کارت زرد به حجتی! شیپوری از سر گشاد

اما واقعا از آقای حجتی یا هر آقای حجتی دیگری در جای او و در این شرایط خاص  چه انتظاری داریم ؟ مدیریتی که بخصوص در این بحران بوجود آمده در زمینه ارز  ناگزیر است نهاده‌های لازم برای ادامه  فعاللیت  صنعت  طیور را تامین کند. اگر وزارت جهادکشاورزی از سرمایه‌دارانی مانند  مدلل برای واردات  کمک نمی‌گرفت عدم تامین این اقلام ضروری قطعا به تجمع  و  تنش مرغداران منجر می‌شد. از آن‌سو نیز افزایش حبابی قیمت گوشت مرغ بر غلظت نگرانی‌های  جامعه می‌افزود. بدون تردید در این حالت نیز نمایندگانی امثال آقای کریمی قدوسی  باز خود را موظف می‌دانستند این بار کارت زرد دیگری به آقای حجتی نشان دهند. اگر در جایگاه این نمایندگان  محترم قرار داشتم  اصل واگذاری این مجوزها را به خانواده مدلل مورد پرسش قرار نمی‌دادم. از آقای حجتی می‌پرسیدم که باوجود متقاضیان  مورد وثوقی که  مثلا با مجوز آنان موافقت نکردید چرا  امکان  واردات 45 درصد از یک میلیون تن سویای وارداتی را به  مدلل‌ها واگذاشته‌اید؟  آیا واقعا وزارت جهادکشاورزی به چنین واگذاری رانتی مبادرت کرده است؟ ای کاش آنان  مصداق‌های این اعمال نفوذ و حذف متقاضیانی که فرضا درخواست آمادگی برای واردات داده و پذیرفته نشده است را به اطلاع  موکلین خود برسانند تا زردی کارتشان  به درخشش طلا بگراید.  به طور قطع نمایندگان  محترم مجلس از لیست 95 نفره  دریافت‌کنندگان ارز دولتی به منظور واردات خوراک دام و طیور توسط بانک مرکزی  آگاهی دارند.  لیستی که این اتهام انحصار را مخدوش می‌کنند.  مورد دیگری که می‌توانست این کارت زرد را موجه کند افشای جمعی از این واردکنندگان که ارز دولتی گرفته اما به صورت آزاد فروختند، بود. اگر که در این مورد نیز  خلاف قانونی صورت نگرفته است چنین کارت زردی چه بسا تنها از داورانی پر شتاب انتظار می‌رود. امری که در وزارت صنعت، معدن  و تجارت و در افکار عمومی مورد پرسش قرار دارد. فضایی که رئیس‌جمهوری محترم را وادار کرد به وزارت مزبور دستور افشای ارز بگیران را بدهد.  دستوری که با امتناع  آقای شریعتمداری مواجه شد.

همان‌طور که آقای حجتی هم در توضیحات خود به نمایندگان اشاره داشت، مدیریت بخش کشاورزی دارای ضعف‌ها و تنگناهای پر  شماری است. تنگناهایی که  این وزارت را  وادار می‌کند بیش از ضرورت  سامان‌دهی تولید به برنامه‌های تنظیم بازار و کنترل واردات هم مبادرت کند.  مادامی که تشکل‌های صنفی از تولیدکنندگان فاقد توان مالی برای واردات مورد نیاز خود باشند  بدیهی است که پای امثال خانواده مدلل‌ها  ضرورتا  به میان می‌آید. اگر آقایان کریمی قدوسی و .... با نفس انحصار  مخالفند و چقدر هم زیباست که مخالفند اما راه کاستن از این عفونت اقتصادی اجتماعی، صدور کارت زرد به آقای حجتی نیست. بدون تردید فرصت و زمینه‌های رانت‌خواری در زیر ساخت  اقتصادی کشور وجود دارد و باید برای آغاز به کاستن آن، این شیپور را از سر دیگرش دمید. برای مدیریتی که با تمامی افت و خیزها  و بحران‌های اقلیمی،  خودکفایی  شکر و گندم و رونق  در تولید آبزیان و  .....  را در کارنامه دارد  این کارت زرد در افکار عمومی چه بسا به طراوتی سبز خودرا  بیاراید.