ترجمه اختصاصی ایانا از بیبیسی:
معمای خودکفایی غذایی انگلیس/ آیا آمارها با واقعیت میخواند؟
این روزها هشدارهایی در انگلیس در خصوص کمبود برخی مواد غذایی و عدم خودکفایی این کشور در تولید برخی مواد غذایی ضروری مخابره میشود. هشدارهایی که البته دولت انگلیس آنها را غیر واقعی تلقی میکند!
به گزارش ایانا به نقل از بیبیسی، ماجرا از جایی آغاز شده است که اتحادیه ملی کشاورزان انگلیس (NFU) تاکید کرده است ریشی سوناک نخست وزیر این کشور باید اقدامات عینیتری را در راستای تقویت مولفههای خودکفایی غذایی در انگلیس صورت دهد تا بتوان چشمانداز روشنی را در خصوص تامین مواد غذایی انگلیسیها درآینده ترسیم کرد. این اتحادیه استدلال میکند که تغییرات آب و هوایی و جنگ در اوکراین واردات جهانی مواد غذایی را آسیبپذیر کرده است. در چنین شرایطی، دولت انگلیس چارهای جز بسترسازی برای تولید بسیاری از مواد غذایی در داخل این کشور نخواهد داشت.
در مقابل، دولت انگلیس اعلام کرده است که بریتانیا 61 درصد در تولید مواد غذایی خودکفاست. مینت باترز، رئیس اتحادیه ملی کشاورزان انگلیس از نخست وزیر خواسته است که اطمینان حاصل کند که این آمار صحیح است و در آینده نیز جاری خواهد بود! مارک اسپنسر، وزیر کشاورزی دولت انگلیس نیز در واکنش به مباحث مطرح شده میگوید: "در استراتژی غذایی خود در سال گذشته هدف روشنی برای حفظ حداقل تولید در سطوح فعلی تعیین کردیم و طرحهای کشاورزی جدید ما در پایههای امنیت غذایی - از خاک سالم گرفته تا گردهافشانهای فراوان - سرمایهگذاری میکنند."
اما کارشناسان میگویند دولت باید درکنار تمرکز بر مقوله محیط زیست، بر روی زنجیره تامین مواد غذایی متمرکز شود. به عبارت بهتر، در این روند باید اولویت نگاه تصمیم سازان حوزه صنابع غذایی و کشاورزی در انگلیس تغییر کند. تغییرات آب و هوا در حال ویران کردن تولید مواد غذایی در سراسر جهان است، بهطوری که کشاورزان در جنوب اروپا به معنای واقعی کلمه با آتشسوزی میجنگند در حالی که کشاورزان اینجا ناامید هستند، زیرا اکنون باید هزاران پوند برای خشک کردن غلات خرج کنند. نموداری که نسبت تولید مواد غذایی بریتانیا به عرضه را نمایش میدهد، نشان میدهد که این میزان در سال 1956، 47 درصد بوده و سپس به تدریج در بیشتر سالها افزایش یافت. خودکفایی بریتانیا در سال 1984 پس از جنگ به بالاترین حد خود رسید، زمانی که 78 درصد محصولات تولید شده در خانه بود. از آن زمان تاکنون بهطور پیوسته کاهش یافته است. اما در سال 2020 میلادی این میزان به 60 درصد رسیده است، البته اگر ادعای مقامات دولت کنونی ریشی سوناک را در این خصوص باور کنیم!
انگلیس اکنون در خصوص تامین گندم، گوشت و تخم مرغ خودکفاست. همچنین بیش از 50 درصد سبزیجات نیز در داخل انگلیس و توسط کشاورزان تولید میشود. اما در خصوص تامین میوهجات، این میزان ناامید کننده است! تنها 16 درصد از میوههایی که در بازار و فروشگاهها وجود دارند، در داخل انگلیس تولید میشود و بقیه آنها وادراتی هستند. همچنین در عرصه واردات غذاهای دریایی نیز انگلیس کشوری وارد کننده است زیرا مصرفکنندگان بریتانیایی ماهیهای صید شده در خارج از آبهای بریتانیا، مانند ماهی کاد را نسبت به ماهیهایی که در کشورشان صید میشود، ترجیح میدهند.
دیدگاه تان را بنویسید