طبق اعلام فائو 17 میلیارد تن دیاکسید کربن معادل 31 درصد از انتشار گازهای گلخانهای ساخت انسان توسط صنعت غذایی تولید شده است.
تاکنون در خصوص آثار و تبعات گسترده ضایعات غذایی و تأثیر مستقیم آن بر اکوسیستمها و زیرساختهای بشری سخنان زیادی مطرحشده است. زمانی که متوجه آمار و ارقام مربوط به دفع ضایعات غذایی در برخی کشورها میشویم، نسبت به این هشدارها درک بیشتری پیدا میکنیم.
در سراسر جهان، اکثر 1.4 میلیارد تن غذایی که هرساله دور ریخته میشود به محلهای دفن زباله میرود. تجزیه و فاسدشدن زبالهها، آبوخاک را آلوده میکند و مقادیر زیادی متان که یکی از قویترین گازهای گلخانهای است را منتشر میکند. اما در کره جنوبی به این شکل نیست زیرا این کشور انتقال تهماندههای غذا به محلهای دفن زباله را تقریباً 20 سال پیش ممنوع کرد.
با در نظر گرفتن جمعیت میلیاردی کره زمین و علاقه بسیاری از آنها به مصرف گوشت قرمز٬ آیا راهحلی پایدار و مقرون به صرفه برای تامین این تقاضا وجود دارد؟
میزان تولید برق در این سیستمها از 500 کیلووات تا 6 الی 12 مگاوات است، یا هر رقمی که مدنظر مشتری باشد. البته این میزان برق تولیدی بستگی به میزان فضولات دارد. سیستمها براساس حجم فضولات و نیاز طراحی میشوند.
کشت برنج یکی از عوامل تاثیرگذار بر تغییرات اقلیمی است. اما تحقیقات جدید نشان میدهند که راهحلهایی برای حل این مشکل وجود دارد تا با مصرف بهینه آب، بتوان میزان نشر گازهای گلخانهای را کاهش داد
دامداری صنعتی دلیل اصلی نابودی کره زمین است. گاز متانی که از مزارع پرورش دام تولید میشود ضرر بیشتری نسبت به دیاکسید کربن دارد و یکی از عوامل تاثیرگذار در تغییرات اقلیمی به شمار میرود. پسماندهای این نوع مزارع علاوه بر آلودگی هوا، از راههای آبی وارد آبهای زیرزمینی میشوند و منابع آب شیرین را آلوده میکنند و در نتیجه باعث ابتلاع انسانها به…