محمد علی خطیبی نماینده سابق ایران در اوپک:
باید نهضت تولید داخل ایجاد شود
شرکتهای بینالمللی به دنبال چتر حمایت سیاسی هستند، بنابراین اگر دولت نتواند چتر حمایتی را برای آنها ایجاد کند این شرکتها آسیبپذیر میشوند و امکان دارد برای حفظ منافع خود همکاریهای خود را با ایران تقلیل و یا قطع کنند.» این بخشی ازگفتههای محمد علی خطیبی نماینده سابق ایران در اوپک درباره تبعات اعمال دوباره تحریمها است.
او در گفت وگو با خبرگزاری ایانا توضیح میدهد؛ برای بررسی اثر تحریمها در ابتدا باید ببینیم کشورهای اروپایی تا چه میزان به تعهدات خود در برجام برای همکاری با ایران عمل میکنند. بنابراین اگر کشورهای دیگر غیر از آمریکا به وعده خود عمل کنند و به مبادلات خود با ایران ادامه دهند طبیعتا با مشکل خاصی روبرو نخواهیم شد.
خطیبی با بیان اینکه خروج آمریکا از برجام بیتاثیر در اقتصاد کشور است، اضافه میکند؛ از آنجا که ایران نفتی به آمریکا صادر نمیکند و تجارت گستردهای هم با آمریکا ندارد و خروج آمریکا از برجام تاثیر چندانی بر اقتصاد نخواهد داشت .
او اضافه میکند؛ اما اگر وعده کشورهای خارجی تنها در حد حرف باشد و در عمل حمایتهای لازم از شرکتها انجام نگیرد، امکان دارد شرکتهای خارجی برای حفظ منافع خود همکاریهای خود را با ایران تقلیل و یا قطع کنند.چرا که طبیعتا شرکتها به دنبال چتر حمایت سیاسی هستند و اگر این چتر حمایتی را دولت برای آنها ایجاد نکند طبیعتا آسیب پذیر میشوند. این مساله درمودر صنعت نفت نیز صادق است. بنابراین اگر شرکت ها منافعشان به خطر بیفتد طبیعی است که همکاریهای خود را با ایران قطع کنند .
نماینده سابق ایران در اوپک با تاکید براینکه شرکتها براساس منافع خود عمل میکنند، میگوید: بنابراین در بحث سیاسی باید دید کشورهای خارجی چه حمایتهایی را از شرکتهای خارجی انجام میدهند. اما در بعد داخلی باید تا آنجا که میتوانیم از همکاری شرکتهای بینالمللی استفاده کنیم؛ هر چند خیلی هم نمیتوانیم روی این شرکتها حساب باز کنیم. چون تجربه سالهای اخیر نشان داده است که این شرکتها هر زمان که احساس خطر کنند ایران را ترک خواهند کرد. این درحالی است که هماکنون نیز برخی از این شرکت ها نیز کار را زمین گذاشته و در حال ترک کشور هستند.بنابراین باید باید این تجربه ها را به کار ببندیم و روی توان داخلی بیش از پیش حساب کنیم و شرکتهای داخلی ر را تقویت کنیم.
او این را هم میگوید که حتی اگرشرکتهای خارجی همکاریهای خود را با ایران قطع کردند نباید مستاصل شویم بلکه باید طبق برنامهریزی درست و اصولی از توان داخلی حمایت کنیم و عیبها ، ایرادها و مشکلات مالی را برای شرکتهای داخلی رفع و روی بنیه داخلی تمرکز کنیم.
خطیبی با تاکید براینکه کسی مخالف سرمایه وتکنولوژی خارجی نیست ، اضافه میکند؛ اما نباید خیلی روی این شرکتها حساب باز کنیم چرا که تجربه نشان داده است که این شرکتها ما را در شرایط دشوار رها میکنند و برنامههای ما را معطل میگذارند.
او دربخش دیگری از این گفت وگو با بیان اینکه تبعات تحریم ها در صنعت نفت سه بعد دارد، میگوید؛ یک بعد آن فروش نفت است. طبیعتا هر چه قدر فروش نفت کم شود ، درآمد نفتی و به نوبه آن درآمد کشور کاهش مییابد. بعد دیگر سرمایه گذاریها است . هر چه سرمایه گذاری کمتر شود برنامههای توسعهای نیز به تاخیر میافتد. این درحالی است که سرمایهگذاریها برای آینده صنعت نفت بحث کلیدی است. بعد دیگر اما تامین قطعات است. به هر حال یکسری از تجهیرات صنعت نفت و صنایع دیگر از خارج تامین و وارد می شود. طبیعتا اگر شرکت ها تنبیه و جریمه شوند امکان دارد از فروش قطعات به ایران خودداری کنند .بنابراین باید صنعتگران را تشویق کنیم که بیشتر در جهت تامین نیازها اقدام کنند . دولت نیز باید بیش از گذشته از صنعتگران حمایتشان کند تا بتوانیم قطعات و تجهیزات وارداتی را در داخل تولید کنیم.
خطیبی با اشاره به اینکه باید نهضت تولید داخل ایجاد شود، می گوید؛ قطعاتی که از خارج وارد می شود باید در نمایشگاهی در دید صنعتگران گذاشته شود تا آنها بتوانند این قطعات را تولید کنند. اما تحقق اهداف مورد نظر نیازمند بستن قراداد و حمایت های مالی لازم از آنها است.
او این توضیح را هم داد که نفت ایران قابل چشم پوشی نیست هر چند امکان دارد کشورهای دیگر در کوتاه مدت جایگزینهایی برای نفت ایران پیدا کنند اما در دراز مدت امکان پذیر نیست چرا که تقاضای جهانی نفت سالیانه یک میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه افزایش مییابد و تامین آن در یکی دو سال آینده براحتی امکان پذیر نیست و نیاز است نفت ایران وارد بازار جهانی شود.
دیدگاه تان را بنویسید