانیزه فاصله زیادی دارد و در این میان طوفان گرسنگی و نداشتن امنیت غذایی به شدت مردم این کشور در حوزه کارائیب را تهدید می‌کند.