Iranian Agriculture News Agency

در شهرستانی در کنیا روی داد

صرفه‌جویی زمان و هزینه با استفاده از ماشین‌آلات کشاورزی

تراکتور در مزرعه‌ای در OL-Kalau، از شهرستان نیاندرا (Nyandarua) در کنیا، سیب‌زمینی‌ها را از دل خاک بیرون می‌آورد. لوسی موانیکی "Lucy Mwaniki"، صاحب مزرعه دو جریبی سیب‌زمینی، در حالی که کیسه‌های سیب‌زمینی را در کناری گذاشته، با لبخند به پیشرفت کار نگاه می‌کند.

صرفه‌جویی زمان و هزینه با استفاده از ماشین‌آلات کشاورزی

تراکتور در مزرعه‌ای در OL-Kalau ، از شهرستان نیاندرا ( Nyandarua ) در کنیا، سیب‌زمینی‌ها را از دل خاک بیرون می‌آورد. لوسی موانیکی " Lucy Mwaniki "، صاحب مزرعه دو جریبی سیب‌زمینی، در حالی که کیسه‌های سیب‌زمینی را در کناری گذاشته، با لبخند به پیشرفت کار نگاه می‌کند.

به گزارش ایانا از نیشن، وی جزو کشاورزان منطقه است که برای کشت و پرورش سیب‌زمینی، کشاورزی مکانیزه را پذیرفته است.

موانیکی می‌گوید: "من با استفاده از تراکتور همراه با یدک کش بذرپاش ( tractor-driven planters ) و ماشین‌آلات درو ( harvesters ) طی یک سال گذشته توانسته‌ام هزینه‌های خود را کاهش دهم."

تجهیزات گاوآهن ( ploughs )، و ماشین‌آلات کاشت، کودپاشی و درو، کار را برای وی بسیار آسان کرده است.

وی در حالی تجارت سیب‌زمینی را انتخاب کرده که نگران این بود آیا می‌تواند مدیریت کارگران را انجام دهد. او در این کار از تجربیات افراد متخصص در زمینه آماده سازی زمین، بذر و مدیریت محصول استفاده کرد.

موانیکی ارقام بذر را از سازمان کشاورزی و دام کنیا در اولجوروک ( Ol Joro Orok ) خریداری کرد و برای نخستین‌بار در فوریه سال گذشته آنها را کاشت.

سرمایه اولیه وی 260 هزار شیلینگ بود که 25 هزار شیلینگ آن برای اجاره زمین از پدر و مادر برای یک سال، آماده‌سازی زمین و پرداخت دوهزار شیلینگ برای خرید کیسه بذر در بسته‌های 40 و 50 کیلوگرمی، هزینه شد.

میزان محصول خوب شد، اما وی 25 هزار شیلینگ به 10 کارگر برای 10 روز بابت برداشت پرداخت کرد.

موانیکی افزود: "این‌ها در کنار یک‌هزار و 500 شیلینگی بود که برای سوخت ماشین جهت رفت و آمد از نایواشا (جایی که وی در آنجا زندگی می‌کرد) به مزرعه هزینه کردم. برداشت به مدت 10 روز طول کشید چراکه در برخی مواقع باران می‌بارید و کارگران دست از کار می‌کشیدند و در خواست ناهار از من می‌کردند این در حالی است که هزینه غذا سه‌هزار و 500 شیلینگ اضافی را به من تحمیل می‌کرد."

با توجه به تأخیر برداشت، وی مجبور می‌شد تا کارگر بیشتری را برای سورتینگ سیب‌زمینی به کار بگیرد چراکه بعضی از سیب‌زمینی‌ها یا فاسد شده بودند یا لکه داشتند.

این در حالی بود که پیش از این برای کارگر در هر جریب 10 هزار شیلینگ می‌پرداخت، اما با استفاده از تراکتور این مبلغ به پنج‌هزار شلینگ کاهش یافت و کار نیز سریع‌تر در مدت سه ساعت انجام شد و توانست سیب‌زمینی در کیسه‌های 140 و 110 کیلوگرمی برداشت کند.

Margaret Mungai ، متخصص کشاورزی در نیاندرا می‌گوید: "کشاورزی مکانیزه بهترین راه برای غلبه بر تلفات پس از برداشت و صرفه‌جویی در وقت و پول است. ماشین‌آلات درو، سیب زمینی را با کمترین ضایعات برداشت می‌کند."

وی در ادامه گفت: "شما چنانچه به‌صورت دستی کاشت کنید و سپس بخواهید به شیوه مکانیزه برداشت کنید، نتیجه خوبی به دست نمی‌آورید، بلکه باید در تمام مراحل از ماشین‌آلات استفاده شود."

ترجمه: فرحناز سپهری

انتهای پیام

دیدگاه تان را بنویسید