تغییر سبک کار در رستوران‌های انگلیس

به گزارش ایانا به نقل از گاردین، چشمان سنگین، دست‌های سوخته و اعصاب خرد شده برای سرآشپزها و کارگرانی که در رستوران‌های بزرگ در انگلیس فعالیت کرده‌اند، موضوعی عادی محسوب می‌شود! اما نسل جدید کارگران و فراتر از آن، اتحادیه‌های غذایی در صدد تغییر این سبک خسته کننده و فرسایشی برآمده‌اند. این افراد معتقدند که سبک کاری متداول طی سال‌های گذشته، منجر به خستگی و آسیب کسانی خواهد شد که ناچارند در هفته بیش از 100 ساعت از وقت خود را صرف کار در رستوران و ارائه خدمات به مشتریان کنند.

در این خصوص راهکارهای متعددی پیشنهاد شده است: از کاهش روزهای کاری به چهار روز تا کاهش ساعات کاری در طول روزهای هفته. دغدغه اصلی منتقدان سبک کاری گذشته در رستوران‌ها، ایجاد نوعی تعادل میان زندگی شخصی و فعالیت کاری افراد است. پل فاستر، یکی از شناخته‌ شده‌ترین سرآشپزها در استرانفورد به حساب می‌آید.

وی در این خصوص می‌گوید: "از 16 سالگی در آشپزخانه ها و رستورانها کار می کنم. در حال حاضر، کمتر کسی پیدا می شود که بین 70 تا 100 ساعت در هفته را به کار در رستوران اختصاص دهد اما در گذشته این یک مسئله عادی بود. البته هنوز مکانهایی وجود دارند که این رویه در آنها تغییر نکرده ، امادر اقلیت مطلق هستند. "

پل فاستر می‌گوید: تغییر در الگوی کاری کارگران و آشپزها، از حدود 10 سال قبل آغاز شده است زیرا نسل جدید کارگران اساسا کار نامحدود وطاقت فرسا در رستوران‌ها را بر نمی‌تابند. حد استاندارد ساعات کاری ( در رستوران‌ها) اکنون به 48 ساعت در هفته رسیده است. هر چند این میزان ساعت کاری در برخی موارد افزایش پیدا می‌کند اما هرگز به میزان گذشته ( 70 تا 100 ساعت ) باز نمی‌گردد. "

فاستر در مصاحبه با گاردین، از تجربیات خود در روزهای سخت کاری سخن می‌گوید: "یک بار 10 روزمتوالی و به مدت 160 ساعت به صورت مستمر کار کردم. یک روز هم به مرخصی نرفتم. کاملا خسته و شکسته شده بودم و در مقابل مشتریان نیز ( به‌دلیل خستگی ناشی از کار) نامرتب به نظر می‌رسیدم."

بسیاری از سرآشپزها در انگلیس می‌گویند مهم‌ترین مشکلات آنها، مربوط به گرمای گاز و فر است. سرآشپزها می‌گویند باید اقدامات رسمی‌تر و قانونی‌تری برای توقف موانعی از این دست صورت گیرد تا آشپزها بتوانند در عین ارائه خدمات، ناچار به مواجهه با تبعات سخت آن نباشند. در مقابل،مالک رستوران هندی اوفیم مستقر در بیرمنگام، از زاویه دیگری به این موضوع می‌نگرد و می‌گوید: "نگران هستم که وضع قوانین محدود کننده و جدید در خصوص افزایش ساعات استراحت کارگران، به سال‌های طلایی رستوران‌داری و آشپزی در انگلیس پایان دهد. من نگاه بدی به گذشته کاری خودم و سختی کارهایی که در رستوران‌ها و آشپزخانه‌ها تحمل کرده‌ام ندارد. سختی‌هایی که ما در این مسیر تحمل کردیم، ما را تبدیل به سرآشپزها و رستوران‌دارهایی کرد که امروز شاهد هستید."