زنان زاگرس‌نشین خانه‌ها را به نهالستان‌های جنگلی تبدیل می‌کنند

به گزارش ایانا به نقل از وزارت جهاد کشاورزی، آنان مشتاقانه در برخی از روستاهای کشور بدون چشمداشت مادی و به فراخور حال و امکانات خود، مشغول جمع‌آوری بذر، تولید و کاشت نهال‌های بومی و جنگلی هستند و نهالستان‌های خانگی راه انداخته‌اند. زنان سال‌ها و قرن‌هاست که برای ایفای نقش خود، دوشادوش مردان در عرصه‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی ظاهر شده‌‌اند. آنان این بار نیز آستین‌ها را بالا زده، فکرها را از حیطه سنت‌ها فراتر برده‌ و اراده‌ها را محکم‌تر کرده‌اند تا در این طرح کلان ملی مشارکت کنند. زنان در روستاها و جوامع محلی با اقدامات عملی در زمینه تولید و کاشت نهال‌های جنگلی، کودکان را هم با فرهنگ حفاظت و مراقبت از منابع طبیعی و سرزمین و پیوند با ایده‌های ملی و مسوولیت‌هایشان آشنا می‌کنند. در استان کرمانشاه و در شهر سر پل ذهاب، روستاهایی هستند مملو از زنان تلاشگر و امدادگر طبیعت که برای اجرای طرح یک میلیارد درخت و احیای جنگل‌های زاگرسی پا پیش گذاشته‌اند. رعنا حسینی یکی از این زنان پیشرو و مشتاق در حوزه تولید و کاشت نهال‌های خانگی در عرصه‌ جنگل‌های زاگرس در منطقه سرپل‌ذهاب است. همسرش مشوق او در احیا و محافظت از جنگل‌های زاگرس بوده و آن‌طور که می‌گوید از سال ۱۳۹۵ همراه با همسرش شروع به جمع‌آوری بذر بلوط و سایر گونه‌های جنگلی و بومی منطقه و تولید و کاشت نهال کرده ‌است. یادگاری از همسر مرحومش که امروز در طرح کاشت یک میلیارد درخت پررنگ‌تر از قبل نمود پیدا کرده ‌است. حسینی علاقه زیادی به محیط زیست دارد و برای فرهنگ‌سازی در زمینه حفاظت از منابع طبیعی مدام با زنان و کودکان در روستاهای سرپل ذهاب دیدار و گفت‌وگو می‌کند و تا آنجا که از دستش بر می‌آید آموزش می‌دهد.

وی که نهالستان‌های خانگی را در روستای "بزمیرآباد" با کمک سایر زنان راه‌اندازی کرده، می‌گوید: ”اکثر زنان روستا در جمع‌آوری بذر گونه‌های جنگلی و بومی از جمله بلوط، گلابی وحشی، بادام وحشی و زلزالک کوهی، کاشت بذر و همچنین گلدان‌گیری، مراقبت و کاشت نهال در عرصه‌های جنگلی و حتی آبیاری کمک می‌کنند.” اقدامی خودجوش که ثمره عشق و درک زنان جوامع محلی به طبیعت و محیط زیست است و میراثی که قرار است به فرزندان این سرزمین منتقل شود.

حسینی بیان می‌کند: از سال گذشته با اعلام تدوین و ضرورت اجرای طرح یک میلیارد درخت، فعالیت‌ها را در تولید و کاشت نهال‌های جنگلی بیشتر کردیم به طوری که سال گذشته با کمک اکثر زنان روستای "بزمیرآباد" نزدیک به ۱۲هزار اصله نهال و طی امسال هم ۳۰ هزار اصله نهال در نهالستان‌های خانگی، تولید و در عرصه‌های جنگلی کشت کرده‌ایم.

وی اضافه می‌کند: نهال‌های خانگی پس از آن که در گلدان‌ها یکساله شدند با کمک مردان روستا در دامنه جنگل می‌کاریم و آبیاری می‌کنیم و خوشبختانه اکثرشان سبز شده‌اند.

این زن پیشرو می‌گوید: تا شهریور امسال با همت زنان این روستا قصد داریم ۳۰ هزار عدد بذر در گلدان‌های خانگی که در حیاط روستاییان مستقر می‌شوند، بکاریم و همچنین تصمیم داریم در پاییز امسال، بذرها را به طور مستقیم در جنگل کشت کنیم.

حسینی ذوق زیادی برای تولید و کاشت نهال‌های جنگلی به منظور نجات و احیای جنگل‌های زاگرس از خود نشان می‌دهد و به گفته خودش دوبار در هفته به روستا سر‌ می‌زند تا نهال‌هایی را که مانند بچه‌هایش دوست دارد، بررسی کند و از کیفیت و سلامت آنها مطمئن شود.

نهالستان‌های خانگی مورد تاییدند

مجری طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت که اخیرا از تعدادی نهالستان‌های خانگی در روستاهای استان کرمانشاه بازدید کرده است، درباره اقدامات و مشارکت زنان روستایی در احیای جنگل و طرح کاشت یک میلیارد درخت می‌گوید: به موازات نهالستان‌های دولتی با کمک خودجوش مردم، نهالستان‌های خانگی نیز توسط زنان روستایی در بعضی استان‌ها از جمله استان کرمانشاه راه‌اندازی شده و یک هارمونی و هماهنگی میان مردم و دولت در حوزه منابع طبیعی به وجود آمده است.

رضا احمدی ادامه می‌دهد: اکنون حیاط هر خانه‌ای در روستا‌های شهرستان سرپل ذهاب به یک نهالستان جنگلی تبدیل شده و به‌طورعمده بانوان مدیریت این نهالستان‌ها را برعهده دارند.

وی درباره نظارت بر تولید نهال‌های جنگلی توسط زنان این روستا‌ها بیان می‌کند: آنان استاندارد‌ها و روش‌های فنی را در فرآیند‌های مختلف تولید نهال‌های جنگلی از بذرگیری گرفته تا کاشت در گلدان‌ها و تیمار بذر، سرمادهی‌ها و مدیریت علف‌های هرز را رعایت و اجرا می‌کنند.

احمدی ادامه می‌دهد: اداره منابع طبیعی استان کرمانشاه آموزش‌های خوبی به زنان روستا‌های شهرستان سرپل ذهاب داده ضمن آن که برخی امکانات مانند کیسه‌های گلدانی و بذر هم در اختیارشان قرار می‌دهد.

وی با بیان این که زنان این روستاها، گونه‌های مختلف و متنوع جنگلی‌ را در نهالستان‌های خانگی تولید می‌کنند، می‌گوید: تنوع و ترکیب گونه‌های مختلف جنگلی و کاشت آن در جنگل‌های زاگرس برای ما بااهمیت است، زیرا جنگل‌های زاگرسی دچار فرسایش ژنتیکی شده‌اند، بنابراین این ترکیب گونه‌‌ها می‌تواند منجر به مدیریت پایدار این جنگل‌ها باشد.

احمدی درباره دغدغه‌های مربوط به شیوع آفات و بیماری‌ها نیز یادآور می‌شود: از آنجایی که زنان روستا از خود طبیعت برای بازسازی و ترمیم آن استفاده می‌کنند، بنابراین ما نگرانی برای شیوع آفات و بیماری‌های گیاهی نداریم.

انتظار حمایت

پشت این همه کوشش مردمی برای احیای جنگل‌ها، انتظاراتی هم نهفته است. انتظاراتی از خود مردم و طبیعت‌گردها و انتظاراتی هم از مسوولان. حسینی می‌گوید: افزایش آلودگی‌ها و کاهش بارندگی به علت آسیب‌هایی است که انسان‌ها به طبیعت و محیط زیست وارد کرده‌اند و برای همین از مردم می‌خواهیم به طبیعت احترام بگذارند و از مسوولان هم می‌خواهیم در تامین برخی امکانات مثل گلدان‌ها به زنان روستایی و داوطلبان کاشت نهال‌های جنگلی کمک کنند.

وی ادامه می‌دهد: ما نهال‌های جنگلی را در حیاط خانه‌های روستایی پرورش می‌دهیم و از نظر مکانی محدودیت داریم، بنابراین از مسوولان می‌خواهیم برای کاشت و پرورش نهال‌های جنگلی، سوله‌های متروکه در این روستا و روستا‌های همجوار را در اختیارمان قرار دهند.

مجری طرح مردمی کاشت یک میلیارد درخت هم درباره حمایت از زنان روستایی در تولید نهال‌های جنگلی در نهالستان‌های خانگی بیان می‌کند: زنان و مردانی که در طرح کاشت یک میلیارد درخت مشارکت می‌کنند با دستور رییس سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، همیار طبیعت شناخته می‌شوند و برای همه آنان کارت همیارطبیعت صادر خواهد شد.

وی اضافه می‌کند: با داشتن کارت همیار طبیعت، افراد داوطلب می‌توانند به عنوان مروجان افتخاری در استان‌های دیگر در زمینه تولید و کاشت نهال‌های جنگلی کمک کنند و به عنوان الگو مطرح باشند.

احمدی ادامه می‌دهد: ما در تهیه گلدان و بذر و همچنین آموزش زنان و افراد داوطلب در جوامع محلی کمک خواهیم کرد.

وی با اشاره به این که نزدیک به ۴۰ هزار روستا در ایران وجود دارد، می‌گوید: اگر ۵۰ درصد هر روستایی۲۰ اصله نهال تولید کند، جمع آن ۴۰۰ میلیون اصله نهال می‌شود و این در حالی است که تعهد ما در قالب طرح کاشت یک میلیارد درخت سالانه ۲۵۰ هزار اصله درخت است.