پساب پشم؛ ثروتی که دور می‌ریزیم

افشین صدر دادرس در گفت‌وگو با خبرنگار ایانا گفت: تا امروز در کشور شاهد برنامه‌ای برای فرآوری پشم نبوده‌ایم و عملاً پشم در کشور فرآوری نشده و نمی‌شود. ما تنها مجهز به کارخانه‌ها پشم شویی هستیم که جدیدترین آن‌ها نیز در سال ۵۶ ساخته‌شده، و تنها امکان آن‌ها شستشو و قطعه‌بندی پشم است.

وی افزود: این در حالی است که حتی پساب شستشوی پشم به‌تنهایی حاوی مواد ارزشمندی است که پتانسیل ایجاد ارزش‌افزوده بسیار بالایی دارد و در شرایط کنونی این پساب نه‌تنها استحصال نمی‌شود، بلکه عامل مخرب محیط‌زیست هم هست.

دادرس ادامه داد: درصورتی‌که فنّ‌آوری کارخانه‌ها جدید پشم شویی وارد کشور شده و این کارخانه‌ها با استانداردهای جهانی در کشور ساخته شود، امکان استخراج مواد محلول در پساب شستشوی پشم با عنوان Wool vax یا واکس پشم فراهم می‌شود که کاربرد زیادی در صنایع آرایشی و شوینده دارد و حال حاضر این مواد با صرف ارز قابل‌توجهی از خارج از کشور وارد می‌شوند.

مدیرعامل اتحادیه مرکزی دام سبک از طرح‌های این اتحادیه برای راه‌اندازی صنعت فراوری پشم در کشور خبر داد و گفت: ما پیشنهاد‌ها خود را به وزارت جهاد کشاورزی داده‌ایم و با فراهم شدن مقدمات آن از سوی وزارتخانه، وارد فاز اجرا خواهیم شد.

دادرس اعلام کرد: بر اساس اعلام مرکز آمار ایران در پایان زمستان ۱۴۰۱، 32 میلیون رأس دام سبک بالغ بالای یک سال در کشور وجود داشته که اگر این تعداد را در عدد ۱.۲۵ کیلوگرم متوسط تولید پشم در نژادهای مختلف ضرب کنیم، میزان تولید پشم در کشور حدود ۴۰ هزار تن برآورد می‌شود.

وی افزود: بر اساس برآوردها، پنجاه‌درصد این تولید دارای طیف رنگی است. این رنگ‌ها، قرمز، سیاه، خاکستری و قهوه‌ای هستند که عملاً در صنعت قالیبافی و نساجی کاربرد زیادی ندارند. بخش عمده‌ای از پشم‌های رنگی، در بیابان‌ها رهاشده و یا سوزانده می‌شود. البته بخش کمی از این پشم ممکن است در صنایع پتو بافی و برای تولید آن چیزی که ما آن را به‌عنوان پتوی سربازی می‌شناسیم استفاده شود.

وی بیان کرد: ازآنجاکه آماری از میزان ورود پشم به صنایع نساجی و صنایع‌دستی وجود ندارد، نمی‌توان میزان پشم مورد مصرف را برآورد کرد.