توسعه گردشگری در جنگل نیازمند ضوابط
مثلث میراث فرهنگی، حفاظت محیط زیست و جنگلها تشکیل شود/ همسو نبودن نظر مدیران میانی با رؤسا در سازمان جنگلها/ بهره مالکانه طرحهای گردشگری صفر شود
توسعه گردشگری در جنگلهای هیرکانی مهمترین گزینهای است که مدافعان تنفس روی آن تأکید داشته و آن را راه نجات جنگلهای هیرکانی میدانند. به گفته اولین مجری طرحهای گردشگری در جنگلهای مازندران، توسعه گردشگری در این اکوسیستم طبیعی نیازمند ضوابط و قوانینی است. این قوانین باید با تشکیل مثلثی از سازمانهای میراث فرهنگی، حفاظت محیط زیست و جنگلها تدوین شود و هیچ یک از این دستگاهها راسا نتوانند برای گردشگری در جنگل تصمیمی بگیرند.
توسعه گردشگری در جنگلهای هیرکانی مهمترین گزینهای است که مدافعان تنفس روی آن تأکید داشته و آن را راه نجات جنگلهای هیرکانی میدانند. به گفته اولین مجری طرحهای گردشگری در جنگلهای مازندران، توسعه گردشگری در این اکوسیستم طبیعی نیازمند ضوابط و قوانینی است. این قوانین باید با تشکیل مثلثی از سازمانهای میراث فرهنگی، حفاظت محیط زیست و جنگلها تدوین شود و هیچ یک از این دستگاهها راسا نتوانند برای گردشگری در جنگل تصمیمی بگیرند.
بهروز شهابی مجری طرح گردشگری در جنگلهای مازندران در گفتوگو با ایانا توسعه گردشگری را تنها راهکار نجات جنگلهای هیرکانی معرفی کرد.
به گفته وی برای توسعه گردشگری باید باید مثلثی متشکل از سه سازمان مرتبط با گردشگری در جنگل، تشکیل شود و مصوبات چنین کارگروهی ظاهری و نمایشی نباشد بلکه این مصوبات غیر قابل تغییر و لازم الاجرا باشد. به این ترتیب بخش خصوصی و مشارکتهای مردمی نیز میتوانند وارد این حوزه شوند و از وقت و سرمایه خود هزینه کنند.
وی ادامه داد: در چنین فضایی هم جنگل حفاظت میشود و هم کسانی که از جنگل استفاده میکنند از مزایای آن بهرهمند میشوند.
این مجری طرح گردشگری گفت: این روزها بحث دهکده سلامت در سطح جامعه بسیار مطرح میشود. به راحتی میتوان چنین دهکدههایی را در جنگل ایجاد کرد. زیرا خود طبیعت بهترین طبیب است. میتوان امکانات درجه یکی در جنگل بهوجود آورد و مراجعه کنندگان را از رسانههایی نظیر تلوزیون، تلفن همراه و غیره دور کرد تا از طبیعت الهام بگیرند. این مسئله روی روحیه افراد و روابط فردی و اجتماعی آنها بسیار تاثیرگذار است.
تعاریف سازمان جنگلها قدیمی است
شهابی با اشاره به اینکه سازمان جنگلها برای واگذاری جنگل به بخش گردشگری تعاریفی داشته و جنگل را زونبندی میکند، به تشریج وضعیت این زونها پرداخت.
به گفته وی پنج تا شش زون برای جنگل تعریف میشود که دو زون آن مربوط به احداث محلی برای اقامت افراد و ایجاد پارکینگ در حاشیه جنگل است تا گردشگران با ماشینهای خود وارد جنگل نشوند.
این مجری طرح گردشگری عنوان کرد: در جنگل زون حفاظتی داریم که فقط محققان و اساتید دانشگاه میتوانند به آن وارد شوند. حفاظت از این بخش به عهده مجری طرح گردشگری است.
وی گفت: در زون تفرج گسترده نیز پردیس گل و گیاه، پرندگان و حیوانات میتوان ایجاد کرد.
شهابی افزود: اطلاعاتی که سازمان جنگلها درباره تقسیمبندی جنگل دارد مربوط به سال 42 و زمان ملی شدن جنگلهاست و تعاریفی قدیمی است که منطبق با علم روز دنیا نیست.
وی با اشاره به سنگهای زیادی که سازمان جنگلها پیش پای وی به عنوان پیشکسوت اجرای طرحهای گردشگری در جنگل انداخته، از ندانستههای مدیران میانی و کارشناسان سازمان جنگلها سخن گفت.
به گفته این مجری طرح گردشگری، جنگل جزء انفال است و انفال باید در اختیار بخش عمومی قرار گیرد. سازمان جنگلها متولی انفال است و نه صاحب جنگل. اما کارشناسان این سازمان خود را صاحب جنگل میدانند و فقط چوب و درخت را در این اکوسیستم میبینند.
وی ادامه داد: نگاه به یک درخت میتواند متفاوت باشد. برخی، زیباییهای یک درخت را میبینند اما عدهای دیگر فقط حجم چوب استحصالی از آن را درک می کنند. در سازمان جنگلها فقط حجم چوب دیده میشود و زیباییهای درخت را درک نمیکنند. کارشناسان این سازمان اصلا به مسئله منظر اهمیت نمیدهند.
شهابی افزود: وقتی که شما در جنگل کار میکنید و مراکز گردشگری درست میکنید، برخی درختان حالت فرسوده پیدا میکنند. این درختان نیاز به هرس دارند که بر عمر آنها افزوده شود اما در سازمان جنگلها یا منتظر میمانند که درخت بیفتد و یا اینکه با هدف برداشت چوب، درختان را قطع می کنند.
جنگل را به بخش خصوصی بسپارید
این مجری طرح گردشگری که در 110 هکتار از جنگلهای دو هزار اقدام به اجرای طرحهای گردشگری کرده، 40 درصد محدوده تحت مدیریت خود را حفاظتی اعلام کرد.
وی اضافه کرد: در جنگل حفاظتی، قطع درخت ممنوع بوده و اهداف تحقیقاتی در آن دنبال میشود.
شهابی با اشاره به قدمت جنگلهای هیرکانی و تنوع آن، بر استفاده از این جنگلها با هدف گردشگری با کمک بخش خصوصی تاکید کرد.
وی گفت: در بخش خصوصی نیز افرادی با رویکردهای مختلف وجود دارند و حتی سوء استفادهگرها نیز در بین فعالان بخش خصوصی پیدا میشوند اما سازمان جنگلها و حفاظت محیط زیست به جای دفع یکدیگر، باید به دقت بر فعالیت بخش خصوصی نظارت داشته باشند.
این مجری طرح گردشگری عنوان کرد: اخذ بهره مالکانه از طرحهای گردشگری مفهومی ندارد زیرا بخش عمده هزینه طرحهای گردشگری در جنگل صرف نیروهای حفاظتی میشود.
وی ادامه داد: سازمان حفاظت محیط زیست و جنگلها سالانه مبالغ زیادی از دولت دریافت میکنند که آن را صرف حفاظت از محیط زیست کنند. در حالی که مدیران در این بخش، دائما در حال تغییر هستند و در مقابل قطع درختان پاسخگو نیستند اما بخش خصوصی باید در مقابل مسایل پاسخگو باشد و 30 الی 50 سال در یک طرح مشغول به فعالیت میشود.
شهابی تاکید کرد: بخش خصوصی با قبول مسئولیت حفاظت از جنگل، هزینههای زیادی را متحمل میشود و بار هزینهای دولت را میکاهد بنابراین نباید از بخش خصوصی مالیات گرفته شود.
وی اضافه میکند: بیشترین معافیت مالیاتی باید متعلق به طرحهای گردشگری بهویژه در جنگل باشد. زیرا ما برای 110 هکتار جنگل، 12 محیط بان داریم که از استانداردهای حفاظتی خود سازمان جنگلها نیز بهتر است.
این مجری طرح گردشگری بر استفاده از نیروهای بومی برای توسعه گردشگری در شمال کشور نیز تاکید کرد.
به گفته وی مشکل دیگری که در زمینه توسعه گردشگری وجود دارد این است که 90 درصد اساتید دانشکدههای منابع طبیعی، همکاران ادارات کل منابع طبیعی و سازمان جنگلها هستند. آنها با تفکر 50 سال پیش تربیت شدهاند و برای توسعه گردشگری در جنگل، نمیتوانند نیروی متخصص تربیت کنند.
وی با اشاره به هم مرز بودن ایران با بزرگترین جنگلهای سوزنی برگ جهان در کشور روسیه، این کشور را منبع مناسبی برای تامین چوب ایران دانست.
شهابی افزود: با حل مشکل واردات چوب و تعرفه های گمرکی میتوان بهرهبرداری چوب را از جنگلهای شمال متوقف کرد.
وی عنوان کرد: سازمان حفاظت محیط زیست سه سال تلاش کرد که طرح تنفس را به مجلس ببرد اما با مطرح شدن این طرح در خانه ملت همه با آن مخالفت کردند.
شهابی ادامه داد: باید از امروز توقف بهرهبرداری در جنگلهای شمال انجام میشد. چرا باید توقف برداشت چوب از جنگل به چند سال بعد موکول شود. جنگلهای هیرکانی در حال از بین رفتن است سازمان جنگلها در بولتنهای خود آمار داده که در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی 18 میلیون هکتار جنگل داشتیم و این رقم در حال حاضر به 11 میلیون هکتار رسیده است. یعنی هفت میلیون هکتار جنگل گم شده است. مسئولان این سازمان باید پاسخ بدهند که این میزان جنگل کجا رفته است./
L-951221-02
دیدگاه تان را بنویسید