درخواست مجمع مشورتی سمنهای محیط زیست معاونت مسکن و ساختمان از وزارت راه و شهرسازی:
گزارش ملی اثرات طرحهای راهسازی را منتشر کنید
جمعی از فعالان محیط زیست و اعضای مجمع مشورتی سمنهای محیط زیست معاونت مسکن و راه و شهرسازی، با ارسال نامهای به معاون مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی، خواستار انتشار گزارش ملی اثرات طرحهای راهسازی در سه دهه اخیر شدهاند.
جمعی از فعالان محیط زیست و اعضای مجمع مشورتی سمنهای محیط زیست معاونت مسکن و راه و شهرسازی، با ارسال نامهای به معاون مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی، خواستار انتشار گزارش ملی اثرات طرحهای راهسازی در سه دهه اخیر شدهاند.
به گزارش خبرنگار ایانا، در این نامه که خطاب به حامد مظاهریان، معاون مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی نگاشته شده، به اثرات مخرب ساخت جادهها بر زیستگاه حیات وحش، منابع آب و خاک کشور پرداخته شده است. نگارندگان این نامه علاوه بر اینکه تأکید دارند که با انتشار گزارش ملی اثرات طرحهای راهسازی باید اطلاعاتی شفافی از تأثیر ساخت جاده بر منابع آب و خاک کشور به هموطنان عرضه شود، خواستار فعال شدن شورای مشورتی محیط زیستی در وزارت راه و شهرسازی نیز هستند. متن این نامه که به امضای برخی شخصیتهای حقیقی و حقوقی رسیده است، در زیر میآید:
چند دهه است که در کشور ما هرگونه راهسازی نماد و عامل توسعه تلقی میشود، چنان که در میان نمایندگان و مسئولان اجرایی مناطق گوناگون کشور، رقابتی سخت برای جذب بودجه بهمنظور راهسازی در حوزه خودشان به چشم میخورد، اما واقعیت این است که بسیاری از این طرحهای راهسازی بدون ارزیابیهای محیط زیستی و اجتماعی انجام شده و موجب تخریب جبرانناشدنی خاک ارزنده سرزمین و همچنین آسیب دیدن منابع آب و البته حیات وحش شده است.
در این زمینه مثالهای بسیار زیادی را میتوان ذکر کرد که در زیر فقط به چند مورد اشاره میشود:
جاده جنگل گلستان و تعریضهای پیاپی آن، به مهمترین پارک ملی کشور که به واقع ذخیرهای ملی و فرانسلی است، سخت آسیب رسانده است. دیوارهسازی در کنارههای رودخانه اصلی پارک ملی گلستان هم که به ظاهر برای مهار سیل انجام شده، نهتنها در تأمین این هدف مؤثر نبوده، بلکه عامل مخرب دیگری بوده که حیات وحش و منابع آب منطقه را تهدید میکند.
میانگذر دریاچه ارومیه، بنا به نظر همه کارشناسان، یکی از عوامل مهم خشک شدن این دریاچه مهم بوده است.
آزادراه تهران - شمال، باعث رانش شدید خاک در بخشهای مختلف شده و سیمای دلنشین جاده چالوس و منطقه حفاظتشده البرز مرکزی را مخدوش کرده است. فرسایش خاک در امتداد این آزاد راه، باعث گلآلود شدن رودخانه چالوس شده که بر زادآوری ماهیان این رودخانه و دریای خزر تأثیر منفی دارد. تکمیل شدن این جاده نیز قطعاً باعث سرریز جمعیت از تهران به منطقه حساس شمال و تخریب هرچه بیشتر جنگلها و کشتزارها و باغها خواهد شد.
تعریض غیراصولی جاده هراز، باعث گلآلودگی دائمی رودخانه هراز، تخریب محوطهها و آثار میراثی پرشمار و افزایش ریزش کوه شده است. در عین حال بهنظر میرسد که زلزلهخیز بودن این منطقه، در محاسبات این طرح نادیده گرفته شده است.
آزادراه قزوین - رشت بدون توجه به اقتصاد شهرهای کوچک بین راه، بیاعتنا به خواستههای مردم محل و با آسیب زدن بسیار شدید به منابع آب و خاک اجرا شده است.
جاده در دست ساخت طالقان - ساوجبلاغ، زیستبوم کوهستانی حساس منطقه را تخریب کرده و اگر تا ارتفاع حدود سههزار متر که مورد نظر است پیش برود، این تخریب و فرسایش خاک چندین برابر افزایش خواهد یافت. این جاده همچنین باعث تخریب چندین محوطه باستانی شده است.
تونل امامزاده هاشم در جاده هراز، علاوه بر آن که ایرادهای فنی زیادی دارد، به گواهی اهالی منطقه، موجب خشک شدن چشمههای دشت مشا شده است. در جریان ساخت این تونل، یک کاروانسرای تاریخی هم بهکلی تخریب شد.
جاده عباسآباد در پناهگاه حیات وحش توران، یک زیستگاه مهم یوزپلنگ را دوپاره کرده و هر سال باعث مرگ چند قلاده از این گونه در حال انقراض میشود.
جاده در دست احداث طالقان - تنکابن، باعث تخریب وحشتناک بخشهایی از بکرترین جنگلهای خزری شده و قطعاً پای جنگلخواران و ویلاسازان را به منطقه باز خواهد کرد.
طرح جادهسازی بین مسجد سلیمان و شوشتر یکی از منطقههای مهم حفاظتشده (منطقه کرایی) و طرح احداث تونل در جاده شهرکرد - ایذه، منابع آب منطقه را بهشدت تهدید میکند.
هزاران کیلومتر جادههای فرعی عشایری و روستایی که غالباً بدون کمترین توجه به شیب منطقه و دیگر مسائل فنی کشیده شده، باعث دسترسی غیرضروری به مراتع و جنگلها و در نتیجه سبب فرسایش خاک، زمینخواری و شکننده شدن اقتصادهای خودکفای محلی شده است.
خلاصه آنکه بهنظر میرسد بسیاری از طرحهای راهسازی به هدفهای خود دست نیافته و فقط باعث صرف میلیاردها دلار بودجه کشور، تخریب خاک، آسیبدیدگی منابع آب، آلودگی هوا، و نابودی پوشش گیاهی و حیات وحش شده است. از اینرو، درخواست دارد با تشکیل یک کمیته با عنوان "کمیته ملی ارزیابی اثرات راهسازی" متشکل از کارشناسان مستقل، فعالان غیردولتی محیط زیست و جامعهشناسی، نمایندگان محلی چند منطقه متأثر از راهسازی، و کارشناسان وزارت راه تشکیل شود تا در یک دوره مشخص زمانی، "گزارش ملی اثرات طرحهای راهسازی در چهار دهه اخیر" را تهیه کنند. همچنین درخواست دارد نسبت به فعالسازی "شورای مشورتی محیط زیستی" در وزارت راه اقدام کنند./
L-950808-02
دیدگاه تان را بنویسید